Matthew 22

A odpowiadając Jezus, zasię im rzekł w podobieństwach, mówiąc:

E Gesù prese di nuovo a parlar loro in parabole dicendo:

Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił wesele synowi swemu;

Il regno de’ cieli è simile ad un re, il quale fece le nozze del suo figliuolo.

I posłał sługi swe, aby wezwali zaproszonych na wesele; ale nie chcieli przyjść.

E mandò i suoi servitori a chiamare gl’invitati alle nozze; ma questi non vollero venire.

Znowu posłał insze sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Otom obiad mój nagotował, woły moje i co było karmnego, pobito, i wszystko gotowe, pójdźcież na wesele.

Di nuovo mandò degli altri servitori, dicendo: Dite agli invitati: Ecco, io ho preparato il mio pranzo; i miei buoi ed i miei animali ingrassati sono ammazzati, e tutto è pronto; venite alle nozze.

Ale oni zaniedbawszy odeszli, jeden do roli swojej, a drugi do kupiectwa swego;

Ma quelli, non curandosene, se n’andarono, chi al suo campo, chi al suo traffico;

A drudzy pojmawszy sługi jego, zelżyli i pobili je.

gli altri poi, presi i suoi servitori, li oltraggiarono e li uccisero.

Co gdy król usłyszał, rozgniewał się, a posławszy wojska swoje, wytracił one morderce, i miasto ich zapalił.

Allora il re s’adirò, e mandò le sue truppe a sterminare quegli omicidi e ad ardere la loro città.

Tedy rzekł sługom swoim: Weseleć wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni.

Quindi disse ai suoi servitori: Le nozze, si, sono pronte; ma gl’invitati non ne erano degni.

Przetoż idźcie na rozstania dróg, kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na wesele.

Andate dunque sui crocicchi delle strade e chiamate alle nozze quanti troverete.

Tedy wyszedłszy oni słudzy na drogi, zgromadzili wszystkie, którekolwiek znaleźli, złe i dobre, i napełnione jest wesele gośćmi.

E quei servitori, usciti per le strade, raunarono tutti quelli che trovarono, cattivi e buoni; e la sala delle nozze fu ripiena di commensali.

A wszedłszy król, aby oglądał goście, obaczył tam człowieka nie odzianego szatą weselną;

Or il re, entrato per vedere quelli che erano a tavola, notò quivi un uomo che non vestiva l’abito di nozze.

I rzekł mu: Przyjacielu! jakoś tu wszedł, nie mając szaty weselnej? A on zamilknął.

E gli disse: Amico, come sei entrato qua senza aver un abito da nozze? E colui ebbe la bocca chiusa.

Tedy rzekł król sługom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmijcie go, a wrzućcie do ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Allora il re disse ai servitori: Legatelo mani e piedi e gettatelo nelle tenebre di fuori. Ivi sarà il pianto e lo stridor de’ denti.

Albowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.

Poiché molti son chiamati, ma pochi eletti.

Tedy odszedłszy Faryzeuszowie uczynili radę, jako by go usidlili w mowie.

Allora i Farisei, ritiratisi, tennero consiglio per veder di coglierlo in fallo nelle sue parole.

I posłali do niego ucznie swoje z Herodyjany, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, żeś jest prawdziwy, i drogi Bożej w prawdzie uczysz, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie patrzysz na osobę ludzką.

E gli mandarono i loro discepoli con gli Erodiani a dirgli: Maestro, noi sappiamo che sei verace e insegni la via di Dio secondo verità, e non ti curi d’alcuno, perché non guardi all’apparenza delle persone.

Przetoż powiedz nam, co ci się zda? Godzili się dać czynsz cesarzowi, czyli nie?

Dicci dunque: Che te ne pare? E’ egli lecito pagare il tributo a Cesare, o no?

Ale Jezus poznawszy złość ich, rzekł im: Czemuż mię kusicie, obłudnicy?

Ma Gesù, conosciuta la loro malizia, disse: Perché mi tentate, ipocriti?

Pokażcie mi monetę czynszową; a oni mu podali grosz.

Mostratemi la moneta del tributo. Ed essi gli porsero un denaro. Ed egli domandò loro:

I rzekł im: Czyjże to obraz i napis?

Di chi è questa effigie e questa iscrizione?

Rzekli mu: Cesarski. Tedy im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.

Gli risposero: Di Cesare. Allora egli disse loro: Rendete dunque a Cesare quel ch’è di Cesare, e a Dio quel ch’è di Dio.

To usłyszawszy, zadziwili się, a opuściwszy go, odeszli.

Ed essi, udito ciò, si maravigliarono; e, lasciatolo, se ne andarono.

Dnia onego przyszli do niego Saduceuszowie, którzy mówią, iż nie masz zmartwychwstania, i pytali go,

In quell’istesso giorno vennero a lui de’ Sadducei, i quali dicono che non v’è risurrezione, e gli domandarono:

Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeźliby kto umarł, nie mając dzieci, aby brat jego prawem powinowactwa pojął żonę jego, i wzbudził nasienie bratu swemu.

Maestro, Mosè ha detto: Se uno muore senza figliuoli, il fratel suo sposi la moglie di lui e susciti progenie al suo fratello.

Było tedy u nas siedm braci; a pierwszy pojąwszy żonę, umarł, a nie mając nasienia, zostawił żonę swoję bratu swemu.

Or v’erano fra di noi sette fratelli; e il primo, ammogliatosi, morì; e, non avendo prole, lasciò sua moglie al suo fratello.

Także też wtóry i trzeci, aż do siódmego.

Lo stesso fece pure il secondo, poi il terzo, fino al settimo.

A na ostatek po wszystkich umarła i ona niewiasta.

Infine, dopo tutti, morì anche la donna.

Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z tych siedmiu będzie żoną, gdyż ją wszyscy mieli?

Alla risurrezione, dunque, di quale dei sette sarà ella moglie? Poiché tutti l’hanno avuta.

A odpowiadając Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc powiadomieni Pisma, ani mocy Bożej.

Ma Gesù, rispondendo, disse loro: Voi errate, perché non conoscete le Scritture, né la potenza di Dio.

Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić, ani za mąż chodzić nie będą, ale będą jako Aniołowie Boży w niebie.

Perché alla risurrezione né si prende né si dà moglie; ma i risorti son come angeli ne’ cieli.

A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga mówiącego:

Quanto poi alla risurrezione dei morti, non avete voi letto quel che vi fu insegnato da Dio,

Jam jest Bóg Abrahama, i Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba? Bóg nie jestci Bogiem umarłych, ale żywych.

quando disse: Io sono l’Iddio di Abramo e l’Iddio d’Isacco e l’Iddio di Giacobbe? Egli non è l’Iddio de’ morti, ma de’ viventi.

A usłyszawszy to lud, zdumiał się nad nauką jego.

E le turbe, udite queste cose, stupivano della sua dottrina.

Lecz gdy usłyszeli Faryzeuszowie, że zawarł usta Saduceuszom, zeszli się wespół.

Or i Farisei, udito ch’egli avea chiusa la bocca a’ Sadducei, si raunarono insieme;

I spytał go jeden z nich, zakonnik, kusząc go i mówiąc:

e uno di loro, dottor della legge, gli domandò, per metterlo alla prova:

Nauczycielu! które jest największe przykazanie w zakonie?

Maestro, qual è, nella legge, il gran comandamento?

A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.

E Gesù gli disse: Ama il Signore Iddio tuo con tutto il tuo cuore e con tutta l’anima tua e con tutta la mente tua.

To jest pierwsze i największe przykazanie.

Questo è il grande e il primo comandamento.

A wtóre podobne jest temuż: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.

Il secondo, simile ad esso, è: Ama il tuo prossimo come te stesso.

Na tych dwóch przykazaniach wszystek zakon i prorocy zawisnęli.

Da questi due comandamenti dipendono tutta la legge ed i profeti.

A gdy się Faryzeuszowie zebrali, spytał ich Jezus,

Or essendo i Farisei raunati, Gesù li interrogò dicendo:

Mówiąc: Co się wam zda o Chrystusie? Czyim jest synem? Rzekli mu: Dawidowym.

Che vi par egli del Cristo? di chi è egli figliuolo? Essi gli risposero: Di Davide.

I rzekł im: Jakoż tedy Dawid w duchu nazywa go Panem? mówiąc:

Ed egli a loro: Come dunque Davide, parlando per lo Spirito, lo chiama Signore, dicendo:

Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.

Il Signore ha detto al mio Signore: Siedi alla mia destra finché io abbia posto i tuoi nemici sotto i tuoi piedi?

Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, jakoż jest synem jego?

Se dunque Davide lo chiama Signore, com’è egli suo figliuolo?

A żaden mu nie mógł odpowiedzieć i słowa, i nie śmiał go nikt więcej od onego dnia pytać.

E nessuno potea replicargli parola; e da quel giorno nessuno ardì più interrogarlo.