Psalms 18

Au chef des chantres. Du serviteur de l'Eternel, de David, qui adressa à l'Eternel les paroles de ce cantique, lorsque l'Eternel l'eut délivré de la main de tous ses ennemis et de la main de Saül. Il dit: Je t'aime, ô Eternel, ma force!

Mi varmege Vin amas, ho Eternulo, mia forteco!

Eternel, mon rocher, ma forteresse, mon libérateur! Mon Dieu, mon rocher, où je trouve un abri! Mon bouclier, la force qui me sauve, ma haute retraite!

La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto, Mia Dio, mia forta Roko, kiun mi fidas, Mia ŝildo kaj la korno de mia savo, mia rifuĝejo.

Je m'écrie: Loué soit l'Eternel! Et je suis délivré de mes ennemis.

Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.

Les liens de la mort m'avaient environné, Et les torrents de la destruction m'avaient épouvanté;

Ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Kaj torentoj pereigaj min teruris;

Les liens du sépulcre m'avaient entouré, Les filets de la mort m'avaient surpris.

La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis, La retoj de la morto min atingis.

Dans ma détresse, j'ai invoqué l'Eternel, J'ai crié à mon Dieu; De son palais, il a entendu ma voix, Et mon cri est parvenu devant lui à ses oreilles.

En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi kriis; El Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio al Li atingis Liajn orelojn.

La terre fut ébranlée et trembla, Les fondements des montagnes frémirent, Et ils furent ébranlés, parce qu'il était irrité.

Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la montoj ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.

Il s'élevait de la fumée dans ses narines, Et un feu dévorant sortait de sa bouche: Il en jaillissait des charbons embrasés.

Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.

Il abaissa les cieux, et il descendit: Il y avait une épaisse nuée sous ses pieds.

Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren; Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.

Il était monté sur un chérubin, et il volait, Il planait sur les ailes du vent.

Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.

Il faisait des ténèbres sa retraite, sa tente autour de lui, Il était enveloppé des eaux obscures et de sombres nuages.

El la mallumo Li faris al Si kovron, Tendon Li faris ĉirkaŭ Si el la mallumo de la akvo, densaj nuboj.

De la splendeur qui le précédait s'échappaient les nuées, Lançant de la grêle et des charbons de feu.

De la brilo antaŭ Li, tra Liaj densaj nuboj, Flugis hajlo kaj brulantaj karboj.

L'Eternel tonna dans les cieux, Le Très-Haut fit retentir sa voix, Avec la grêle et les charbons de feu.

Kaj la Eternulo ektondris en la ĉielo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon; Hajlon kaj brulantajn karbojn.

Il lança ses flèches et dispersa mes ennemis, Il multiplia les coups de la foudre et les mit en déroute.

Li ĵetis Siajn sagojn, kaj dispelis ilin; Ĵetis multajn fulmojn, kaj konfuzis ilin.

Le lit des eaux apparut, Les fondements du monde furent découverts, Par ta menace, ô Eternel! Par le bruit du souffle de tes narines.

Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la akvoj, Kaj nudiĝis la fundamentoj de la universo, De Via minaca voĉo, ho Eternulo, De la kolera spirado de Via nazo.

Il étendit sa main d'en haut, il me saisit, Il me retira des grandes eaux;

Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;

Il me délivra de mon adversaire puissant, De mes ennemis qui étaient plus forts que moi.

Li savas min de mia potenca malamiko, Kaj de miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.

Ils m'avaient surpris au jour de ma détresse; Mais l'Eternel fut mon appui.

Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.

Il m'a mis au large, Il m'a sauvé, parce qu'il m'aime.

Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.

L'Eternel m'a traité selon ma droiture, Il m'a rendu selon la pureté de mes mains;

La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.

Car j'ai observé les voies de l'Eternel, Et je n'ai point été coupable envers mon Dieu.

Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.

Toutes ses ordonnances ont été devant moi, Et je ne me suis point écarté de ses lois.

Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.

J'ai été sans reproche envers lui, Et je me suis tenu en garde contre mon iniquité.

Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.

Aussi l'Eternel m'a rendu selon ma droiture, Selon la pureté de mes mains devant ses yeux.

Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ la pureco de miaj manoj antaŭ Liaj okuloj.

Avec celui qui est bon tu te montres bon, Avec l'homme droit tu agis selon la droiture,

Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia,

Avec celui qui est pur tu te montres pur, Et avec le pervers tu agis selon sa perversité.

Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.

Tu sauves le peuple qui s'humilie, Et tu abaisses les regards hautains.

Ĉar humilan popolon Vi helpas, Sed altajn okulojn Vi malaltigas.

Oui, tu fais briller ma lumière; L'Eternel, mon Dieu, éclaire mes ténèbres.

Ĉar Vi lumigas mian lumilon; La Eternulo, mia Dio, lumigas mian mallumon.

Avec toi je me précipite sur une troupe en armes, Avec mon Dieu je franchis une muraille.

Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron, Kaj kun mia Dio mi transsaltas muron.

Les voies de Dieu sont parfaites, La parole de l'Eternel est éprouvée; Il est un bouclier pour tous ceux qui se confient en lui.

La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.

Car qui est Dieu, si ce n'est l'Eternel; Et qui est un rocher, si ce n'est notre Dieu?

Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?

C'est Dieu qui me ceint de force, Et qui me conduit dans la voie droite.

Tiu Dio, kiu ĉirkaŭzonas min per forto Kaj perfektigas mian vojon;

Il rend mes pieds semblables à ceux des biches, Et il me place sur mes lieux élevés.

Kiu similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj;

Il exerce mes mains au combat, Et mes bras tendent l'arc d'airain.

Kiu instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.

Tu me donnes le bouclier de ton salut, Ta droite me soutient, Et je deviens grand par ta bonté.

Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via dekstra mano subtenas min, Kaj Via favoro min grandigas.

Tu élargis le chemin sous mes pas, Et mes pieds ne chancellent point.

Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.

Je poursuis mes ennemis, je les atteins, Et je ne reviens pas avant de les avoir anéantis.

Mi persekutas miajn malamikojn, kaj mi atingas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.

Je les brise, et ils ne peuvent se relever; Ils tombent sous mes pieds.

Mi ilin frakasas, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.

Tu me ceins de force pour le combat, Tu fais plier sous moi mes adversaires.

Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.

Tu fais tourner le dos à mes ennemis devant moi, Et j'extermine ceux qui me haïssent.

Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.

Ils crient, et personne pour les sauver! Ils crient à l'Eternel, et il ne leur répond pas!

Ili krias, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.

Je les broie comme la poussière qu'emporte le vent, Je les foule comme la boue des rues.

Mi disflugigas ilin, kiel polvon laŭ la vento; Kiel stratan koton mi ilin forĵetas.

Tu me délivres des dissensions du peuple; Tu me mets à la tête des nations; Un peuple que je ne connaissais pas m'est asservi.

Vi savas min de popola tumulto; Vi faras min ĉefo de la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.

Ils m'obéissent au premier ordre, Les fils de l'étranger me flattent;

Per atentaj oreloj ili obeas min; Aligentuloj respektegas min.

Les fils de l'étranger sont en défaillance, Ils tremblent hors de leurs forteresses.

Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.

Vive l'Eternel, et béni soit mon rocher! Que le Dieu de mon salut soit exalté,

Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Kaj alte glorata estu la Dio de mia savo:

Le Dieu qui est mon vengeur, Qui m'assujettit les peuples,

Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn,

Qui me délivre de mes ennemis! Tu m'élèves au-dessus de mes adversaires, Tu me sauves de l'homme violent.

Kiu savas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.

C'est pourquoi je te louerai parmi les nations, ô Eternel! Et je chanterai à la gloire de ton nom.

Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.

Il accorde de grandes délivrances à son roi, Et il fait miséricorde à son oint, A David, et à sa postérité, pour toujours.

Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.