Job 15

Τοτε απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπεν

Allora Elifaz di Teman rispose e disse:

Επρεπε σοφος να προφερη στοχασμους ματαιους και να γεμιζη την κοιλιαν αυτου απο ανατολικου ανεμου;

"Il savio risponde egli con vana scienza? si gonfia egli il petto di vento?

Επρεπε να φιλονεικη δια λογων ματαιων και ομιλιων ανωφελων;

Si difende egli con ciarle inutili e con parole che non giovan nulla?

Βεβαιως συ απορριπτεις τον φοβον και αποκλειεις την δεησιν ενωπιον του Θεου.

Tu, poi, distruggi il timor di Dio, menomi il rispetto religioso che gli è dovuto.

Διοτι το στομα σου αποδεικνυει την ανομιαν σου, και εξελεξας την γλωσσαν των πανουργων.

La tua iniquità ti detta le parole, e adoperi il linguaggio degli astuti.

Το στομα σου σε καταδικαζει, και ουχι εγω και τα χειλη σου καταμαρτυρουσιν εναντιον σου.

Non io, la tua bocca stessa ti condanna; le tue labbra stesse depongono contro a te.

Μη πρωτος ανθρωπος εγεννηθης; η προ των βουνων επλασθης;

Sei tu il primo uomo che nacque? Fosti tu formato prima de’ monti?

Μηπως ηκουσας τας βουλας του Θεου; και εξηντλησας εις σεαυτον την σοφιαν;

Hai tu sentito quel che s’è detto nel Consiglio di Dio? Hai tu fatto incetta della sapienza per te solo?

Τι εξευρεις, και δεν εξευρομεν; τι εννοεις, και δεν εννοουμεν;

Che sai tu che noi non sappiamo? Che conoscenza hai tu che non sia pur nostra?

Υπαρχουσι και μεταξυ ημων πολιοι και γεροντες, γεροντοτεροι του πατρος σου.

Ci son fra noi degli uomini canuti ed anche de’ vecchi più attempati di tuo padre.

Αι παρηγοριαι του Θεου φαινονται μικρον πραγμα εις σε; η εχεις τι αποκρυφον εν σεαυτω;

Fai tu sì poco caso delle consolazioni di Dio e delle dolci parole che t’abbiam rivolte?

Δια τι σε αποπλανα η καρδια σου; και δια τι παραφερονται οι οφθαλμοι σου,

Dove ti trascina il cuore, e che voglion dire codeste torve occhiate?

ωστε στρεφεις το πνευμα σου κατα του Θεου και αφινεις να εξερχωνται τοιουτοι λογοι εκ του στοματος σου;

Come! tu volgi la tua collera contro Dio, e ti lasci uscir di bocca tali parole?

Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ηναι καθαρος; και ο γεγεννημενος εκ γυναικος, ωστε να ηναι δικαιος;

Che è mai l’uomo per esser puro, il nato di donna per esser giusto?

Ιδου, εις τους αγιους αυτου δεν εμπιστευεται και οι ουρανοι δεν ειναι καθαροι εις τους οφθαλμους αυτου

Ecco, Iddio non si fida nemmeno de’ suoi santi, i cieli non son puri agli occhi suoi;

ποσω μαλλον βδελυρος και ακαθαρτος ειναι ο ανθρωπος, ο πινων ανομιαν ως υδωρ;

quanto meno quest’essere abominevole e corrotto, l’uomo, che tracanna l’iniquità come l’acqua!

Εγω θελω σε διδαξει ακουσον μου τουτο βεβαιως ειδον και θελω φανερωσει,

Io voglio ammaestrarti; porgimi ascolto, e ti racconterò quello che ho visto,

το οποιον οι σοφοι ανηγγειλαν παρα των πατερων αυτων, και δεν εκρυψαν

quello che i Savi hanno riferito senza nulla celare di quel che sapean dai padri,

εις τους οποιους μονους εδοθη η γη, και ξενος δεν επερασε δια μεσου αυτων.

ai quali soli è stato dato il paese; e in mezzo ai quali non è passato lo straniero.

Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον.

L’empio è tormentato tutti i suoi giorni, e pochi son gli anni riservati al prepotente.

Ηχος φοβου ειναι εις τα ωτα αυτου εν μεσω ειρηνης θελει επελθει επ αυτον ο εξολοθρευτης.

Sempre ha negli orecchi rumori spaventosi, e in piena pace gli piomba addosso il distruttore.

Δεν πιστευει οτι θελει επιστρεψει εκ του σκοτους, και περιμενει την μαχαιραν.

Non ha speranza d’uscir dalle tenebre, e si sente destinato alla spada.

Περιπλαναται δια αρτον, και που; εξευρει οτι η ημερα του σκοτους ειναι ετοιμη πλησιον αυτου.

Va errando in cerca di pane; dove trovarne? ei sa che a lui dappresso è pronto il giorno tenebroso.

Θλιψις και στενοχωρια θελουσι καταπληττει αυτον θελουσιν υπερισχυσει κατ αυτου, ως βασιλευς εις μαχην παρεσκευασμενος

La distretta e l’angoscia lo riempion di paura, l’assalgono a guisa di re pronto alla pugna,

διοτι εξηπλωσε την χειρα αυτου κατα του Θεου και ηλαζονευθη κατα του Παντοδυναμου

perché ha steso la mano contro Dio, ha sfidato l’Onnipotente,

ωρμησε κατ αυτου με τραχηλον επηρμενον, με την πεπυκνωμενην ραχιν των ασπιδων αυτου

gli s’è slanciato audacemente contro, sotto il folto de’ suoi scudi convessi.

διοτι εσκεπασε το προσωπον αυτου με το παχος αυτου και υπερεπαχυνε τα πλευρα αυτου

Avea la faccia coperta di grasso, i fianchi carichi di pinguedine;

και κατωκησεν εις πολεις ερημους, εις οικους ακατοικητους, ετοιμους δια σωρους.

s’era stabilito in città distrutte, in case disabitate, destinate a diventar mucchi di sassi.

δεν θελει πλουτισθη, ουδε θελουσι διαμενει τα υπαρχοντα αυτου, ουδε θελει εκτανθη η αφθονια αυτων επι την γην.

Ei non s’arricchirà, la sua fortuna non sarà stabile; né le sue possessioni si stenderanno sulla terra.

Δεν θελει χωρισθη εκ του σκοτους φλοξ θελει ξηρανει τους βλαστους αυτου, και με την πνοην του στοματος αυτου θελει απελθει.

Non potrà liberarsi dalle tenebre, il vento infocato farà seccare i suoi rampolli, e sarà portato via dal soffio della bocca di Dio.

Ας μη πιστευση εις την ματαιοτητα ο ηπατημενος, διοτι ματαιοτης θελει εισθαι η αμοιβη αυτου.

Non confidi nella vanità; è un’illusione; poiché avrà la vanità per ricompensa.

Προ του καιρου αυτου θελει φθαρη, και ο κλαδος αυτου δεν θελει πρασινισει.

La sua fine verrà prima del tempo, e i suoi rami non rinverdiranno più.

Θελει αποβαλει την αωρον σταφυλην αυτου ως η αμπελος, και θελει ριψει το ανθος αυτου ως η ελαια.

Sarà come vigna da cui si strappi l’uva ancor acerba, come l’ulivo da cui si scuota il fiore;

Διοτι η συναξις των υποκριτων θελει ερημωθη, και πυρ θελει καταφαγει τας σκηνας της δωροληψιας.

poiché sterile è la famiglia del profano, e il fuoco divora le tende ov’entrano presenti.

Συλλαμβανουσι πονηριαν και γεννωσι ματαιοτητα, και η καρδια αυτων μηχαναται δολον.

L’empio concepisce malizia, e partorisce rovina; ei si prepara in seno il disinganno".