Job 28

نقره از معدن استخراج می‌شود و طلا را در کوره تصفیه می‌کنند.
Отож, має срібло своє джерело, і є місце для золота, де його чистять,
آهن را از زمین به دست می‌آورند و مس را از ذوب کردن سنگها.
залізо береться із пороху, з каменя мідь виплавляється.
مردم در اعماق تاریکی جستجو می‌کنند و برای سنگهای معدنی تا دورترین نقطهٔ زمین به جستجو می‌پردازند.
Людина кладе для темноти кінця, і докраю досліджує все, і шукає каміння у темряві та в смертній тіні:
فراتر از جایی که کسی زندگی کند یا پای بشری به آنجا رسیده باشد و از طنابها خود را آویزان کرده به درون می‌روند.
ламає в копальні далеко від мешканця; забуті ногою людини, висять місця, віддалені від чоловіка.
سطح زمین خوراک به بار می‌آورد، درحالی‌که در زیر هستهٔ همین زمین، آتش مذاب نهفته است.
Земля хліб із неї походить, а під нею порито, немов би огнем,
سنگهای زمین دارای یاقوت و خاک آن دارای طلا می‌باشد.
місце сапфіру каміння її, й порох золота в ній.
نه پرندگان شکاری راه آن معادن را می‌دانند و نه لاشخورها در بالای آنها پرواز کرده‌اند.
Стежка туди не знає її хижий птах, її око орлине не бачило,
شیر و حیوان درندهٔ دیگری در آن جاها قدم نزده‌ است.
не ступала по ній молода звірина, не ходив нею лев.
امّا مردم، سنگ خارا را می‌شکنند و کوهها را از بیخ می‌کنند،
Чоловік свою руку по кремінь витягує, гори від кореня перевертає,
صخره‌‌ها را می‌شکافند و سنگهای نفیس به دست می‌آورند.
пробиває у скелях канали, і все дороге бачить око його!
سرچشمهٔ دریاها را می‌کاوند و چیزهای نهفته را بیرون می‌آورند.
Він загачує ріки від виливу, а заховані речі виводить на світло.
امّا حکمت را در کجا می‌توان یافت و دانش در کجا پیدا می‌شود؟
Та де мудрість знаходиться, і де місце розуму?
انسان فانی راه آن را نمی‌داند و در دنیای زندگان پیدا نمی‌شود.
Людина не знає ціни їй, і вона у країні живих не знаходиться.
اعماق اقیانوس‌ها می‌گویند که حکمت پیش ما نیست و در اینجا پیدا نمی‌شود.
Безодня говорить: Вона не в мені! і море звіщає: Вона не зо мною!
حکمت را نمی‌توان با طلا خرید و ارزش آن بیشتر از نقره است،
Щирого золота дати за неї не можна, і не важиться срібло ціною за неї.
گرانبهاتر است از طلا و جواهرات نفیس.
Не важать за неї офірського золота, ні дорогого оніксу й сапфіру.
طلا و الماس را نمی‌توان با حکمت برابر کرد و با جواهر و طلای نفیس مبادله نمی‌شود.
Золото й скло не рівняються в вартості їй, і її не зміняти на посуд із щирого золота.
ارزش حکمت بمراتب بالاتر از مرجان و بلور و گرانتر از لعل است.
Коралі й кришталь і не згадуються, а набуток премудрости ліпший за перли!
یاقوت کبود و طلای خالص را نمی‌توان با حکمت مقایسه کرد.
Не рівняється їй етіопський топаз, і не важиться золото щире за неї.
پس حکمت را از کجا می‌توان به دست آورد و منشأ دانش کجاست؟
А мудрість ізвідки проходить, і де місце розуму?
حکمت از نظر تمام موجودات زنده پوشیده است و حتّی پرندگان هوا نیز آن را نمی‌بینند.
Бо вона від очей усього живого захована, і від птаства небесного скрита вона.
مرگ و نیستی ادّعا می‌کنند که فقط شایعه‌ای از آن شنیده‌اند.
Аваддон той і смерть промовляють: Ушима своїми ми чули про неї лиш чутку!
تنها خدا راه حکمت را می‌شناسد و می‌داند آن را در کجا می‌توان یافت.
Тільки Бог розуміє дорогу її, й тільки Він знає місце її!
زیرا هیچ گوشهٔ زمین از او پوشیده نیست، و هر چیزی را که در زیر آسمان است می‌بیند.
Бо Він аж на кінці землі придивляється, бачить під небом усім.
خدا، به باد قدرت وزیدن می‌دهد و حدود و اندازهٔ دریاها را تعیین می‌کند.
Коли Він чинив вагу вітрові, а воду утворював мірою,
به باران فرمان می‌دهد که در کجا ببارد و برق و صاعقه در کدام مسیر تولید شوند.
коли Він уставу складав для дощу та дороги для блискавки грому,
پس او می‌داند که حکمت در کجاست. او آن را امتحان کرد، ارزش آن را دیده تأیید فرمود.
тоді Він побачив її та про неї повів, міцно поставив її та її дослідив!
آنگاه به بشر گفت: «به یقین بدانید که ترس از خداوند، حکمت واقعی و پرهیزکردن از شرارت، دانش حقیقی است.»
І сказав Він людині тоді: Таж страх Господній це мудрість, а відступ від злого це розум!