Job 26

Iov a luat cuvîntul şi a zis:

Eyüp şöyle yanıtladı:

,,Cît de bine ştii tu să vii în ajutorul slăbiciunii! Cum dai tu ajutor braţului fără putere!

“Çaresize nasıl yardım ettin! Güçsüz pazıyı nasıl kurtardın!

Ce bune sfaturi dai tu celui fără pricepere! Ce belşug de înţelepciune dai tu la iveală!

Bilge olmayana ne öğütler verdin! Sağlam bilgiyi pek güzel öğrettin!

Către cine se îndreaptă cuvintele tale? Şi al cui duh vorbeşte prin tine?

Bu sözleri kime söyledin? Senin ağzından konuşan ruh kimin?

Înaintea lui Dumnezeu tremură umbrele supt ape şi supt locuitorii lor;

“Suların ve sularda yaşayanların altında Ölüler titriyor.

înaintea Lui locuinţa morţilor este goală, adîncul n'are acoperiş.

Tanrı’nın önünde ölüler diyarı çıplaktır, Yıkım diyarı örtüsüz.

El întinde miazănoaptea asupra golului, şi spînzură pămîntul pe nimic.

O boşluğun üzerine kuzey göklerini yayar, Hiçliğin üzerine dünyayı asar.

Leagă apele în norii Săi, şi norii nu se sparg supt greutatea lor.

Bulutların içine suları sarar, Bulutlar yırtılmaz onların ağırlığı altında.

Acopere faţa scaunului Său de domnie, şi Îşi întinde norul peste el.

Dolunayın yüzünü örter, Üstüne bulutlarını serper.

A tras o boltă pe faţa apelor, ca hotar între lumină şi întunerec.

Suların yüzeyine sınır çizer Işıkla karanlığın ayrıldığı yerde.

Stîlpii cerului se clatină, şi se înspăimîntă la ameninţarea Lui.

Göklerin direkleri sarsılır, Şaşkına dönerler O azarlayınca.

Prin puterea Lui turbură marea, prin priceperea Lui îi sfarmă furia.

Gücüyle denizi çalkalar, Ustaca Rahav’ı vurur.

Suflarea Lui înseninează cerul, mîna Lui străpunge şarpele fugar.

Gökler O’nun soluğuyla açılır, O’nun eli parçalar kaçan yılanı.

Şi acestea sînt doar marginile căilor Sale, şi numai adierea lor uşoară ajunge pînă la noi! Dar tunetul lucrărilor Lui puternice cine -l va auzi?``

Bunlar yaptıklarının küçücük parçaları, O’ndan duyduğumuz hafif bir fısıltıdır. Gürleyen gücünü kim anlayabilir?”