Proverbs 29

Чоловік остережуваний, та твердошиїй, буде зламаний нагло, і ліку не буде йому.

کسی‌که بعد از سرزنش زیاد بازهم سرسختی کند، ناگهان شکسته خواهد شد و علاجی نخواهد داشت.

Коли множаться праведні, радіє народ, як панує ж безбожний то стогне народ.

تا وقتی‌که قدرت در دست اشخاص نیک است، مردم خوشحال هستند، ولی اگر قدرت به دست افراد بد بیفتد، مردم ناله خواهند کرد.

Людина, що мудрість кохає, потішує батька свого, а хто попасає блудниць, той губить маєток.

پسر عاقل والدین خود را خوشحال می‌سازد، امّا پسری که به دنبال زنان بدکار می‌رود، دارایی آنها را برباد می‌دهد.

Цар утримує край правосуддям, а людина хабарна руйнує його.

پادشاه عادل به کشور خود ثبات می‌بخشد، ولی آن که مالیات زیاد می‌گیرد، مملکت خود را نابود می‌سازد.

Людина, що другові своєму підлещує, на стопах його пастку ставить.

شخص متملّق با چاپلوسی به دوست خود صدمه می‌زند.

У провині людини лихої знаходиться пастка, а справедливий радіє та тішиться.

شریران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، امّا شادکامی نصیب مردم درستکار می‌گردد.

Праведний знає про право вбогих, безбожний же не розуміє пізнання про це.

شخص درستکار نسبت به فقرا با انصاف است، امّا شریر به فکر آنها نیست.

Люди глузливі підбурюють місто, а мудрі утишують гнів.

شخص احمقی که دیگران را مسخره می‌کند، شهری را به آشوب می‌کشد، امّا آدم دانا خشم را فرو می‌نشاند.

Мудра людина, що правується із нерозумним, то чи гнівається, чи сміється, спокою не знає.

وقتی یک آدم عاقل با یک شخص احمق به دادگاه می‌رود، شخص احمق خشمگین می‌شود و او را مسخره می‌کند و صلحی نخواهد بود.

Кровожерці ненавидять праведного, справедливі ж шукають спасти його душу.

کسانی‌که تشنهٔ خون هستند از افراد نیکو نفرت دارند و به فکر هلاکت آنان می‌باشند.

Глупак увесь свій гнів увиявляє, а мудрий назад його стримує.

آدم احمق، بزودی خشم خود را ظاهر می‌سازد، امّا شخص عاقل از خشم خود جلوگیری می‌کند.

Володар, що слухає слова брехливого, безбожні всі слуги його!

اگر حاکم به سخنان دروغ گوش بدهد، تمام خادمانش دروغگو می‌شوند.

Убогий й гнобитель стрічаються, їм обом Господь очі освітлює.

فقیر و ثروتمند در یک چیز مانند هم هستند: خداوند به هردوی آنها چشم بینا داده است.

Як цар правдою судить убогих, стоятиме трон його завжди.

پادشاهی که نسبت به مردم مسکین با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پایدار می‌ماند.

Різка й поука премудрість дають, а дитина, залишена тільки собі, засоромлює матір свою.

برای تربیت کودکان چوب و تأدیب لازم است، اگر او را آزاد بگذاری و سرزنش نکنی، باعث شرمندگی مادر خود می‌شود.

Як множаться несправедливі провина розмножується, але праведні бачитимуть їхній упадок.

وقتی شریران به قدرت می‌رسند، جرم زیاد می‌شود. امّا مردم درستکار سقوط آنها را به چشم خواهند دید.

Карай сина свого й він тебе заспокоїть, і приємнощі дасть для твоєї душі.

فرزندت را تأدیب کن تا باعث خوشی و آرامش تو گردد.

Без пророчих видінь люд розбещений, коли ж стереже він Закона блаженний.

مردمی که خدا راهنمایشان نباشد، سرکش می‌شوند. خوشا به حال قومی که از دستورات الهی پیروی می‌کنند.

Раб словами не буде покараний, хоч він розуміє, але не послухає.

نوکران، تنها با نصیحت اصلاح نمی‌شوند، زیرا آنها هرچند سخنان تو را بفهمند، امّا به آنها توجّه نمی‌کنند.

Чи бачив людину, квапливу в словах своїх? Більша надія глупцеві, ніж їй!

شخصی که بدون فکر کردن و با عجله حرف می‌زند، از یک احمق هم بدتر است.

Хто розпещує змалку свого раба, то кінець його буде невдячний.

نوکری که آقایش او را از کودکی به ناز پرورده باشد، سرانجام تمام دارایی آقای خود را غصب می‌کند.

Гнівлива людина викликує сварку, а лютий вчиняє багато провин.

شخص تندخو کشمکش برپا می‌کند و آدم بدخُلق فتنه‌انگیز است.

Гординя людини її понижає, а чести набуває покірливий духом.

تکبّر، انسان را به زمین می‌زند؛ امّا فروتنی باعث سرفرازی می‌شود.

Хто ділиться з злодієм, той ненавидить душу свою, він чує прокляття, та не виявляє.

کسی‌که با دزد همدست می‌شود، به جان خود دشمنی می‌کند. اگر در دادگاه حقیقت را بگوید، مجازات خواهد شد و اگر را نگوید، خدا او را لعنت می‌کند.

Страх перед людиною пастку дає, хто ж надію складає на Господа, буде безпечний.

کسی‌که از انسان می‌ترسد در دام می‌افتد، امّا هرکه بر خداوند توکّل می‌کند، در امان می‌ماند.

Багато шукають для себе обличчя володаря, та від Господа суд для людини.

بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف دارند، امّا داوری فقط به دست خداوند است.

Насильник огида для праведних, а простодорогий огида безбожному.

درستکاران از شریران نفرت دارند و شریران از درستکاران.