Job 15

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:

Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?

"Mon Vismand svarer med Mundsvejr og fylder sit Indre med Østenvind

Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

for at hævde sin Ret med gavnløs Tale, med Ord, som intet båder?

Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.

Desuden nedbryder du Gudsfrygt og krænker den Stilhed, som tilkommer Gud.

Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

Din Skyld oplærer din Mund, du vælger de listiges Sprog.

Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.

Din Mund domfælder dig, ikke jeg, dine Læber vidner imod dig!

Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?

Var du den første, der fødtes, kom du til Verden, før Højene var?

Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?

Mon du lytted til, da Gud holdt Råd, og mon du rev Visdommen til dig?

Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

Hvad ved du, som vi ikke ved, hvad forstår du, som vi ikke kender?

Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

Også vi har en gammel iblandt os, en Olding, hvis Dage er fler end din Faders!

Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

Er Guds Trøst dig for lidt, det Ord, han mildelig talede til dig?

Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

Hvi river dit Hjerte dig hen, hvi ruller dit Øje vildt?

Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?

Thi du vender din Harme mod Gud og udstøder Ord af din Mund.

Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

Hvor kan et Menneske være rent, en kvindefødt have Ret?

Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:

End ikke sine Hellige tror han, og Himlen er ikke ren i hans Øjne,

Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

hvad da den stygge, den onde, Manden, der drikker Uret som Vand!

Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

Jeg vil sige dig noget, hør mig, jeg fortæller, hvad jeg har set,

Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,

hvad vise Mænd har forkyndt, deres Fædre ikke dulgt,

Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

dem alene var Landet givet, ingen fremmed færdedes blandt dem:

Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;

Den gudløse ængstes hele sit Liv, de stakkede År, en Voldsmand lever;

Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

Rædselslyde fylder hans Ører, midt under Fred er Hærgeren over ham;

Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.

han undkommer ikke fra Mørket, opsparet er han for Sværdet,

Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

udset til Føde for Gribbe, han ved, at han står for Fald;

Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;

Mørkets Dag vil skræmme ham. Trængsel og Angst overvælde ham som en Konge, rustet til Strid.

Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,

Thi Hånden rakte han ud mod Gud og bød den Almægtige Trods,

Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.

stormed bårdnakket mod ham med sine tykke, buede Skjolde.

Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

Thi han dækked sit Ansigt med Fedt og samlede Huld på sin Lænd.

Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.

tog Bolig i Byer, der øde lå hen. i Huse, man ikke må bo i, bestemt til at ligge i Grus.

Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.

Han bliver ej rig, hans Velstand forgår, til Jorden bøjer sig ikke hans Aks;

Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.

han undkommer ikke fra Mørket. Solglød udtørrer hans Spire, hans Blomst rives bort af Vinden.

La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.

Han stole ikke på Tomhed han farer vild thi Tomhed skal være hans Løn!

Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.

I Utide visner hans Stamme, hans Palmegren skal ikke grønnes;

Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.

han ryster som Ranken sin brue af og kaster som Olietræet sin Blomst.

Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.

Thi vanhelliges Samfund er goldt, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte;

Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.

svangre med Kvide, føder de Uret, og deres Moderskød fostrer Svig!