Job 27

Iov a luat din nou cuvîntul, a vorbit în pilde, şi a zis:

Eyüp anlatmaya devam etti:

,,Viu este Dumnezeu, care nu-mi dă dreptate! Viu este Cel Atotputernic, care îmi amărăşte viaţa,

“Hakkımı elimden alan Tanrı’nın varlığı hakkı için, Bana acı çektiren Her Şeye Gücü Yeten’in hakkı için,

că atîta vreme cît voi avea suflet, şi suflarea lui Dumnezeu va fi în nările mele,

İçimde yaşam belirtisi olduğu sürece, Tanrı’nın soluğu burnumda olduğu sürece,

buzele mele nu vor rosti nimic nedrept, limba mea nu va spune nimic neadevărat.

Ağzımdan kötü söz çıkmayacak, Dilimden yalan dökülmeyecek.

Departe de mine gîndul să vă dau dreptate! Pînă la cea din urmă suflare îmi voi apăra nevinovăţia.

Size asla hak vermeyecek, Son soluğumu verene dek suçsuz olduğumu söyleyeceğim.

Ţin să-mi scot dreptatea, şi nu voi slăbi; inima nu mă mustră pentru niciuna din zilele mele.

Doğruluğuma sarılacak, onu bırakmayacağım, Yaşadığım sürece vicdanım beni suçlamayacak.

Vrăjmaşul meu să fie ca cel rău, şi protivnicul meu ca cel nelegiuit!

“Düşmanlarım kötüler gibi, Bana saldıranlar haksızlar gibi cezalandırılsın.

Ce nădejde -i mai rămîne celui nelegiuit; cînd îi taie Dumnezeu firul vieţii, cînd îi ia sufletul?

Tanrısız insanın umudu nedir Tanrı onu yok ettiğinde, canını aldığında?

Îi ascultă Dumnezeu strigătele, cînd vine strîmtoarea peste el?

Başına sıkıntı geldiğinde, Tanrı feryadını duyar mı?

Este Cel Atotputernic desfătarea lui? Înalţă el în tot timpul rugăciuni lui Dumnezeu?

Her Şeye Gücü Yeten’den zevk alır mı? Her zaman Tanrı’ya yakarır mı?

Vă voi învăţa căile lui Dumnezeu, nu vă voi ascunde planurile Celui Atotputernic.

“Tanrı’nın gücünü size öğreteceğim, Her Şeye Gücü Yeten’in tasarısını gizlemeyeceğim.

Dar voi le cunoaşteţi, şi sînteţi de acelaş gînd; pentruce dar vorbiţi aşa de prosteşte?

Aslında siz, hepiniz gördünüz bunu, Öyleyse ne diye boş boş konuşuyorsunuz?

Iată soarta pe care o păstrează Dumnezeu celui rău, moştenirea pe care o hotărăşte Cel Atotputernic celui nelegiuit.

“Kötünün Tanrı’dan alacağı pay, Zorbanın Her Şeye Gücü Yeten’den alacağı miras şudur:

Dacă are mulţi fii, îi are pentru sabie, şi odraslele lui duc lipsă de pîne.

Çocukları ne kadar çok olursa olsun, kılıçla öldürülecek, Soyu yeterince ekmek bulamayacaktır.

Ceice scapă din ai lui, sînt îngropaţi de ciumă, şi văduvele lor nu -i plîng.

Sağ kalanlar hastalıktan ölüp gömülecek, Dul karıları ağlamayacaktır.

Dacă strînge argint ca ţărîna, dacă îngrămădeşte haine ca noroiul, -

Kötü insan kum gibi gümüş yığsa, Yığınla giysi biriktirse,

el le strînge, dar cel fără vină se îmbracă în ele, şi de argintul lui omul fără prihană are parte.

Onun biriktirdiğini doğru insan giyecek, Gümüşü suçsuz paylaşacak.

Casa lui este ca aceea pe care o zideşte molia, ca o colibă pe care şi -o face un străjer.

Evini güve kozası gibi inşa eder, Bekçinin kurduğu çardak gibi.

Se culcă bogat, şi moare despoiat; deschide ochii, şi totul a pierit.

Zengin olarak yatar, ama bu öyle sürmez, Gözlerini açtığında hepsi yok olup gitmiştir.

Îl apucă groaza ca nişte ape; şi noaptea, îl ia vîrtejul.

Dehşet onu sel gibi basar, Kasırga gece kapar götürür.

Vîntul de răsărit îl ia, şi se duce; îl smulge cu putere din locuinţa lui.

Doğu rüzgarı onu uçurup götürür, Yerinden silip süpürür.

Dumnezeu aruncă fără milă săgeţi împotriva lui, şi cel rău ar vrea să fugă să scape de ele.

Acımasızca üzerine eser, Elinden kaçmaya çalışırken.

Oamenii bat din palme la căderea lui, şi -l flueră la plecarea din locul lui.

Onunla alay ederek el çırpar, Yerinden ıslık çalar.”