Job 15

A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:

Tedy odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:

Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?

Zdali moudrý vynášeti má umění povětrné, aneb naplňovati východním větrem břicho své,

Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?

Hádaje se slovy neprospěšnými, aneb řečmi neužitečnými?

Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.

Anobrž vyprazdňuješ i bázeň Boží, a modliteb k Bohu činiti se zbraňuješ.

Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,

Osvědčujíť zajisté nepravost tvou ústa tvá, ač jsi koli sobě zvolil jazyk chytrých.

Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.

Potupují tě ústa tvá, a ne já, a rtové tvoji svědčí proti tobě.

Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?

Zdaliž ty nejprv z lidí zplozen jsi, aneb prvé než pahrbkové sformován?

Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?

Zdaliž jsi tajemství Boží slyšel, že u sebe zavíráš moudrost?

Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?

Co víš, čehož bychom nevěděli? Čemu rozumíš, aby toho při nás nebylo?

I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.

I šedivýť i stařec mezi námi jest, ano i starší věkem než otec tvůj.

I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?

Zdali malá jsou tobě potěšování Boha silného, čili něco je zastěňuje tobě?

Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?

Tak-liž tě jalo srdce tvé, a tak-liž blíkají oči tvé,

Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?

Že smíš odpovídati Bohu silnému tak pyšně, a vypouštěti z úst svých ty řeči?

Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

Nebo což jest člověk, aby se mohl očistiti, aneb spravedliv býti narozený z ženy?

Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.

An při svatých jeho není dokonalosti, a nebesa nejsou čistá před očima jeho,

Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.

Nadto ohavný a neužitečný člověk, kterýž pije nepravost jako vodu.

Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,

Já oznámím tobě, poslyš mne; to zajisté, což jsem viděl, vypravovati budu,

Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;

Což moudří vynesli a nezatajili, slýchavše od předků svých.

Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.

Jimž samým dána byla země, aniž přejíti mohl cizí prostředkem jejich.

Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.

Po všecky své dny bezbožný sám se bolestí trápí, po všecka, pravím léta, skrytá před ukrutníkem.

Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.

Zvuk strachu jest v uších jeho, že i v čas pokoje zhoubce připadne na něj.

Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.

Nevěří, by se měl navrátiti z temností, ustavičně očekávaje na sebe meče.

Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.

Bývá i tulákem, chleba hledaje, kde by byl, cítě, že pro něj nastrojen jest den temností.

Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.

Děsí jej nátisk a ssoužení, kteréž se silí proti němu, jako král s vojskem sšikovaným.

Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.

Nebo vztáhl proti Bohu silnému ruku svou, a proti Všemohoucímu postavil se.

Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.

Útok učinil na něj, na šíji jeho s množstvím zdvižených štítů svých.

Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.

Nebo přiodíl tvář svou tukem svým, tak že se mu nadělalo faldů na slabinách.

I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.

A bydlil v městech zkažených, a v domích, v nichž žádný nebydlil, kteráž v hromady rumu obrácena byla.

Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.

Avšak nezbohatneť, aniž stane moc jeho, aniž se rozšíří na zemi dokonalost takových.

Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.

Nevyjde z temností, mladistvou ratolest jeho usuší plamen, a tak zahyne od ducha úst svých.

Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.

Ale nevěří, že v marnosti jest ten, jenž bloudí, a že marnost bude směna jeho.

Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.

Před časem svým vyťat bude, a ratolest jeho nebude se zelenati.

Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.

Zmaří, jako vinný kmen nezralý hrozen svůj, a svrže květ svůj jako oliva.

Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.

Nebo shromáždění pokrytce spustne, a oheň spálí stany oslepených dary.

Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.

Kteřížto když počali ssužování, a porodili nepravost, hned břicho jejich strojí jinou lest.