Job 15

A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:

Elifaz Temanac progovori tad i reče:

Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?

"Zar šupljom naukom odgovara mudrac i vjetrom istočnim trbuh napuhuje?

Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?

Zar on sebe brani riječima ispraznim, besjedama koje ničem ne koriste?

Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.

Još više ti činiš: ništiš strah od Boga, pred njegovim licem pribranost ukidaš.

Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,

Tvoje riječi krivicu tvoju odaju, poslužio si se jezikom lukavih,

Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.

vlastita te usta osuđuju, ne ja, protiv tebe same ti usne svjedoče.

Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?

Zar si prvi čovjek koji se rodio? Zar si na svijet prije bregova došao?

Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?

Zar si tajne Božje ti prisluškivao i mudrost čitavu za se prisvojio?

Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?

Što ti znadeš, a da i mi ne znamo, što ti razumiješ, a da to ne shvaćamo?

I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.

Ima među nama i sijedih i starih kojima je više ljeta no tvom ocu.

I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?

Zar su ti utjehe Božje premalene i blage riječi upućene tebi?

Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?

Što te srce tvoje tako slijepo goni i što tako divlje prevrćeš očima

Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?

kad proti Bogu jarost svoju okrećeš, a iz usta takve riječi ti izlaze!

Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

Što je čovjek da bi čist mogao biti? Zar je itko rođen od žene pravedan?

Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.

Gle, ni u svece se On ne pouzdava, oku njegovu ni nebesa čista nisu,

Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.

a kamoli to biće gadno i buntovno, čovjek što k'o vodu pije opačinu!

Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,

Mene sad poslušaj, poučit' te hoću, što god sam vidjeh, ispričat' ti želim,

Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;

i ono što naučavahu mudraci ne tajeć' što su primili od pređa

Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.

kojima je zemlja ova bila dana kamo tuđin nije nikada stupio.

Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.

Zlikovac se muči cijelog svoga vijeka, nasilniku već su ljeta odbrojena.

Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.

Krik strave svagda mu u ušima ječi, dok miruje, na njeg baca se razbojnik.

Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.

Ne nada se da će izbjeći tminama i znade dobro da je maču namijenjen,

Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.

strvinaru da je kao plijen obećan. On znade da mu se dan propasti bliži.

Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.

Nemir i tjeskoba na njeg navaljuju, k'o kralj spreman na boj na nj se obaraju.

Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.

On je protiv Boga podizao ruku, usuđivao se prkosit' Svesilnom

Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.

Ohola je čela na njega srljao, iza štita debela dobro zaklonjen.

Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.

Lice mu bijaše obloženo salom a bokovi pretilinom otežali.

I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.

Razrušene je zaposjeo gradove i kućišta nastanio napuštena. Srušit će se ono što za sebe sazda;

Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.

cvasti mu neće, već rasuti se blago, sjena mu se neće po zemlji širiti.

Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.

On se tami više izmaknuti neće, opržit će oganj njegove mladice, u dahu plamenih usta nestat će ga.

Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.

U taštinu svoju neka se ne uzda, jer će mu ispraznost biti svom nagradom.

Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.

Prije vremena će svenut' mu mladice, grane mu se nikad neće zazelenjet'.

Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.

Kao loza, grozd će stresat' svoj nezreo, poput masline pobacit će cvatove.

Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.

Da, bezbožničko je jalovo koljeno, i vatra proždire šator podmitljivca.

Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.

Koji zlom zanesu, rađaju nesreću i prijevaru nose u utrobi svojoj."