Job 27

addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
Job nastavi svoju besjedu i reče:
vivit Deus qui abstulit iudicium meum et Omnipotens qui ad amaritudinem adduxit animam meam
"Živoga mi Boga što mi pravdu krati i Svesilnog koji dušu mi zagorča:
quia donec superest halitus in me et spiritus Dei in naribus meis
sve dok duha moga bude još u meni, dok mi dah Božji u nosnicama bude,
non loquentur labia mea iniquitatem nec lingua mea meditabitur mendacium
usne moje neće izustiti zloću niti će laž kakva doći na moj jezik.
absit a me ut iustos vos esse iudicem donec deficiam non recedam ab innocentia mea
Daleko od mene da vam dadem pravo, nedužnost svoju do zadnjeg daha branim.
iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea
Pravde svoje ja se držim, ne puštam je; zbog mojih me dana srce korit' neće.
sit ut impius inimicus meus et adversarius meus quasi iniquus
Neka mi dušmana kob opakog snađe, a mog protivnika udes bezbožnikov!
quae enim spes est hypocritae si avare rapiat et non liberet Deus animam eius
Čemu se nadati može kad vapije i kada uzdiže k Bogu dušu svoju?
numquid clamorem eius Deus audiet cum venerit super illum angustia
Hoće li čuti Bog njegove krikove kada se na njega obori nevolja?
aut poterit in Omnipotente delectari et invocare Deum in omni tempore
Zar će se radovat' on u Svesilnome, zar će Boga svakog časa zazivati?
docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat nec abscondam
Ali Božju ruku ja ću vam pokazat' i neću vam sakrit namjere Svesilnog.
ecce vos omnes nostis et quid sine causa vana loquimini
Eto, sve ste sami mogli to vidjeti, što se onda u ispraznosti gubite?"
haec est pars hominis impii apud Deum et hereditas violentorum quam ab Omnipotente suscipient
"Ovu sudbu Bog dosuđuje opakom, ovo baštini silnik od Svemogućeg.
si multiplicati fuerint filii eius in gladio erunt et nepotes eius non saturabuntur pane
Ima li sinova mnogo, mač ih čeka, a porod mu neće imat' dosta kruha.
qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu et viduae illius non plorabunt
Smrt će sahranit' preživjele njegove i udovice ih oplakivat neće.
si conportaverit quasi terram argentum et sicut lutum praeparaverit vestimenta
Ako i srebra k'o praha nagomila, ako i nakupi haljina k'o blata,
praeparabit quidem sed iustus vestietur illis et argentum innocens dividet
nek' ih skuplja, odjenut će ih pravednik, ljudi će nedužni podijeliti srebro.
aedificavit sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum
Od paučine je kuću sagradio, kolibicu kakvu sebi diže čuvar:
dives cum dormierit nihil secum auferet aperit oculos suos et nihil inveniet
bogat je legao, al' po posljednji put; kad oči otvori, ničeg više nema.
adprehendit eum quasi aqua inopia nocte opprimet eum tempestas
Usred bijela dana strava ga spopada, noću ga oluja zgrabi i odnese.
tollet eum ventus urens et auferet et velut turbo rapiet eum de loco suo
Istočni ga vjetar digne i odvuče, daleko ga baca od njegova mjesta.
et mittet super eum et non parcet de manu eius fugiens fugiet
Bez milosti njime vitla on posvuda, dok mu ovaj kuša umaći iz ruke.
stringet super eum manus suas et sibilabit super illum intuens locum eius
Rukama plješću nad njegovom propašću i zvižde na njega kamo god došao.