Proverbs 8

Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις;

Doth not wisdom cry? and understanding put forth her voice?

Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων.

She standeth in the top of high places, by the way in the places of the paths.

Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων

She crieth at the gates, at the entry of the city, at the coming in at the doors.

προς εσας, ανθρωποι, κραζω και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων.

Unto you, O men, I call; and my voice is to the sons of man.

Απλοι, νοησατε φρονησιν και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν.

O ye simple, understand wisdom: and, ye fools, be ye of an understanding heart.

Ακουσατε διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα.

Hear; for I will speak of excellent things; and the opening of my lips shall be right things.

Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν.

For my mouth shall speak truth; and wickedness is an abomination to my lips.

Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον

All the words of my mouth are in righteousness; there is nothing froward or perverse in them.

Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν.

They are all plain to him that understandeth, and right to them that find knowledge.

Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον.

Receive my instruction, and not silver; and knowledge rather than choice gold.

Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.

For wisdom is better than rubies; and all the things that may be desired are not to be compared to it.

Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων.

I wisdom dwell with prudence, and find out knowledge of witty inventions.

Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω.

The fear of the LORD is to hate evil: pride, and arrogancy, and the evil way, and the froward mouth, do I hate.

Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια εγω ειμαι η συνεσις εμου η δυναμις.

Counsel is mine, and sound wisdom: I am understanding; I have strength.

Δι εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην.

By me kings reign, and princes decree justice.

Δι εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης

By me princes rule, and nobles, even all the judges of the earth.

Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει.

I love them that love me; and those that seek me early shall find me.

Πλουτος και δοξα ειναι μετ εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη.

Riches and honour are with me; yea, durable riches and righteousness.

Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου.

My fruit is better than gold, yea, than fine gold; and my revenue than choice silver.

Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως,

I lead in the way of righteousness, in the midst of the paths of judgment:

δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων.

That I may cause those that love me to inherit substance; and I will fill their treasures.

Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ αιωνος.

The LORD possessed me in the beginning of his way, before his works of old.

Προ του αιωνος με εχρισεν, απ αρχης, πριν υπαρξη η γη.

I was set up from everlasting, from the beginning, or ever the earth was.

Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα

When there were no depths, I was brought forth; when there were no fountains abounding with water.

Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην

Before the mountains were settled, before the hills was I brought forth:

ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης.

While as yet he had not made the earth, nor the fields, nor the highest part of the dust of the world.

Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου

When he prepared the heavens, I was there: when he set a compass upon the face of the depth:

οτε εστερεονε τον αιθερα επανω οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου

When he established the clouds above: when he strengthened the fountains of the deep:

οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου οτε διεταττε τα θεμελια της γης

When he gave to the sea his decree, that the waters should not pass his commandment: when he appointed the foundations of the earth:

τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα και εγω ημην καθ ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου,

Then I was by him, as one brought up with him: and I was daily his delight, rejoicing always before him;

ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων.

Rejoicing in the habitable part of his earth; and my delights were with the sons of men.

Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου.

Now therefore hearken unto me, O ye children: for blessed are they that keep my ways.

Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην.

Hear instruction, and be wise, and refuse it not.

Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου

Blessed is the man that heareth me, watching daily at my gates, waiting at the posts of my doors.

διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου.

For whoso findeth me findeth life, and shall obtain favour of the LORD.

Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.

But he that sinneth against me wrongeth his own soul: all they that hate me love death.