Job 27

به حیات خدای قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگی را به من تلخ نموده است، قسم می‌خوردم
І Йов далі вів мову свою та й казав:
به حیات خدای قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگی را به من تلخ نموده است، قسم می‌خوردم
Як живий Бог, відкинув Він право моє, і душу мою засмутив Всемогутній,
که تا جان به تن دارم و تا زمانی که خدا به من نَفَس ‌دهد،
і як довго в мені ще душа моя, і дух Божий у ніздрях моїх,
دهان من هیچ چیز شریرانه‌ای نخواهد گفت و زبانم هرگز دروغ نخواهد گفت.
неправди уста мої не говоритимуть, а язик мій не скаже омани!
من هیچ‌گاه حرف شما را تصدیق نمی‌کنم و تا زمانی که بمیرم، ادّعای بی‌گناهی می‌کنم
Борони мене, Боже, признати вас за справедливих! Доки я не помру, своєї невинности я не відкину від себе,
من هرگز از برحق بودن ادّعایم صرف‌نظر نخواهم کرد، وجدان من پاک است.
за свою справедливість тримаюся міцно, й її не пущу, моє серце не буде ганьбити ні одного з днів моїх,
باشد تا کسانی‌که با من مخالفند و علیه من می‌جنگندند، مانند شریران و خطاکاران جزا ببینند.
нехай буде мій ворог немов той безбожник, а хто повстає проти мене як кривдник!
اگر خدا شخص بی‌خدا را هلاک کند و به زندگی‌اش خاتمه بدهد، چه امیدی برایش باقی می‌ماند؟
Яка ж бо надія лукавому, коли відірве, коли візьме Бог душу його?
آیا خدا فریادشان را در وقت سختی و مشکلات می‌شنود؟
Чи Бог вислухає його крик, коли прийде на нього нещастя?
آنها باید از وجود قادر مطلق لذّت ببرند و در همهٔ اوقات از او کمک بخواهند.
Чи буде втішатися він Всемогутнім? Буде кликати Бога за кожного часу?
بگذارید که دربارهٔ قدرت خدا شما را تعلیم دهم، و نقشه‌های قادر مطلق را برایتان توضیح دهم.
Я вас буду навчати про Божую руку, що є у Всемогутнього я не сховаю,
یقین دارم که خود شما هم تا اندازه‌ای از کارهای او آگاه هستید، پس چرا بیهوده سخن می‌گویید؟ صوفر
таж самі ви це бачили всі, то чого ж нісенітниці плещете?
این است سرنوشت مردم خطاکار و ظالم، که خدای قادر مطلق برایشان تعیین فرموده است:
Така доля людини безбожної, це спадщина насильників, що отримають від Всемогутнього:
این مردم دارای فرزندان زیادی می‌شوند، امّا آنها یا با شمشیر به قتل می‌رسند و یا از گرسنگی می‌میرند.
Як розмножаться діти його то хіба для меча, а нащадки його не наситяться хлібом!
کسانی هم که باقی بمانند، در اثر مرض و بلا به زیر خاک می‌روند که حتّی بیوه‌های آنها هم برای آنها گریه و ماتم نمی‌کنند.
Позосталих по нім моровиця сховає, і вдовиці його не заплачуть...
مردم خطاکار هرچند مثل ریگ دریا پول جمع کنند و صندوقهای پُر از لباس داشته باشند،
Якщо накопичить він срібла, немов того пороху, і наготує одежі, як глини,
امّا عاقبت، اشخاصِ نیک پول آنها را مصرف می‌کنند و لباس ایشان را می‌پوشند.
то він наготує, а праведний вдягне, а срібло невинний поділить...
آنها خانه‌هایی می‌سازند که مانند تار عنکبوت و سایبانِ نگهبانان، دوامی ندارد.
Він будує свій дім, як та міль, й як той сторож, що ставить собі куреня,
آنها ثروتمند به بستر می‌روند، امّا وقتی بیدار می‌شوند و چشم باز می‌کنند، می‌بینند که ثروتشان از دست رفته است.
він лягає багатим, та більше не зробить того: свої очі відкриє й немає його...
سیلاب وحشت آنها را فرا می‌گیرد و توفانِ نیستی در شب آنها را با خود می‌برد.
Страхіття досягнуть його, мов вода, вночі буря украде його,
باد شرقی آنها را به هوا بلند می‌کند و از خانه‌هایشان دور می‌سازد.
східній вітер його понесе і минеться, і бурею схопить його з його місця...
با بی‌رحمی بر آنها که در حال فرار هستند می‌وزد.
Оце все Він кине на нього, і не змилосердиться, і від руки Його мусить той спішно втікати!
به‌خاطر مصیبتی که بر سر آنها آمده است، دست می‌زنند و آنها را مسخره می‌کنند.
Своїми долонями сплесне над ним, і свисне над ним з свого місця...