Matthew 22

A odpowiadając Jezus, zasię im rzekł w podobieństwach, mówiąc:

Isus im ponovno prozbori u prispodobama:

Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił wesele synowi swemu;

"Kraljevstvo je nebesko kao kad neki kralj pripravi svadbu sinu svomu.

I posłał sługi swe, aby wezwali zaproszonych na wesele; ale nie chcieli przyjść.

Posla sluge da pozovu uzvanike na svadbu. No oni ne htjedoše doći.

Znowu posłał insze sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Otom obiad mój nagotował, woły moje i co było karmnego, pobito, i wszystko gotowe, pójdźcież na wesele.

Opet posla druge sluge govoreći: 'Recite uzvanicima: Evo, objed sam ugotovio. Junci su moji i tovljenici poklani i sve pripravljeno. Dođite na svadbu!'"

Ale oni zaniedbawszy odeszli, jeden do roli swojej, a drugi do kupiectwa swego;

"Ali oni ne mareći odoše - jedan na svoju njivu, drugi za svojom trgovinom.

A drudzy pojmawszy sługi jego, zelżyli i pobili je.

Ostali uhvate njegove sluge, zlostave ih i ubiju.

Co gdy król usłyszał, rozgniewał się, a posławszy wojska swoje, wytracił one morderce, i miasto ich zapalił.

Nato se kralj razgnjevi, posla svoju vojsku i pogubi one ubojice, a grad im spali."

Tedy rzekł sługom swoim: Weseleć wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni.

"Tada kaže slugama: 'Svadba je, evo, pripravljena ali uzvanici ne bijahu dostojni.

Przetoż idźcie na rozstania dróg, kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na wesele.

Pođite stoga na raskršća i koga god nađete, pozovite na svadbu!'"

Tedy wyszedłszy oni słudzy na drogi, zgromadzili wszystkie, którekolwiek znaleźli, złe i dobre, i napełnione jest wesele gośćmi.

"Sluge iziđoše na putove i sabraše sve koje nađoše - i zle i dobre. I svadbena se dvorana napuni gostiju.

A wszedłszy król, aby oglądał goście, obaczył tam człowieka nie odzianego szatą weselną;

Kad kralj uđe pogledati goste, spazi ondje čovjeka koji ne bijaše odjeven u svadbeno ruho.

I rzekł mu: Przyjacielu! jakoś tu wszedł, nie mając szaty weselnej? A on zamilknął.

Kaže mu: 'Prijatelju, kako si ovamo ušao bez svadbenoga ruha?' A on zanijemi.

Tedy rzekł król sługom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmijcie go, a wrzućcie do ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Tada kralj reče poslužiteljima: 'Svežite mu ruke i noge i bacite ga van u tamu, gdje će biti plač i škrgut zubi.'

Albowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.

Doista, mnogo je zvanih, malo izabranih."

Tedy odszedłszy Faryzeuszowie uczynili radę, jako by go usidlili w mowie.

Tada farizeji odoše i održaše vijeće kako da Isusa uhvate u riječi.

I posłali do niego ucznie swoje z Herodyjany, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, żeś jest prawdziwy, i drogi Bożej w prawdzie uczysz, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie patrzysz na osobę ludzką.

Pošalju k njemu svoje učenike s herodovcima da ga upitaju: "Učitelju! Znamo da si istinit te po istini putu Božjem učiš i ne mariš tko je tko jer nisi pristran.

Przetoż powiedz nam, co ci się zda? Godzili się dać czynsz cesarzowi, czyli nie?

Reci nam, dakle, što ti se čini: je li dopušteno dati porez caru ili nije?"

Ale Jezus poznawszy złość ich, rzekł im: Czemuż mię kusicie, obłudnicy?

Znajući njihovu opakost, reče Isus: "Zašto me iskušavate, licemjeri?

Pokażcie mi monetę czynszową; a oni mu podali grosz.

Pokažite mi porezni novac!" Pružiše mu denar.

I rzekł im: Czyjże to obraz i napis?

On ih upita: "Čija je ovo slika i natpis?"

Rzekli mu: Cesarski. Tedy im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.

Odgovore: "Carev." Kaže im: "Podajte dakle caru carevo, a Bogu Božje."

To usłyszawszy, zadziwili się, a opuściwszy go, odeszli.

Čuvši to, zadive se pa ga ostave i odu.

Dnia onego przyszli do niego Saduceuszowie, którzy mówią, iż nie masz zmartwychwstania, i pytali go,

Toga dana pristupiše k njemu saduceji, koji vele da nema uskrsnuća, i upitaše ga:

Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeźliby kto umarł, nie mając dzieci, aby brat jego prawem powinowactwa pojął żonę jego, i wzbudził nasienie bratu swemu.

"Učitelju, Mojsije reče: Umre li tko bez djece, neka se njegov brat oženi njegovom ženom te podigne porod bratu svomu.

Było tedy u nas siedm braci; a pierwszy pojąwszy żonę, umarł, a nie mając nasienia, zostawił żonę swoję bratu swemu.

Bijaše tako u nas sedmero braće. Prvi se oženi i umrije bez poroda ostavivši ženu svom bratu.

Także też wtóry i trzeci, aż do siódmego.

Tako i drugi i treći, sve do sedmoga.

A na ostatek po wszystkich umarła i ona niewiasta.

A nakon svih umrije i žena.

Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z tych siedmiu będzie żoną, gdyż ją wszyscy mieli?

Kojemu će dakle od te sedmorice biti žena o uskrsnuću? Jer sva su je sedmorica imala."

A odpowiadając Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc powiadomieni Pisma, ani mocy Bożej.

Odgovori im Isus: "U zabludi ste jer ne razumijete Pisama ni sile Božje.

Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić, ani za mąż chodzić nie będą, ale będą jako Aniołowie Boży w niebie.

Ta u uskrsnuću niti se žene niti udavaju, nego su kao anđeli na nebu.

A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga mówiącego:

A što se tiče uskrsnuća mrtvih, zar niste čitali što vam reče Bog:

Jam jest Bóg Abrahama, i Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba? Bóg nie jestci Bogiem umarłych, ale żywych.

Ja sam Bog Abrahamov, Bog Izakov i Bog Jakovljev? Nije on Bog mrtvih, nego živih!"

A usłyszawszy to lud, zdumiał się nad nauką jego.

Čuvši to, mnoštvo osta zaneseno njegovim naukom.

Lecz gdy usłyszeli Faryzeuszowie, że zawarł usta Saduceuszom, zeszli się wespół.

A kad su farizeji čuli kako ušutka saduceje, okupiše se,

I spytał go jeden z nich, zakonnik, kusząc go i mówiąc:

a jedan od njih, zakonoznanac, da ga iskuša, upita:

Nauczycielu! które jest największe przykazanie w zakonie?

"Učitelju, koja ja zapovijed najveća u Zakonu?"

A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.

A on mu reče: "Ljubi Gospodina Boga svojega svim srcem svojim, i svom dušom svojom, i svim umom svojim.

To jest pierwsze i największe przykazanie.

To je najveća i prva zapovijed.

A wtóre podobne jest temuż: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.

Druga, ovoj slična: Ljubi svoga bližnjega kao sebe samoga.

Na tych dwóch przykazaniach wszystek zakon i prorocy zawisnęli.

O tim dvjema zapovijedima visi sav Zakon i Proroci."

A gdy się Faryzeuszowie zebrali, spytał ich Jezus,

Kad se farizeji skupiše, upita ih Isus:

Mówiąc: Co się wam zda o Chrystusie? Czyim jest synem? Rzekli mu: Dawidowym.

"Što mislite o Kristu? Čiji je on sin?" Kažu mu: "Davidov."

I rzekł im: Jakoż tedy Dawid w duchu nazywa go Panem? mówiąc:

A on će njima: "Kako ga onda David u Duhu naziva Gospodinom, kad veli:

Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.

Reče Gospod Gospodinu mojemu: 'Sjedi mi zdesna dok ne položim neprijatelje tvoje za podnožje nogama tvojim?'

Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, jakoż jest synem jego?

Ako ga dakle David naziva Gospodinom, kako mu je sin?"

A żaden mu nie mógł odpowiedzieć i słowa, i nie śmiał go nikt więcej od onego dnia pytać.

I nitko mu nije mogao odgovoriti ni riječi, niti se od toga dana tko usudio upitati ga bilo što.