Job 15

Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

Majd felele a Témánból való Elifáz és monda:

Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?

Vajjon a bölcs felelhet-é *ilyen* szeles tudománynyal, és megtöltheti-é a hasát keleti széllel?

Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?

Vetekedvén oly beszéddel, a mely nem használ, és oly szavakkal, a melyekkel semmit sem segít.

Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.

Te már semmivé akarod tenni az *Isten* félelmét is; és megkevesbíted az Isten előtt való buzgólkodást is!

Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.

Mert gonoszságod oktatja a te szádat, és a csalárdok nyelvét választottad.

Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.

A te szád kárhoztat téged, nem én, és a te ajakaid bizonyítanak ellened.

Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?

Te születtél-é az első embernek; elébb formáltattál-é, mint a halmok?

Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?

Az Isten tanácsában hallgatóztál-é, és a bölcseséget magadhoz ragadtad-é?

Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?

Mit tudsz te, a mit mi nem tudunk, és mit értesz olyat, a mi nálunk nem volna meg?

Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.

Ősz is, agg is van közöttünk, jóval idősebb a te atyádnál.

Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?

Csekélységek-é előtted Istennek vigasztalásai, és a beszéd, a mely szeliden bánt veled?

Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?

Merre ragadt téged a szíved, és merre pillantottak a te szemeid?

Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.

Hogy Isten ellen fordítod a te haragodat, és ilyen szavakat eresztesz ki a szádon?

Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?

Micsoda a halandó, hogy tiszta lehetne, és hogy igaz volna, a ki asszonytól születik?

Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.

Ímé, még az ő szenteiben sem bízok, az egek sem tiszták az ő szemében:

Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?

Mennyivel kevésbbé az útálatos és a megromlott ember, a ki úgy nyeli a hamisságot, mint a vizet?!

Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;

Elmondom néked, hallgass rám, és a mint láttam, úgy beszélem el;

Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;

A mit a bölcsek is hirdettek, és nem titkoltak el, mint atyáiktól valót;

Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.

A kiknek egyedül adatott vala a föld, és közöttük idegen nem megy vala.

Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.

Az istentelen kínozza önmagát egész életében, és az erőszakoskodó előtt is rejtve van az ő esztendeinek száma.

Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.

A félelem hangja *cseng* az ő füleiben; a békesség *ide*jén tör rá a pusztító!

Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.

Nem hiszi, hogy kijut a sötétségből, mert kard hegyére van ő kiszemelve.

Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.

Kenyér után futkos, hogy hol volna? Tudja, hogy közel van hozzá a sötétség napja.

Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.

Háborgatják őt a nyomorúság és rettegés; leverik őt, mint valami háborúra felkészült király.

Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.

Mert az Isten ellen nyujtotta ki kezét, és erősködött a Mindenható ellen;

Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden;

*Kinyujtott* nyakkal rohant ellene, domború pajzsainak fellege alatt.

Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;

Mivel befedezte az arczát kövérséggel, és hájat borított tomporára;

En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.

És lakozott elrombolt városokban; lakatlan házakban, a melyek dűlőfélben vannak:

Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.

Meg nem gazdagodik, vagyona meg nem marad, jószága nem lepi el a földet.

Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.

Nem menekül meg a setétségtől, sarjadékát láng perzseli el, és szájának lehelletétől pusztul el.

Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.

Ne higyjen a hívságnak, a ki megcsalatott, mert hívság lészen annak jutalma.

Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.

Nem idejében telik el *élete,* és az ága ki nem virágzik.

Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.

Lehullatja, mint a szőlővessző az ő egresét, elhányja, mint az olajfa az ő virágát.

Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.

Mert a képmutató házanépe meddő, és tűz emészti meg az ajándékból való sátrakat.

Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.

Nyomorúságot fogan, álnokságot szül, és az ő méhök csalárdságot érlel.