Psalms 18

(Til sangmesteren. Af HERRENS tjener David, som sang HERREN denne sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans fjenders og af Sauls hånd. Han sang:) HERRE, jeg har dig hjerteligt kær, min Styrke!

Mi varmege Vin amas, ho Eternulo, mia forteco!

HERRE, min Klippe, min Borg. min Befrier, min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn!

La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto, Mia Dio, mia forta Roko, kiun mi fidas, Mia ŝildo kaj la korno de mia savo, mia rifuĝejo.

Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.

Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.

Dødens Reb omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,

Ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Kaj torentoj pereigaj min teruris;

Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig;

La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis, La retoj de la morto min atingis.

i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!

En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi kriis; El Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio al Li atingis Liajn orelojn.

Da rystede Jorden og skjalv, Bjergenes Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.

Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la montoj ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.

Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.

Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.

Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;

Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren; Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.

båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;

Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.

han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.

El la mallumo Li faris al Si kovron, Tendon Li faris ĉirkaŭ Si el la mallumo de la akvo, densaj nuboj.

Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder gennem hans Skyer.

De la brilo antaŭ Li, tra Liaj densaj nuboj, Flugis hajlo kaj brulantaj karboj.

HERREN tordnede fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst, Hagl og Ildgløder.

Kaj la Eternulo ektondris en la ĉielo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon; Hajlon kaj brulantajn karbojn.

Han udslyngede Pile, adsplittede dem, Lyn i Mængde og skræmmede dem.

Li ĵetis Siajn sagojn, kaj dispelis ilin; Ĵetis multajn fulmojn, kaj konfuzis ilin.

Vandenes Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved din Trusel, HERRE, for din Vredes Pust.

Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la akvoj, Kaj nudiĝis la fundamentoj de la universo, De Via minaca voĉo, ho Eternulo, De la kolera spirado de Via nazo.

Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,

Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;

frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.

Li savas min de mia potenca malamiko, Kaj de miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.

På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig til Værn.

Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.

Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.

Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.

HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;

La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.

thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud

Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.

hans Bud stod mig alle for Øje, hans Lov skød jeg ikke fra mig.

Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.

Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.

Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.

HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som stod ham for Øje!

Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ la pureco de miaj manoj antaŭ Liaj okuloj.

Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,

Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia,

du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.

Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.

De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!

Ĉar humilan popolon Vi helpas, Sed altajn okulojn Vi malaltigas.

Ja, min Lampe lader du lyse, HERRE, min Gud opklarer mit Mørke.

Ĉar Vi lumigas mian lumilon; La Eternulo, mia Dio, lumigas mian mallumon.

Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.

Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron, Kaj kun mia Dio mi transsaltas muron.

Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.

La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.

Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,

Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?

den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,

Tiu Dio, kiu ĉirkaŭzonas min per forto Kaj perfektigas mian vojon;

gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højene,

Kiu similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj;

oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen!

Kiu instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.

Du gav mig din Frelses Skjold, din højre støttede mig, din Nedladelse gjorde mig stor;

Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via dekstra mano subtenas min, Kaj Via favoro min grandigas.

du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.

Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.

Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,

Mi persekutas miajn malamikojn, kaj mi atingas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.

slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.

Mi ilin frakasas, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.

Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;

Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.

du slog mine Fjender på Flugt, mine Avindsmænd rydded jeg af Vejen.

Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.

De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.

Ili krias, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.

Jeg knuste dem som Støv for Vinden, fejed dem bort som Gadeskarn.

Mi disflugigas ilin, kiel polvon laŭ la vento; Kiel stratan koton mi ilin forĵetas.

Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;

Vi savas min de popola tumulto; Vi faras min ĉefo de la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.

hører de om mig, lyder de mig, Udlandets Sønner kryber for mig;

Per atentaj oreloj ili obeas min; Aligentuloj respektegas min.

Udlandets Sønner vansmægter, slæber sig frem af deres Skjul.

Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.

HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,

Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Kaj alte glorata estu la Dio de mia savo:

den Gud, som giver mig Hævn, tvinger Folkeslag under min Fod

Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn,

og frier mig fra mine vrede Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.

Kiu savas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.

HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,

Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.

du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed, David og hans Æt evindelig.

Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.