Job 27

Giobbe riprese il suo discorso e disse:

Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

"Come vive Iddio che mi nega giustizia, come vive l’Onnipotente che mi amareggia l’anima,

Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

finché avrò fiato e il soffio di Dio sarà nelle mie nari,

Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

le mie labbra, no, non diranno nulla d’ingiusto, e la mia lingua non proferirà falsità.

Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

Lungi da me l’idea di darvi ragione! Fino all’ultimo respiro non mi lascerò togliere la mia integrità.

Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

Ho preso a difendere la mia giustizia e non cederò; il cuore non mi rimprovera uno solo de’ miei giorni.

Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

Sia trattato da malvagio il mio nemico e da perverso chi si leva contro di me!

Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

Quale speranza rimane mai all’empio quando Iddio gli toglie, gli rapisce l’anima?

Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

Iddio presterà egli orecchio al grido di lui, quando gli verrà sopra la distretta?

Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

Potrà egli prendere il suo diletto nell’Onnipotente? invocare Iddio in ogni tempo?

Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

Io vi mostrerò il modo d’agire di Dio, non vi nasconderò i disegni dell’Onnipotente.

Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

Ma queste cose voi tutti le avete osservate e perché dunque vi perdete in vani discorsi?

Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

Ecco la parte che Dio riserba all’empio, l’eredità che l’uomo violento riceve dall’Onnipotente.

Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

Se ha figli in gran numero son per la spada; la sua progenie non avrà pane da saziarsi.

Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

I superstiti son sepolti dalla morte, e le vedove loro non li piangono.

Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

Se accumula l’argento come polvere, se ammucchia vestiti come fango;

Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

li ammucchia, sì, ma se ne vestirà il giusto, e l’argento l’avrà come sua parte l’innocente.

Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

La casa ch’ei si edifica è come quella della tignuola, come il capanno che fa il guardiano della vigna.

Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

Va a letto ricco, ma per l’ultima volta; apre gli occhi e non è più.

Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

Terrori lo sorprendono come acque; nel cuor della notte lo rapisce un uragano.

Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

Il vento d’oriente lo porta via, ed egli se ne va; lo spazza in un turbine dal luogo suo.

Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

Iddio gli scaglia addosso i suoi dardi, senza pietà, per quanto egli tenti di scampare a’ suoi colpi.

Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

La gente batte le mani quando cade, e fischia dietro a lui quando lascia il luogo dove stava.

Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.