Matthew 22

Isus im ponovno prozbori u prispodobama:

A odpowiadając Jezus, zasię im rzekł w podobieństwach, mówiąc:

"Kraljevstvo je nebesko kao kad neki kralj pripravi svadbu sinu svomu.

Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił wesele synowi swemu;

Posla sluge da pozovu uzvanike na svadbu. No oni ne htjedoše doći.

I posłał sługi swe, aby wezwali zaproszonych na wesele; ale nie chcieli przyjść.

Opet posla druge sluge govoreći: 'Recite uzvanicima: Evo, objed sam ugotovio. Junci su moji i tovljenici poklani i sve pripravljeno. Dođite na svadbu!'"

Znowu posłał insze sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Otom obiad mój nagotował, woły moje i co było karmnego, pobito, i wszystko gotowe, pójdźcież na wesele.

"Ali oni ne mareći odoše - jedan na svoju njivu, drugi za svojom trgovinom.

Ale oni zaniedbawszy odeszli, jeden do roli swojej, a drugi do kupiectwa swego;

Ostali uhvate njegove sluge, zlostave ih i ubiju.

A drudzy pojmawszy sługi jego, zelżyli i pobili je.

Nato se kralj razgnjevi, posla svoju vojsku i pogubi one ubojice, a grad im spali."

Co gdy król usłyszał, rozgniewał się, a posławszy wojska swoje, wytracił one morderce, i miasto ich zapalił.

"Tada kaže slugama: 'Svadba je, evo, pripravljena ali uzvanici ne bijahu dostojni.

Tedy rzekł sługom swoim: Weseleć wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni.

Pođite stoga na raskršća i koga god nađete, pozovite na svadbu!'"

Przetoż idźcie na rozstania dróg, kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na wesele.

"Sluge iziđoše na putove i sabraše sve koje nađoše - i zle i dobre. I svadbena se dvorana napuni gostiju.

Tedy wyszedłszy oni słudzy na drogi, zgromadzili wszystkie, którekolwiek znaleźli, złe i dobre, i napełnione jest wesele gośćmi.

Kad kralj uđe pogledati goste, spazi ondje čovjeka koji ne bijaše odjeven u svadbeno ruho.

A wszedłszy król, aby oglądał goście, obaczył tam człowieka nie odzianego szatą weselną;

Kaže mu: 'Prijatelju, kako si ovamo ušao bez svadbenoga ruha?' A on zanijemi.

I rzekł mu: Przyjacielu! jakoś tu wszedł, nie mając szaty weselnej? A on zamilknął.

Tada kralj reče poslužiteljima: 'Svežite mu ruke i noge i bacite ga van u tamu, gdje će biti plač i škrgut zubi.'

Tedy rzekł król sługom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmijcie go, a wrzućcie do ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Doista, mnogo je zvanih, malo izabranih."

Albowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.

Tada farizeji odoše i održaše vijeće kako da Isusa uhvate u riječi.

Tedy odszedłszy Faryzeuszowie uczynili radę, jako by go usidlili w mowie.

Pošalju k njemu svoje učenike s herodovcima da ga upitaju: "Učitelju! Znamo da si istinit te po istini putu Božjem učiš i ne mariš tko je tko jer nisi pristran.

I posłali do niego ucznie swoje z Herodyjany, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, żeś jest prawdziwy, i drogi Bożej w prawdzie uczysz, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie patrzysz na osobę ludzką.

Reci nam, dakle, što ti se čini: je li dopušteno dati porez caru ili nije?"

Przetoż powiedz nam, co ci się zda? Godzili się dać czynsz cesarzowi, czyli nie?

Znajući njihovu opakost, reče Isus: "Zašto me iskušavate, licemjeri?

Ale Jezus poznawszy złość ich, rzekł im: Czemuż mię kusicie, obłudnicy?

Pokažite mi porezni novac!" Pružiše mu denar.

Pokażcie mi monetę czynszową; a oni mu podali grosz.

On ih upita: "Čija je ovo slika i natpis?"

I rzekł im: Czyjże to obraz i napis?

Odgovore: "Carev." Kaže im: "Podajte dakle caru carevo, a Bogu Božje."

Rzekli mu: Cesarski. Tedy im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.

Čuvši to, zadive se pa ga ostave i odu.

To usłyszawszy, zadziwili się, a opuściwszy go, odeszli.

Toga dana pristupiše k njemu saduceji, koji vele da nema uskrsnuća, i upitaše ga:

Dnia onego przyszli do niego Saduceuszowie, którzy mówią, iż nie masz zmartwychwstania, i pytali go,

"Učitelju, Mojsije reče: Umre li tko bez djece, neka se njegov brat oženi njegovom ženom te podigne porod bratu svomu.

Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeźliby kto umarł, nie mając dzieci, aby brat jego prawem powinowactwa pojął żonę jego, i wzbudził nasienie bratu swemu.

Bijaše tako u nas sedmero braće. Prvi se oženi i umrije bez poroda ostavivši ženu svom bratu.

Było tedy u nas siedm braci; a pierwszy pojąwszy żonę, umarł, a nie mając nasienia, zostawił żonę swoję bratu swemu.

Tako i drugi i treći, sve do sedmoga.

Także też wtóry i trzeci, aż do siódmego.

A nakon svih umrije i žena.

A na ostatek po wszystkich umarła i ona niewiasta.

Kojemu će dakle od te sedmorice biti žena o uskrsnuću? Jer sva su je sedmorica imala."

Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z tych siedmiu będzie żoną, gdyż ją wszyscy mieli?

Odgovori im Isus: "U zabludi ste jer ne razumijete Pisama ni sile Božje.

A odpowiadając Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc powiadomieni Pisma, ani mocy Bożej.

Ta u uskrsnuću niti se žene niti udavaju, nego su kao anđeli na nebu.

Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić, ani za mąż chodzić nie będą, ale będą jako Aniołowie Boży w niebie.

A što se tiče uskrsnuća mrtvih, zar niste čitali što vam reče Bog:

A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga mówiącego:

Ja sam Bog Abrahamov, Bog Izakov i Bog Jakovljev? Nije on Bog mrtvih, nego živih!"

Jam jest Bóg Abrahama, i Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba? Bóg nie jestci Bogiem umarłych, ale żywych.

Čuvši to, mnoštvo osta zaneseno njegovim naukom.

A usłyszawszy to lud, zdumiał się nad nauką jego.

A kad su farizeji čuli kako ušutka saduceje, okupiše se,

Lecz gdy usłyszeli Faryzeuszowie, że zawarł usta Saduceuszom, zeszli się wespół.

a jedan od njih, zakonoznanac, da ga iskuša, upita:

I spytał go jeden z nich, zakonnik, kusząc go i mówiąc:

"Učitelju, koja ja zapovijed najveća u Zakonu?"

Nauczycielu! które jest największe przykazanie w zakonie?

A on mu reče: "Ljubi Gospodina Boga svojega svim srcem svojim, i svom dušom svojom, i svim umom svojim.

A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.

To je najveća i prva zapovijed.

To jest pierwsze i największe przykazanie.

Druga, ovoj slična: Ljubi svoga bližnjega kao sebe samoga.

A wtóre podobne jest temuż: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.

O tim dvjema zapovijedima visi sav Zakon i Proroci."

Na tych dwóch przykazaniach wszystek zakon i prorocy zawisnęli.

Kad se farizeji skupiše, upita ih Isus:

A gdy się Faryzeuszowie zebrali, spytał ich Jezus,

"Što mislite o Kristu? Čiji je on sin?" Kažu mu: "Davidov."

Mówiąc: Co się wam zda o Chrystusie? Czyim jest synem? Rzekli mu: Dawidowym.

A on će njima: "Kako ga onda David u Duhu naziva Gospodinom, kad veli:

I rzekł im: Jakoż tedy Dawid w duchu nazywa go Panem? mówiąc:

Reče Gospod Gospodinu mojemu: 'Sjedi mi zdesna dok ne položim neprijatelje tvoje za podnožje nogama tvojim?'

Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.

Ako ga dakle David naziva Gospodinom, kako mu je sin?"

Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, jakoż jest synem jego?

I nitko mu nije mogao odgovoriti ni riječi, niti se od toga dana tko usudio upitati ga bilo što.

A żaden mu nie mógł odpowiedzieć i słowa, i nie śmiał go nikt więcej od onego dnia pytać.