Matthew 22

Então Jesus tornou a falar-lhes por parábolas, dizendo:

İsa söz alıp onlara yine benzetmelerle şöyle seslendi: “Göklerin Egemenliği, oğlu için düğün şöleni hazırlayan bir krala benzer.

O reino dos céus é semelhante a um rei que celebrou as bodas de seu filho.

İsa söz alıp onlara yine benzetmelerle şöyle seslendi: “Göklerin Egemenliği, oğlu için düğün şöleni hazırlayan bir krala benzer.

Enviou os seus servos a chamar os convidados para as bodas, e estes não quiseram vir.

Kral şölene davet ettiklerini çağırmak üzere kölelerini gönderdi, ama davetliler gelmek istemedi.

Depois enviou outros servos, ordenando: Dizei aos convidados: Eis que tenho o meu jantar preparado; os meus bois e cevados já estão mortos, e tudo está pronto; vinde às bodas.

“Kral yine başka kölelerini gönderirken onlara dedi ki, ‘Davetlilere şunu söyleyin: Bakın, ben ziyafetimi hazırladım. Sığırlarım, besili hayvanlarım kesildi. Her şey hazır, buyrun şölene!’

Eles, porém, não fazendo caso, foram, um para o seu campo, outro para o seu negócio;

“Ama davetliler aldırmadılar. Biri tarlasına, biri ticaretine gitti.

e os outros, apoderando-se dos servos, os ultrajaram e mataram.

Öbürleri de kralın kölelerini yakalayıp hırpaladılar ve öldürdüler.

Mas o rei encolerizou-se; e enviando os seus exércitos, destruiu aqueles homicidas, e incendiou a sua cidade.

Kral öfkelendi. Ordularını gönderip o katilleri yok etti, kentlerini ateşe verdi.

Então disse aos seus servos: As bodas, na verdade, estão preparadas, mas os convidados não eram dignos.

“Sonra kölelerine şöyle dedi: ‘Düğün şöleni hazır, ama çağırdıklarım buna layık değilmiş.

Ide, pois, pelas encruzilhadas dos caminhos, e a quantos encontrardes, convidai-os para as bodas.

Gidin yol kavşaklarına, kimi bulursanız düğüne çağırın.’

E saíram aqueles servos pelos caminhos, e ajuntaram todos quantos encontraram, tanto maus como bons; e encheu-se de convidados a sala nupcial.

Böylece köleler yollara döküldü, iyi kötü kimi buldularsa, hepsini topladılar. Düğün yeri konuklarla doldu.

Mas, quando o rei entrou para ver os convidados, viu ali um homem que não trajava veste nupcial;

“Kral konukları görmeye geldiğinde, orada düğün giysisi giymemiş bir adam gördü.

e perguntou-lhe: Amigo, como entraste aqui sem teres veste nupcial? Ele, porém, emudeceu.

Ona, ‘Arkadaş, düğün giysisi giymeden buraya nasıl girdin?’ diye sorunca, adamın dili tutuldu.

Então, ordenou o rei aos servos: Amarrai-o de pés e mãos, e lançai-o nas trevas exteriores; ali haverá choro e ranger de dentes.

[] “O zaman kral, uşaklarına, ‘Şunun ellerini ayaklarını bağlayın, dışarıya, karanlığa atın!’ dedi. ‘Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.’

Porque muitos são chamados, mas poucos escolhidos.

“Çünkü çağrılanlar çok, ama seçilenler azdır.”

Então os fariseus se retiraram e consultaram entre si como o apanhariam em alguma palavra;

Bunun üzerine Ferisiler çıkıp gittiler. İsa’yı, kendi söyleyeceği sözlerle tuzağa düşürmek amacıyla düzen kurdular.

e enviaram-lhe os seus discípulos, juntamente com os herodianos, a dizer: Mestre, sabemos que és verdadeiro, e que, segundo a verdade, ensinas o caminho de Deus, sem te importares com quem quer que seja, porque não olhas a aparência dos homens.

Hirodes yanlılarıyla birlikte gönderdikleri kendi öğrencileri İsa’ya gelip, “Öğretmenimiz” dediler, “Senin dürüst biri olduğunu, Tanrı yolunu dürüstçe öğrettiğini, kimseyi kayırmadığını biliyoruz. Çünkü insanlar arasında ayrım yapmazsın.

Dize-nos, pois, que te parece? É lícito pagar tributo a César, ou não?

Peki, söyle bize, sence Sezar’a vergi vermek Kutsal Yasa’ya uygun mu, değil mi?”

Jesus, porém, percebendo a sua malícia, respondeu: Por que me experimentais, hipócritas?

İsa onların kötü niyetlerini bildiğinden, “Ey ikiyüzlüler!” dedi. “Beni neden deniyorsunuz?

Mostrai-me a moeda do tributo. E eles lhe apresentaram um denário.

Vergi öderken kullandığınız parayı gösterin bana!” O’na bir dinar getirdiler.

Perguntou-lhes ele: De quem é esta imagem e inscrição?

İsa, “Bu resim, bu yazı kimin?” diye sordu.

Responderam: De César. Então lhes disse: Dai, pois, a César o que é de César, e a Deus o que é de Deus.

“Sezar’ın” dediler. O zaman İsa, “Öyleyse Sezar’ın hakkını Sezar’a, Tanrı’nın hakkını Tanrı’ya verin” dedi.

Ao ouvirem isso, ficaram admirados; e, deixando-o, se retiraram.

Bu sözleri duyunca şaştılar, İsa’yı bırakıp gittiler.

No mesmo dia vieram alguns saduceus, que dizem não haver ressurreição, e o interrogaram, dizendo:

[] [] Ölümden sonra diriliş olmadığını söyleyen Sadukiler, aynı gün İsa’ya gelip şunu sordular: “Öğretmenimiz, Musa şöyle buyurmuştur: ‘Eğer bir adam çocuk sahibi olmadan ölürse, kardeşi onun karısını alsın, soyunu sürdürsün.’

Mestre, Moisés disse: Se morrer alguém, não tendo filhos, seu irmão casará com a mulher dele, e suscitará descendência a seu irmão.

[] [] Ölümden sonra diriliş olmadığını söyleyen Sadukiler, aynı gün İsa’ya gelip şunu sordular: “Öğretmenimiz, Musa şöyle buyurmuştur: ‘Eğer bir adam çocuk sahibi olmadan ölürse, kardeşi onun karısını alsın, soyunu sürdürsün.’

Ora, havia entre nós sete irmãos: o primeiro, tendo casado, morreu: e, não tendo descendência, deixou sua mulher a seu irmão;

Aramızda yedi kardeş vardı. İlki evlendi ve öldü. Çocuğu olmadığından karısını kardeşine bıraktı.

da mesma sorte também o segundo, o terceiro, até o sétimo.

İkincisi, üçüncüsü, yedincisine kadar hepsine aynı şey oldu.

Depois de todos, morreu também a mulher.

Hepsinden sonra kadın da öldü.

Portanto, na ressurreição, de qual dos sete será ela esposa, pois todos a tiveram?

Buna göre diriliş günü kadın bu yedi kardeşten hangisinin karısı olacak? Çünkü hepsi de onunla evlendi.”

Jesus, porém, lhes respondeu: Errais, não conhecendo as Escrituras nem o poder de Deus;

İsa onlara, “Siz Kutsal Yazılar’ı ve Tanrı’nın gücünü bilmediğiniz için yanılıyorsunuz” diye karşılık verdi.

pois na ressurreição nem se casam nem se dão em casamento; mas são como os anjos de Deus no céu.

“Dirilişten sonra insanlar ne evlenir, ne de evlendirilir, gökteki melekler gibidirler.

E, quanto à ressurreição dos mortos, não tendes lido o que vos foi dito por Deus, ao declarar:

Ölülerin dirilmesi konusuna gelince, Tanrı’nın size bildirdiği şu sözü okumadınız mı?

Eu sou o Deus de Abraão, o Deus de Isaque e o Deus de Jacó? Deus não é o Deus de mortos, mas de vivos.

[] ‘Ben İbrahim’in Tanrısı, İshak’ın Tanrısı ve Yakup’un Tanrısı’yım’ diyor. Tanrı ölülerin değil, dirilerin Tanrısı’dır.”

E as multidões, ouvindo isso, se maravilhavam da sua doutrina.

Bunları işiten halk, O’nun öğretişine şaşıp kaldı.

Os fariseus, quando souberam, que ele fizera emudecer os saduceus, reuniram-se todos;

Ferisiler, İsa’nın Sadukiler’i susturduğunu duyunca bir araya toplandılar.

e um deles, doutor da lei, para o experimentar, interrogou-o, dizendo:

Onlardan biri, bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa’yı denemek amacıyla O’na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa’da en önemli buyruk hangisidir?”

Mestre, qual é o grande mandamento na lei?

Onlardan biri, bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa’yı denemek amacıyla O’na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa’da en önemli buyruk hangisidir?”

Respondeu-lhe Jesus: Amarás ao Senhor teu Deus de todo o teu coração, de toda a tua alma, e de todo o teu entendimento.

[] İsa ona şu karşılığı verdi: “ ‘Tanrın Rab’bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin.’

Este é o grande e primeiro mandamento.

İşte ilk ve en önemli buyruk budur.

E o segundo, semelhante a este, é: Amarás ao teu próximo como a ti mesmo.

[] İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’

Destes dois mandamentos dependem toda a lei e os profetas.

Kutsal Yasa’nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır.”

Ora, enquanto os fariseus estavam reunidos, interrogou-os Jesus, dizendo:

Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih’le ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” Onlar da, “Davut’un Oğlu” dediler.

Que pensais vós do Cristo? De quem é filho? Responderam-lhe: De Davi.

Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih’le ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” Onlar da, “Davut’un Oğlu” dediler.

Replicou-lhes ele: Como é então que Davi, no Espírito, lhe chama Senhor, dizendo:

İsa şöyle dedi: “O halde nasıl oluyor da Davut, Ruh’tan esinlenerek O’ndan ‘Rab’ diye söz ediyor? Şöyle diyor Davut:

Disse o Senhor ao meu Senhor: Assenta-te à minha direita, até que eu ponha os teus inimigos de baixo dos teus pés?

[] ‘Rab Rabbim’e dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur.’

Se Davi, pois, lhe chama Senhor, como é ele seu filho?

Davut O’ndan Rab diye söz ettiğine göre, O nasıl Davut’un Oğlu olur?”

E ninguém podia responder-lhe palavra; nem desde aquele dia jamais ousou alguém interrogá-lo.

İsa’ya hiç kimse karşılık veremedi. O günden sonra artık kimse de O’na bir şey sormaya cesaret edemedi.