Job 15

Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

Svarer vel en vis mann med en kunnskap som bare er vind, og fyller han sitt indre med stormvær?

Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?

Vil han vel forsvare sin sak med ord som ikke nytter, og med tale hvormed han intet utretter?

Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

Du nedbryter endog gudsfrykten og svekker andakten for Guds åsyn;

Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.

for din synd legger ordene i din munn, og du velger falske menns tale.

Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

Din egen munn domfeller dig, ikke jeg; dine leber vidner mot dig.

Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.

Blev du født først av alle mennesker, eller kom du til verden før alle haugene var til?

Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?

Har du vært tilhører i Guds lønnlige råd og der tilranet dig visdom?

Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?

Hvad vet du som vi ikke vet? Hvad forstår du som er ukjent for oss?

Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

Det er blandt oss en som er både gammel og gråhåret, rikere på dager enn din far.

Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

Er Guds trøsteord for lite for dig, og et ord som er talt i saktmodighet til dig?

Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

Hvorfor lar du dig rive med av ditt hjerte, og hvorfor gnistrer dine øine? -

Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

siden du vender din vrede mot Gud og lar ordene strømme fra din munn.

Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?

Hvad er et menneske, at han skulde være ren, og en som er født av en kvinne, at han skulde være rettferdig?

Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

Endog på sine hellige stoler han ikke, og himlene er ikke rene i hans øine,

Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:

langt mindre da en vederstyggelig, en fordervet, en mann som drikker urett som vann.

Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

Jeg vil kunngjøre dig noget, hør på mig! Hvad jeg har sett, det vil jeg fortelle,

Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

det som vise menn forkynner og ikke har dulgt, det som de mottok fra sine fedre,

Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,

til hvem landet alene var gitt, og blandt hvem ingen fremmed hadde draget igjennem.

Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

En ugudelig lever i angst alle sine dager, og få i tall er de år som er gjemt for voldsmannen.

Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;

Redselstoner lyder i hans ører; midt i freden kommer ødeleggeren over ham.

Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

Han tror ikke han skal komme tilbake fra mørket, og han er utsett til å falle for sverdet.

Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.

Han flakker om efter brød og spør: Hvor er det å finne? Han vet at en mørkets dag står ferdig ved hans side .

Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

Nød og trengsel forferder ham; den overvelder ham, lik en stridsrustet konge,

Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;

fordi han rakte ut sin hånd mot Gud og våget å trosse den Allmektige,

Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,

stormet frem mot ham med opreist nakke, med sine skjolds tette tak,

Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.

fordi han dekket sitt ansikt med sin fedme og la fett på sin lend

Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

og bodde i ødelagte byer, i hus hvor ingen skulde bo, og som var bestemt til å bli grusdynger.

Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.

Han blir ikke rik, og hans gods varer ikke ved, og hans grøde luter ikke mot jorden.

Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.

Han slipper ikke ut av mørket; ildslue skal tørke hans kvister, og han skal komme bort ved hans munns ånde.

Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.

Ei sette han sin lit til det som forgjengelig er! Da narrer han sig selv, for bare forgjengelighet blir hans vederlag.

La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.

Før hans dag kommer, blir det opfylt, og hans gren grønnes ikke.

Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.

Han blir som et vintre som mister sine druer før de er modne, og som et oljetre som feller sine blomster;

Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.

for den gudløses hus er ufruktbart, og ild fortærer deres telter som lar sig underkjøpe.

Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.

De undfanger ulykke og føder nød, og deres morsliv fostrer svik.

Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.