Proverbs 21

Il cuore del re, nella mano dell’Eterno, è come un corso d’acqua; egli lo volge dovunque gli piace.

Η καρδια του βασιλεως ειναι εν τη χειρι του Κυριου ως ρευματα υδατων οπου θελει στρεφει αυτην.

Tutte le vie dell’uomo gli paion diritte, ma l’Eterno pesa i cuori.

Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου πλην ο Κυριος σταθμιζει τας καρδιας.

Praticare la giustizia e l’equità è cosa che l’Eterno preferisce ai sacrifizi.

Να καμνη τις δικαιοσυνην και κρισιν ειναι αρεστοτερον εις τον Κυριον παρα θυσιαν.

Gli occhi alteri e il cuor gonfio, lucerna degli empi, sono peccato.

Το επηρμενον ομμα και η αλαζων καρδια, ο λυχνος των ασεβων, ειναι αμαρτια.

I disegni dell’uomo diligente menano sicuramente all’abbondanza, ma chi troppo s’affretta non fa che cader nella miseria.

Οι λογισμοι του επιμελους φερουσι βεβαιως εις αφθονιαν παντος δε προπετους βεβαιως εις ενδειαν.

I tesori acquistati con lingua bugiarda sono un soffio fugace di gente che cerca la morte.

Το αποκταν θησαυρους δια ψευδους γλωσσης ειναι ματαιοτης αστατος των ζητουντων θανατον.

La violenza degli empi li porta via, perché rifiutano di praticare l’equità.

Αι αρπαγαι των ασεβων θελουσιν εξολοθρευσει αυτους διοτι αρνουνται να πραττωσι το δικαιον.

La via del colpevole è tortuosa, ma l’innocente opera con rettitudine.

Η οδος του διεφθαρμενου ανθρωπου ειναι σκολια του δε καθαρου το εργον ειναι ευθες.

Meglio abitare sul canto d’un tetto, che una gran casa con una moglie rissosa.

Καλητερον να κατοικη τις εν γωνια δωματος, παρα εν οικω ευρυχωρω μετα γυναικος φιλεριδος.

L’anima dell’empio desidera il male; il suo amico stesso non trova pietà agli occhi di lui.

Η ψυχη του ασεβους επιθυμει κακον ο πλησιον αυτου δεν ευρισκει χαριν εις τους οφθαλμους αυτου.

Quando il beffardo è punito, il semplice diventa savio; e quando s’istruisce il savio, egli acquista scienza.

Οταν ο χλευαστης τιμωρηται, ο απλους γινεται σοφωτερος και ο σοφος διδασκομενος λαμβανει γνωσιν.

Il Giusto tien d’occhio la casa dell’empio, e precipita gli empi nelle sciagure.

Ο δικαιος συλλογιζεται την οικιαν του ασεβους, οταν οι ασεβεις κατακρημνιζωνται εις την κακιαν αυτων.

Chi chiude l’orecchio al grido del povero, griderà anch’egli, e non gli sarà risposto.

Οστις εμφραττει τα ωτα αυτου εις την κραυγην του πτωχου, θελει φωναξει και αυτος και δεν θελει εισακουσθη.

Un dono fatto in segreto placa la collera, e un regalo dato di sottomano, l’ira violenta.

Δωρον κρυφιον καταπραυνει θυμον και χαρισμα εις τον κολπον βαλλομενον, οργην ισχυραν.

Far ciò ch’è retto è una gioia per il giusto, ma è una rovina per gli artefici d’iniquità.

Χαρα ειναι εις τον δικαιον να καμνη κρισιν ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας.

L’uomo che erra lungi dalle vie del buon senso, riposerà nell’assemblea dei trapassati.

Ανθρωπος αποπλανωμενος απο της οδου της συνεσεως θελει κατασκηνωσει εν τη συναξει των τεθανατωμενων.

Chi ama godere sarà bisognoso, chi ama il vino e l’olio non arricchirà.

Ο αγαπων ευθυμιαν θελει κατασταθη πενης ο αγαπων οινον και μυρα δεν θελει πλουτησει.

L’empio serve di riscatto al giusto; e il perfido, agli uomini retti.

Ο ασεβης θελει εισθαι αντιλυτρον του δικαιου, και των ευθεων ο παραβατης.

Meglio abitare in un deserto, che con una donna rissosa e stizzosa.

Καλητερον να κατοικη τις εν γη ερημω παρα μετα γυναικος φιλεριδος και θυμωδους.

In casa del savio c’è dei tesori preziosi e dell’olio, ma l’uomo stolto dà fondo a tutto.

Θησαυρος πολυτιμος και μυρα ευρισκονται εν τω οικω του σοφου ο δε αφρων ανθρωπος καταδαπανα αυτα.

Chi ricerca la giustizia e la bontà troverà vita, giustizia e gloria.

Ο θηρευων δικαιοσυνην και ελεος θελει ευρει ζωην, δικαιοσυνην και δοξαν.

Il savio dà la scalata alla città dei forti, e abbatte il baluardo in cui essa confidava.

Ο σοφος εκπορθει την πολιν των δυνατων και καταβαλλει το οχυρωμα του θαρρους αυτης.

Chi custodisce la sua bocca e la sua lingua preserva l’anima sua dalle distrette.

Οστις φυλαττει το στομα αυτου και την γλωσσαν αυτου, φυλαττει την ψυχην αυτου απο στενοχωριων.

Il nome del superbo insolente è: beffardo; egli fa ogni cosa con furore di superbia.

Υπερηφανος και αλαζων χλευαστης καλειται, οστις πραττει μετα θυμου αλαζονειας.

I desideri del pigro l’uccidono perché le sue mani rifiutano di lavorare.

Αι επιθυμιαι του οκνηρου θανατονουσιν αυτον διοτι αι χειρες αυτου δεν θελουσι να εργαζωνται

C’è chi da mane a sera brama avidamente, ma il giusto dona senza mai rifiutare.

επιθυμει ολην την ημεραν επιθυμιας ο δε δικαιος διδει και δεν φειδεται.

Il sacrifizio dell’empio è cosa abominevole; quanto più se l’offre con intento malvagio!

Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα πολλω μαλλον οταν προσφερωσιν αυτην μετα πονηριας.

Il testimonio bugiardo perirà, ma l’uomo che ascolta potrà sempre parlare.

Ο ψευδης μαρτυς θελει απολεσθη ο δε ανθρωπος οστις υπακουει θελει λαλει παντοτε.

L’empio fa la faccia tosta, ma l’uomo retto rende ferma la sua condotta.

Ο ασεβης ανθρωπος σκληρυνει το προσωπον αυτου αλλ ο ευθυς κατευθυνει τας οδους αυτου.

Non c’è sapienza, non intelligenza, non consiglio che valga contro l’Eterno.

Δεν ειναι σοφια ουτε συνεσις ουτε βουλη εναντιον του Κυριου.

Il cavallo è pronto per il dì della battaglia, ma la vittoria appartiene all’Eterno.

Ο ιππος ετοιμαζεται δια την ημεραν της μαχης η σωτηρια ομως ειναι παρα Κυριου.