Luke 2

And it came to pass in those days, that there went out a decree from Cæsar Augustus, that all the world should be taxed.

در آن روزها به منظور یک سرشماری عمومی در سراسر دنیای روم فرمانی از طرف امپراتور اوغسطس صادر شد.

(And this taxing was first made when Cyrenius was governor of Syria.)

این اولین سرشماری بود و در آن هنگام كرینیوس فرماندار كلّ سوریه بود.

And all went to be taxed, every one into his own city.

پس برای انجام سرشماری هرکسی به شهر خود می‌رفت

And Joseph also went up from Galilee, out of the city of Nazareth, into Judæa, unto the city of David, which is called Bethlehem; (because he was of the house and lineage of David:)

و یوسف نیز از شهر ناصرهٔ جلیل به یهودیه آمد تا در شهر داوود، كه بیت‌لحم نام داشت نامنویسی كند، زیرا او از خاندان داوود بود.

To be taxed with Mary his espoused wife, being great with child.

او مریم را كه در این موقع در عقد او و باردار بود همراه خود برد.

And so it was, that, while they were there, the days were accomplished that she should be delivered.

هنگامی‌که در آنجا اقامت داشتند وقت تولّد طفل فرا رسید

And she brought forth her firstborn son, and wrapped him in swaddling clothes, and laid him in a manger; because there was no room for them in the inn.

و مریم اولین فرزند خود را كه پسر بود به دنیا آورد. او را در قنداق پیچیده در آخوری خوابانید، زیرا در مسافرخانه جایی برای آنان نبود.

And there were in the same country shepherds abiding in the field, keeping watch over their flock by night.

در همان اطراف در میان مزارع، چوپانانی بودند كه در هنگام شب از گلّهٔ خود نگهبانی می‌کردند.

And, lo, the angel of the Lord came upon them, and the glory of the Lord shone round about them: and they were sore afraid.

فرشتهٔ خداوند در برابر ایشان ایستاد و شكوه و جلال خداوند در اطرافشان درخشید و ایشان سخت وحشت كردند.

And the angel said unto them, Fear not: for, behold, I bring you good tidings of great joy, which shall be to all people.

امّا فرشته گفت: «نترسید، من برای شما مژده‌ای دارم: شادی بزرگی شامل حال تمامی این قوم خواهد شد.

For unto you is born this day in the city of David a Saviour, which is Christ the Lord.

امروز در شهر داوود نجات‌دهنده‌ای برای شما به دنیا آمده است كه مسیح و خداوند است.

And this shall be a sign unto you; Ye shall find the babe wrapped in swaddling clothes, lying in a manger.

نشانی آن برای شما این است كه نوزاد را در قنداق پیچیده و در آخور خوابیده خواهید یافت.»

And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly host praising God, and saying,

ناگهان با آن فرشته فوج بزرگی از سپاه آسمانی ظاهر شد كه خدا را با حمد و ثنا می‌سراییدند و می‌گفتند:

Glory to God in the highest, and on earth peace, good will toward men.

«خدا را در برترین آسمانها جلال و بر زمین در بین مردمی كه مورد پسند او می‌باشند صلح و سلامتی باد.»

And it came to pass, as the angels were gone away from them into heaven, the shepherds said one to another, Let us now go even unto Bethlehem, and see this thing which is come to pass, which the Lord hath made known unto us.

بعد از آنكه فرشتگان آنان را ترک كردند و به آسمان رفتند، چوپانان به یكدیگر گفتند: «بیایید، به بیت‌لحم برویم و واقعه‌ای را كه خداوند ما را از آن آگاه ساخته است ببینیم.»

And they came with haste, and found Mary, and Joseph, and the babe lying in a manger.

پس باشتاب رفتند و مریم و یوسف و آن كودک را كه در آخور خوابیده بود پیدا كردند.

And when they had seen it, they made known abroad the saying which was told them concerning this child.

وقتی كودک را دیدند آنچه را كه دربارهٔ او به آنان گفته شده بود بیان كردند.

And all they that heard it wondered at those things which were told them by the shepherds.

همهٔ شنوندگان از آنچه چوپانان می‌گفتند تعجّب می‌کردند.

But Mary kept all these things, and pondered them in her heart.

امّا مریم تمام این چیزها را به‌خاطر می‌سپرد و دربارهٔ آنها عمیقاً می‌اندیشید.

And the shepherds returned, glorifying and praising God for all the things that they had heard and seen, as it was told unto them.

چوپانان برگشتند و به‌خاطر آنچه شنیده و دیده بودند خدا را حمد و سپاس می‌گفتند، زیرا آنچه به ایشان گفته شده بود اتّفاق افتاده بود.

And when eight days were accomplished for the circumcising of the child, his name was called JESUS, which was so named of the angel before he was conceived in the womb.

یک هفته بعد كه وقت ختنهٔ كودک فرا رسید او را عیسی نامیدند، همان نامی كه فرشته قبل از قرار گرفتن او در رحم تعیین كرده بود.

And when the days of her purification according to the law of Moses were accomplished, they brought him to Jerusalem, to present him to the Lord;

پس از آنكه روزهای تطهیر را مطابق شریعت موسی پشت سر گذاردند كودک را به اورشلیم آوردند تا به خداوند تقدیم نمایند.

(As it is written in the law of the Lord, Every male that openeth the womb shall be called holy to the Lord;)

چنانکه در شریعت خداوند نوشته شده است: نخستزادهٔ مذکر از آن خداوند شمرده می‌شود

And to offer a sacrifice according to that which is said in the law of the Lord, A pair of turtledoves, or two young pigeons.

و نیز طبق آنچه در شریعت خداوند نوشته شده است قربانی‌ای تقدیم كنند. یعنی یک جفت کبوتر و یا دو جوجه قمری.

And, behold, there was a man in Jerusalem, whose name was Simeon; and the same man was just and devout, waiting for the consolation of Israel: and the Holy Ghost was upon him.

در اورشلیم مردی به نام شمعون زندگی می‌کرد كه درستكار و پارسا بود و در انتظار سعادت اسرائیل به سر می‌برد و روح‌القدس بر او بود.

And it was revealed unto him by the Holy Ghost, that he should not see death, before he had seen the Lord's Christ.

از طرف روح‌القدس به او الهام رسیده بود كه تا مسیح موعود خداوند را نبیند، نخواهد مرد.

And he came by the Spirit into the temple: and when the parents brought in the child Jesus, to do for him after the custom of the law,

او به هدایت روح به داخل معبد بزرگ آمد و هنگامی‌که والدین عیسی، طفل را به داخل آوردند تا آنچه را كه طبق شریعت مرسوم بود انجام دهند،

Then took he him up in his arms, and blessed God, and said,

شمعون، طفل را در آغوش گرفت و خدا را حمدكنان گفت:

Lord, now lettest thou thy servant depart in peace, according to thy word:

«حال ای خداوند، بر طبق وعدهٔ خود بنده‌ات را بسلامت مرخّص فرما

For mine eyes have seen thy salvation,

چون چشمانم نجات تو را دیده است،

Which thou hast prepared before the face of all people;

نجاتی كه تو در حضور همهٔ ملّتها آماده ساخته‌ای،

A light to lighten the Gentiles, and the glory of thy people Israel.

نوری كه افكار ملل بیگانه را روشن سازد و مایهٔ سربلندی قوم تو، اسرائیل گردد.»

And Joseph and his mother marvelled at those things which were spoken of him.

پدر و مادر آن طفل از آنچه دربارهٔ او گفته شد متحیّر گشتند.

And Simeon blessed them, and said unto Mary his mother, Behold, this child is set for the fall and rising again of many in Israel; and for a sign which shall be spoken against;

شمعون برای آنان دعای خیر كرد و به مریم مادر عیسی، گفت: «این كودک برای سقوط و یا سرافرازی بسیاری در اسرائیل تعیین شده است و نشانه‌ای است كه در ردكردن او

(Yea, a sword shall pierce through thy own soul also,) that the thoughts of many hearts may be revealed.

افكار پنهانی عدّهٔ كثیری آشكار خواهد شد و در دل تو نیز خنجری فرو خواهد رفت.»

And there was one Anna, a prophetess, the daughter of Phanuel, of the tribe of Aser: she was of a great age, and had lived with an husband seven years from her virginity;

در آنجا، همچنین زنی نبیّه به نام حنا زندگی می‌کرد كه دختر فنوئیل از طایفهٔ اشیر بود، او زنی بود بسیار سالخورده، كه بعد از ازدواج، مدّت هفت سال با شوهرش زندگی كرده

And she was a widow of about fourscore and four years, which departed not from the temple, but served God with fastings and prayers night and day.

و بعد از آن هشتاد و چهار سال بیوه مانده بود. او هرگز از معبد بزرگ خارج نمی‌شد بلكه شب و روز با نماز و روزه، خدا را عبادت می‌کرد.

And she coming in that instant gave thanks likewise unto the Lord, and spake of him to all them that looked for redemption in Jerusalem.

او در همان موقع جلو آمد، به درگاه خدا شكرگزاری نمود و برای همهٔ کسانی‌که در انتظار نجات اورشلیم بودند، دربارهٔ آن طفل صحبت كرد.

And when they had performed all things according to the law of the Lord, they returned into Galilee, to their own city Nazareth.

بعد از آنكه همهٔ كارهایی را كه در شریعت خداوند مقرّر است انجام دادند، به شهر خود، ناصرهٔ جلیل برگشتند.

And the child grew, and waxed strong in spirit, filled with wisdom: and the grace of God was upon him.

و كودک سرشار از حكمت، بزرگ و قوی می‌گشت و لطف خدا با او بود.

Now his parents went to Jerusalem every year at the feast of the passover.

والدین عیسی همه ساله برای عید فصح به اورشلیم می‌رفتند.

And when he was twelve years old, they went up to Jerusalem after the custom of the feast.

وقتی او به دوازده سالگی رسید آنها طبق معمول برای آن عید به آنجا رفتند.

And when they had fulfilled the days, as they returned, the child Jesus tarried behind in Jerusalem; and Joseph and his mother knew not of it.

وقتی روزهای عید به پایان رسید و آنان عازم شهر خود شدند، عیسی نوجوان در اورشلیم ماند ولی والدینش این را نمی‌دانستند

But they, supposing him to have been in the company, went a day's journey; and they sought him among their kinsfolk and acquaintance.

و به گمان اینكه او در بین كاروان است یک روز تمام به سفر ادامه دادند و آن وقت در میان دوستان و خویشان خود به جستجوی او پرداختند.

And when they found him not, they turned back again to Jerusalem, seeking him.

چون او را پیدا نكردند ناچار به اورشلیم برگشتند تا به دنبال او بگردند.

And it came to pass, that after three days they found him in the temple, sitting in the midst of the doctors, both hearing them, and asking them questions.

بعد از سه روز او را در معبد بزرگ پیدا كردند -‌درحالی‌كه در میان معلّمان نشسته بود و به آنان گوش می‌داد و از ایشان سؤال می‌کرد.

And all that heard him were astonished at his understanding and answers.

همهٔ شنوندگان از هوش او و از پاسخهایی كه می‌داد در حیرت بودند.

And when they saw him, they were amazed: and his mother said unto him, Son, why hast thou thus dealt with us? behold, thy father and I have sought thee sorrowing.

والدین عیسی از دیدن او تعجّب كردند و مادرش به او گفت: «پسرم، چرا با ما چنین كردی؟ من و پدرت با نگرانی زیاد دنبال تو می‌گشتیم.»

And he said unto them, How is it that ye sought me? wist ye not that I must be about my Father's business?

او گفت: «برای چه دنبال من می‌گشتید؟ مگر نمی‌دانستید كه من موظّف هستم در خانهٔ پدرم باشم؟»

And they understood not the saying which he spake unto them.

امّا آنان نفهمیدند كه مقصود او چیست.

And he went down with them, and came to Nazareth, and was subject unto them: but his mother kept all these sayings in her heart.

عیسی با ایشان به ناصره بازگشت و مطیع آنان بود. مادرش همهٔ این چیزها را در دل خود نگاه می‌داشت.

And Jesus increased in wisdom and stature, and in favour with God and man.

عیسی در حكمت و قامت رشد می‌کرد و مورد پسند خدا و مردم بود.