Mark 3

І Він знову до синагоги ввійшов. І був там один чоловік, який мав суху руку.
En Hij ging wederom in de synagoge; en aldaar was een mens, hebbende een verdorde hand.
І, щоб обвинуватити Його, наглядали за Ним, чи Він у суботу того не вздоровить.
En zij namen Hem waar, of Hij op den sabbat hem genezen zou, opdat zij Hem beschuldigen mochten.
І говорить Він до чоловіка з сухою рукою: Стань посередині!
En Hij zeide tot den mens, die de verdorde hand had: Sta op in het midden.
А до них промовляє: У суботу годиться робити добре, чи робити лихе, життя зберегти, чи погубити? Вони ж мовчали.
En Hij zeide tot hen: Is het geoorloofd op sabbatdagen goed te doen, of kwaad te doen, een mens te behouden, of te doden? En zij zwegen stil.
І споглянув Він із гнівом на них, засмучений закам'янілістю їхніх сердець, і сказав чоловікові: Простягни свою руку! І той простяг, і рука йому стала здорова!
En als Hij hen met toorn rondom aangezien had, meteen bedroefd zijnde over de verharding van hun hart, zeide Hij tot den mens: Strek uw hand uit. En hij strekte ze uit; en zijn hand werd hersteld, gezond gelijk de andere.
Фарисеї ж негайно пішли та з іродіянами раду зробили на Нього, як Його погубити.
En de Farizeën, uitgegaan zijnde, hebben terstond met de Herodeanen te zamen raad gehouden tegen Hem, hoe zij Hem doden zouden.
А Ісус із Своїми учнями вийшов над море. І натовп великий ішов вслід за Ним із Галілеї й з Юдеї,
En Jezus vertrok met Zijn discipelen naar de zee; en Hem volgde een grote menigte van Galilea, en van Judea,
і з Єрусалиму, і з Ідумеї, і з-за Йордання, і з Тиру й Сидону. Натовп великий, прочувши, як багато чинив Він, зібрався до Нього.
en van Jeruzalem, en van Idumea, en van over de Jordaan; en die van omtrent Tyrus en Sidon, een grote menigte, gehoord hebbende, hoe grote dingen Hij deed, kwamen tot Hem.
І сказав Він до учнів Своїх наготовити човна Йому, через натовп, щоб до Нього не тиснулись.
En Hij zeide tot Zijn discipelen, dat een scheepje steeds omtrent Hem blijven zou, om der schare wil, opdat zij Hem niet zouden verdringen.
Бо Він багатьох уздоровив, так що хто тільки немочі мав, то тислись до Нього, щоб Його доторкнутись.
Want Hij had er velen genezen, alzo dat Hem al degenen, die enige kwalen hadden, overvielen, opdat zij Hem mochten aanraken.
І духи нечисті, як тільки вбачали Його, то падали ницьма перед Ним, і кричали й казали: Ти Син Божий!
En de onreine geesten, als zij Hem zagen, vielen voor Hem neder en riepen, zeggende: Gij zijt de Zone Gods!
А Він їм суворо наказував, щоб вони Його не виявляли.
En Hij gebood hun scherpelijk dat zij Hem niet zouden openbaar maken.
І Він вийшов на гору, і покликав, кого Сам хотів; вони ж приступили до Нього.
En Hij klom op den berg, en riep tot Zich, die Hij wilde; en zij kwamen tot Hem.
І визначив Дванадцятьох, щоб із Ним перебували, і щоб послати на проповідь їх,
En Hij stelde er twaalf, opdat zij met Hem zouden zijn, en opdat Hij dezelve zou uitzenden om te prediken;
і щоб мали вони владу вздоровляти недуги й вигонити демонів.
En om macht te hebben, de ziekten te genezen, en de duivelen uit te werpen.
І визначив Він оцих Дванадцятьох: Симона, і дав йому ймення Петро,
En Simon gaf Hij den toe naam Petrus;
і Якова Зеведеєвого, і Івана, брата Якова, і дав їм імена Воанергес, цебто сини громові,
En Jakobus, den zoon van Zebedeüs, en Johannes, den broeder van Jakobus; en gaf hun toe namen, Boanerges, hetwelk is, zonen des donders;
і Андрія, і Пилипа, і Варфоломія, і Матвія, і Хому, і Якова Алфієвого, і Тадея, і Симона Кананіта
En Andreas, en Filippus, en Bartholomeüs, en Mattheüs, en Thomas, en Jakobus, den zoon van Alfeüs, en Thaddeüs, en Simon Kananites,
та Юду Іскаріотського, що й видав Його.
En Judas Iskariot, die Hem ook verraden heeft.
І приходять до дому вони. І знову зібралось народу, що вони не могли навіть хліба з'їсти.
En zij kwamen in huis; en daar vergaderde wederom een schare, alzo dat zij ook zelfs niet konden brood eten.
І коли Його ближчі почули, то вийшли, щоб узяти Його, бо говорено, ніби Він несамовитий.
En als degenen, die Hem bestonden, dit hoorden, gingen zij uit, om Hem vast te houden; want zij zeiden: Hij is buiten Zijn zinnen.
А книжники, що поприходили з Єрусалиму, казали: Має Він Вельзевула, і виганяє демонів силою князя демонів.
En de Schriftgeleerden, die van Jeruzalem afgekomen waren, zeiden: Hij heeft Beëlzebul, en door den overste der duivelen werpt Hij de duivelen uit.
І, закликавши їх, Він у притчах до них промовляв: Як може сатана сатану виганяти?
En hen tot Zich geroepen hebbende, zeide Hij tot hen in gelijkenissen: Hoe kan de satan den satan uitwerpen?
І коли царство поділиться супроти себе, не може встояти те царство.
En indien een koninkrijk tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat koninkrijk niet bestaan.
І коли дім поділиться супроти себе, не може встояти той дім.
En indien een huis tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat huis niet bestaan.
І коли б сатана сам на себе повстав і поділився, то не зможе встояти він, але згине.
En indien de satan tegen zichzelven opstaat, en verdeeld is, zo kan hij niet bestaan, maar heeft een einde.
Ніхто бо не може вдертись у дім дужого, та й пограбувати добро його, якщо перше не зв'яже дужого, і аж тоді пограбує господу його.
Er kan niemand in het huis eens sterken ingaan en zijn vaten ontroven, indien hij niet eerst den sterke bindt; en alsdan zal hij zijn huis beroven.
Поправді кажу вам, що простяться людським синам усі прогріхи та богозневаги, хоч би як вони богозневажали.
Voorwaar, Ik zeg u, dat al de zonden den kinderen der mensen zullen vergeven worden, en allerlei lasteringen, waarmede zij zullen gelasterd hebben;
Але, хто богозневажить Духа Святого, повіки йому не відпуститься, але гріху вічному він підпадає.
Maar zo wie zal gelasterd hebben tegen den Heiligen Geest, die heeft geen vergeving in der eeuwigheid, maar hij is schuldig des eeuwigen oordeels.
Бож казали вони: Він духа нечистого має.
Want zij zeiden: Hij heeft een onreinen geest.
І поприходили мати Його та брати Його, і, осторонь ставши, послали до Нього і Його викликали.
Zo kwamen dan Zijn broeders en Zijn moeder; en buiten staande, zonden zij tot Hem, en riepen Hem.
А народ кругом Нього сидів. І сказали Йому: Ото мати Твоя, і брати Твої, і сестри Твої он про Тебе питаються осторонь.
En de schare zat rondom Hem; en zij zeiden tot Hem: Zie, Uw moeder en Uw broeders daar buiten zoeken U.
А Він їм відповів і сказав: Хто Моя мати й брати?
En Hij antwoordde hun, zeggende: Wie is Mijn moeder, of Mijn broeders?
І поглянув на тих, що круг Нього сиділи, і промовив: Ось мати Моя та браття Мої!
En rondom overzien hebbende, die om Hem zaten, zeide Hij: Ziet, Mijn moeder en Mijn broeders.
Бо хто Божу волю чинитиме, той Мені брат, і сестра, і мати.
Want zo wie den wil van God doet, die is Mijn broeder, en Mijn zuster, en moeder.