Job 15

Därefter tog Elifas från Teman till orda och sade:

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

 Skall en vis man tala så i vädret  och fylla upp sitt bröst med östanvind?

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

 Skall han försvara sin sak med haltlöst tal,  med ord som ingenting bevisa?

با این‌گونه سخنان بی‌معنی، نمی‌توانی از خود دفاع کنی.

 Än mer, du gör gudsfruktan om intet  och kommer med klagolåt inför Gud.

تو از خدا نمی‌ترسی و به او احترام نمی‌گذاری.

 Ty din ondska lägger dig orden i munnen,  och ditt behag står till illfundigt tal.

حرفهایی که می‌زنی گناهانت را آشکار می‌کند؛ و با حیله و نیرنگ صحبت می‌‌کنی.

 Så dömes du nu skyldig av din mun, ej av mig,  dina egna läppar vittna emot dig.

هر سخن زبانت تو را محکوم می‌کند و برضد تو شهادت می‌دهد.

 Var du den första människa som föddes,  och fick du liv, förrän höjderna funnos?

آیا فکر می‌‌کنی اولین انسانی که به دنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیش از کوهها به وجود آمده‌ای؟

 Blev du åhörare i Guds hemliga råd  och fick så visheten i ditt våld?

آیا تو از نقشهٔ مخفی خدا آگاه بوده‌ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

 Vad vet du då, som vi icke veta?  Vad förstår du, som ej är oss kunnigt?

چیزی نیست که تو بدانی و ما ندانیم.

 Gråhårsman och åldring finnes också bland oss,  ja, en som övergår din fader i ålder.

ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سنشان زیادتر از سن پدر توست، آموختیم.

 Försmår du den tröst som Gud har att bjuda,  och det ord som i saktmod talas med dig?

خدا به تو تسلّی می‌بخشد و تو آن را رد می‌‌کنی. ما از طرف خدا با نرمی با تو حرف زدیم،

 Vart föres du hän av ditt sinne,  och varför välva dina ögon så,

امّا تو مضطرب شده‌ای و از چشمانت خشم و غضب می‌بارد.

 i det du vänder ditt raseri mot Gud  och öser ut ord ur din mun?

تو با این حرفهایت نشان می‌دهی که برضد خدا هستی.

 Vad är en människa, att hon skulle vara ren?  Vad en av kvinna född, att han skulle vara rättfärdig?

آیا انسان می‌تواند، واقعاً پاک باشد و یا کسی می‌تواند با خدا راست باشد؟

 Se, ej ens på sina heliga kan han förlita sig,  och himlarna äro icke rena inför hans ögon;

خدا حتّی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی‌کند و آسمانها نیز در نظر او پاک نیستند،

 huru mycket mindre då den som är ond och fördärvad,  den man som läskar sig med orättfärdighet såsom med vatten!

چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

 Jag vill kungöra dig något, så hör nu mig;  det som jag har skådat vill jag förtälja,

اکنون به من گوش بده تا آنچه را که می‌دانم به تو بگویم.

 vad visa män hava gjort kunnigt,  lagt fram såsom ett arv ifrån sina fäder,

اینها حقایقی هستند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که نیاکانشان آنها را مخفی نکردند.

 ifrån dem som allena fingo landet till gåva,  och bland vilka ingen främling ännu hade trängt in:

در آن وقت بیگانه‌ای در سرزمینشان نبود که آنها را از راه راست منحرف کند.

 Den ogudaktige har ångest i alla sina dagar,  under de år, helt få, som beskäras en våldsverkare.

اشخاص شریر که به دیگران ظلم می‌کنند در سراسر عمر خود در عذاب هستند.

 Skräckröster ljuda i hans öron;  när han är som tryggast, kommer förhärjaren över honom.

صداهای ترسناک در گوششان می‌پیچد. در وقتی‌که فکر می‌کنند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملهٔ غارتگران قرار می‌گیرند.

 Han har intet hopp om räddning ur mörkret,  ty svärdet lurar på honom.

امید فرار از تاریکی برایشان نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می‌شوند.

 Såsom flykting söker han sitt bröd: var är det?  Han förnimmer att mörkrets dag är för handen.

برای یک لقمهٔ نان آواره می‌شوند و می‌دانند آینده‌ای تاریک در پیش‌رو دارند.

 Ångest och trångmål förskräcka honom,  han nedslås av dem såsom av en stridsrustad konung.

مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد آنها را به وحشت می‌اندازد.

 Ty mot Gud räckte han ut sin hand,  och mot den Allsmäktige förhävde han sig;

زیرا دست خود را برضد خدا دراز کرده‌اند و با او می‌جنگند.

 han stormade mot honom med trotsig hals,  med sina sköldars ryggar i sluten hop;

با گستاخی سپر خود را به دست گرفته، به او حمله می‌کنند.

 han höljde sitt ansikte med fetma  och samlade hull på sin länd;

آنها هرچند از مال دنیا بی‌نیاز باشند،

 han bosatte sig i städer, dömda till förstöring,  i hus som ej fingo bebos,  ty till stenhopar voro de bestämda.

امّا سرانجام در شهرهای ویران و خانه‌های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، به سر خواهند برد.

 Därför bliver han ej rik, och hans gods består ej,  hans skördar luta ej tunga mot jorden.

ثروتشان برباد می‌رود و چیزی برایشان باقی نمی‌ماند.

 Han kan icke undslippa mörkret;  hans telningar skola förtorka av hetta,  och själv skall han förgås genom Guds muns anda.

نمی‌توانند از تاریکی فرار کنند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخه‌هایش بسوزد و شکوفه‌هایش دستخوش باد شود، دار و ندار خود را از دست می‌دهند.

 I sin förvillelse må han ej lita på vad fåfängligt är,  ty fåfänglighet måste bliva hans lön.

ایشان نباید با چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب دهند، زیرا نصیب ایشان بیهودگی خواهد بود.

 I förtid skall hans mått varda fyllt,  och hans krona skall ej grönska mer.

و پیش از آن که چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می‌شود که تکیه کردن به چیزهای فانی بیهوده است.

 Han bliver lik ett vinträd som i förtid mister sina druvor,  lik ett olivträd som fäller sina blommor.

مانند تاک که غوره‌هایش پیش از رسیدن بریزند و مانند درخت زیتون که شکوفه‌هایش ریخته‌اند، بی‌ثمر می‌گردد.

 Ty den gudlöses hus förbliver ofruktsamt,  såsom eld förtär hyddor där mutor tagas.

اشخاص بی‌خدا، بی‌کس خواهند ماند و خانهٔ رشوه‌خواران در آتش می‌سوزد.

 Man går havande med olycka och föder fördärv;  den livsfrukt man alstrar är ett sviket hopp.

آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.