Matthew 22

İsa söz alıp onlara yine benzetmelerle şöyle seslendi: “Göklerin Egemenliği, oğlu için düğün şöleni hazırlayan bir krala benzer.
И Иисус пак започна да им говори с притчи, като казваше:
İsa söz alıp onlara yine benzetmelerle şöyle seslendi: “Göklerin Egemenliği, oğlu için düğün şöleni hazırlayan bir krala benzer.
Небесното царство прилича на един цар, който направи сватба на сина си.
Kral şölene davet ettiklerini çağırmak üzere kölelerini gönderdi, ama davetliler gelmek istemedi.
Той разпрати слугите си да повикат поканените на сватбата, но те не искаха да дойдат.
“Kral yine başka kölelerini gönderirken onlara dedi ki, ‘Davetlilere şunu söyleyin: Bakın, ben ziyafetimi hazırladım. Sığırlarım, besili hayvanlarım kesildi. Her şey hazır, buyrun şölene!’
Пак изпрати други слуги, като им каза: Кажете на поканените: Ето, приготвих обяда си: юнците ми и угоените ми са заклани и всичко е готово; елате на сватбата!
“Ama davetliler aldırmadılar. Biri tarlasına, biri ticaretine gitti.
Но те пренебрегнаха поканата и се разотидоха: един на своята нива, а друг – по търговията си;
Öbürleri de kralın kölelerini yakalayıp hırpaladılar ve öldürdüler.
а останалите хванаха слугите му и безсрамно ги оскърбиха и убиха.
Kral öfkelendi. Ordularını gönderip o katilleri yok etti, kentlerini ateşe verdi.
А царят се разгневи, изпрати войските си и погуби онези убийци, и изгори града им.
“Sonra kölelerine şöyle dedi: ‘Düğün şöleni hazır, ama çağırdıklarım buna layık değilmiş.
Тогава каза на слугите си: Сватбата е готова, но поканените не бяха достойни.
Gidin yol kavşaklarına, kimi bulursanız düğüne çağırın.’
Затова идете по кръстопътищата и колкото намерите, ги поканете на сватба.
Böylece köleler yollara döküldü, iyi kötü kimi buldularsa, hepsini topladılar. Düğün yeri konuklarla doldu.
И така, онези слуги излязоха по пътищата, събраха всички, които намериха – зли и добри – и сватбата се напълни с гости.
“Kral konukları görmeye geldiğinde, orada düğün giysisi giymemiş bir adam gördü.
А царят, като влезе да прегледа гостите, видя там един човек, който не беше облечен в сватбарска дреха.
Ona, ‘Arkadaş, düğün giysisi giymeden buraya nasıl girdin?’ diye sorunca, adamın dili tutuldu.
И му каза: Приятелю, ти как си влязъл тук, без да имаш сватбарска дреха? А той мълчеше.
[] “O zaman kral, uşaklarına, ‘Şunun ellerini ayaklarını bağlayın, dışarıya, karanlığa atın!’ dedi. ‘Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.’
Тогава царят каза на служителите: Вържете му краката и ръцете и го хвърлете във външната тъмнина; там ще бъде плач и скърцане със зъби.
“Çünkü çağrılanlar çok, ama seçilenler azdır.”
Защото мнозина са призвани, а малцина – избрани.
Bunun üzerine Ferisiler çıkıp gittiler. İsa’yı, kendi söyleyeceği sözlerle tuzağa düşürmek amacıyla düzen kurdular.
Тогава фарисеите отидоха и се съветваха как да Го впримчат в говоренето Му.
Hirodes yanlılarıyla birlikte gönderdikleri kendi öğrencileri İsa’ya gelip, “Öğretmenimiz” dediler, “Senin dürüst biri olduğunu, Tanrı yolunu dürüstçe öğrettiğini, kimseyi kayırmadığını biliyoruz. Çünkü insanlar arasında ayrım yapmazsın.
И пратиха при Него учениците си заедно с иродианите да кажат: Учителю, знаем, че си искрен, учиш в истина Божия път и не Те е грижа от никого, защото не гледаш на лицето на хората.
Peki, söyle bize, sence Sezar’a vergi vermek Kutsal Yasa’ya uygun mu, değil mi?”
Затова ни кажи: Ти как мислиш? Позволено ли е да даваме данък на императора, или не?
İsa onların kötü niyetlerini bildiğinden, “Ey ikiyüzlüler!” dedi. “Beni neden deniyorsunuz?
А Иисус разбра лукавството им и каза: Защо Ме изпитвате, лицемери?
Vergi öderken kullandığınız parayı gösterin bana!” O’na bir dinar getirdiler.
Покажете Ми данъчната монета. И те Му донесоха един динарий.
İsa, “Bu resim, bu yazı kimin?” diye sordu.
И Той им каза: Чий е този образ и надпис?
“Sezar’ın” dediler. O zaman İsa, “Öyleyse Sezar’ın hakkını Sezar’a, Tanrı’nın hakkını Tanrı’ya verin” dedi.
Отговориха Му: На императора. Тогава Той им каза: Като е така, отдавайте императорското на императора, а Божието – на Бога.
Bu sözleri duyunca şaştılar, İsa’yı bırakıp gittiler.
Като чуха това, те се учудиха и като Го оставиха, си отидоха.
[] [] Ölümden sonra diriliş olmadığını söyleyen Sadukiler, aynı gün İsa’ya gelip şunu sordular: “Öğretmenimiz, Musa şöyle buyurmuştur: ‘Eğer bir adam çocuk sahibi olmadan ölürse, kardeşi onun karısını alsın, soyunu sürdürsün.’
В същия ден дойдоха при Него садукеи, които казват, че няма възкресение, и Го попитаха, като казаха:
[] [] Ölümden sonra diriliş olmadığını söyleyen Sadukiler, aynı gün İsa’ya gelip şunu sordular: “Öğretmenimiz, Musa şöyle buyurmuştur: ‘Eğer bir adam çocuk sahibi olmadan ölürse, kardeşi onun karısını alsın, soyunu sürdürsün.’
Учителю, Мойсей е казал: Ако някой умре бездетен, брат му да се ожени за жена му и да създаде потомство на брат си.
Aramızda yedi kardeş vardı. İlki evlendi ve öldü. Çocuğu olmadığından karısını kardeşine bıraktı.
А между нас имаше седем братя; и първият се ожени и умря, и като нямаше потомство, остави жена си на брат си;
İkincisi, üçüncüsü, yedincisine kadar hepsine aynı şey oldu.
също и вторият, и третият – до седмия.
Hepsinden sonra kadın da öldü.
А след всички умря и жената.
Buna göre diriliş günü kadın bu yedi kardeşten hangisinin karısı olacak? Çünkü hepsi de onunla evlendi.”
И така, при възкресението на кого от седемте ще бъде жена? Защото те всичките я имаха.
İsa onlara, “Siz Kutsal Yazılar’ı ve Tanrı’nın gücünü bilmediğiniz için yanılıyorsunuz” diye karşılık verdi.
А Иисус в отговор им каза: Заблуждавате се, като не познавате Писанията, нито Божията сила.
“Dirilişten sonra insanlar ne evlenir, ne de evlendirilir, gökteki melekler gibidirler.
Защото във възкресението нито се женят, нито се омъжват, а са като (Божии) ангели на небето.
Ölülerin dirilmesi konusuna gelince, Tanrı’nın size bildirdiği şu sözü okumadınız mı?
А за възкресението на мъртвите не сте ли чели онова, което ви е говорено от Бога, който казва:
[] ‘Ben İbrahim’in Tanrısı, İshak’ın Tanrısı ve Yakup’un Tanrısı’yım’ diyor. Tanrı ölülerin değil, dirilerin Tanrısı’dır.”
?Аз съм Бог Авраамов, Бог Исааков и Бог Яковов“? Той не е Бог на мъртвите, а на живите.
Bunları işiten halk, O’nun öğretişine şaşıp kaldı.
И множествата, които чуха това, се чудеха на учението Му.
Ferisiler, İsa’nın Sadukiler’i susturduğunu duyunca bir araya toplandılar.
А фарисеите, като чуха, че накарал садукеите да замълчат, се събраха заедно.
Onlardan biri, bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa’yı denemek amacıyla O’na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa’da en önemli buyruk hangisidir?”
И един от тях, законник, за да Го изпита, Му зададе въпрос:
Onlardan biri, bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa’yı denemek amacıyla O’na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa’da en önemli buyruk hangisidir?”
Учителю, коя е най-голямата заповед в закона?
[] İsa ona şu karşılığı verdi: “ ‘Tanrın Rab’bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin.’
А Той му каза: ?Да възлюбиш Господа, твоя Бог, с цялото си сърце, с цялата си душа и с целия си ум.“
İşte ilk ve en önemli buyruk budur.
Това е най-голямата и първа заповед.
[] İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’
А втора, подобна на нея, е тази: ?Да възлюбиш ближния си както себе си.“
Kutsal Yasa’nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır.”
На тези две заповеди висят целият закон и пророците.
Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih’le ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” Onlar da, “Davut’un Oğlu” dediler.
И когато бяха събрани фарисеите, Иисус ги попита, казвайки:
Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih’le ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” Onlar da, “Davut’un Oğlu” dediler.
Какво мислите за Христос? Чий Син е Той? Отговориха Му: Давидов.
İsa şöyle dedi: “O halde nasıl oluyor da Davut, Ruh’tan esinlenerek O’ndan ‘Rab’ diye söz ediyor? Şöyle diyor Davut:
Каза им: Тогава как Давид чрез Духа Го нарича Господ, като казва:
[] ‘Rab Rabbim’e dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur.’
?Каза Господ на моя Господ: Седи от дясната Ми страна, докато положа враговете Ти под краката Ти“?
Davut O’ndan Rab diye söz ettiğine göre, O nasıl Davut’un Oğlu olur?”
И така, ако Давид Го нарича Господ, как тогава Той е негов Син?
İsa’ya hiç kimse karşılık veremedi. O günden sonra artık kimse de O’na bir şey sormaya cesaret edemedi.
И никой не можеше да Му отговори нито дума; нито пък дръзна вече някой от този ден да Му задава въпроси.