John 7

Bundan sonra İsa Celile’de dolaşmaya başladı. Yahudi yetkililer O’nu öldürmeyi amaçladıkları için Yahudiye’de dolaşmak istemiyordu.

Og derefter gikk Jesus omkring i Galilea; for han vilde ikke gå omkring i Judea, fordi jødene stod ham efter livet.

[] Yahudiler’in Çardak Bayramı yaklaşmıştı.

Og jødenes høitid, løvsalenes fest, var nær.

Bu nedenle İsa’nın kardeşleri O’na, “Buradan ayrıl, Yahudiye’ye git” dediler, “Öğrencilerin de yaptığın işleri görsünler.

Hans brødre sa da til ham: Dra bort herfra og gå til Judea, forat også dine disipler kan få se de gjerninger som du gjør!

Çünkü kendini açıkça tanıtmak isteyen bir kimse yaptıklarını gizlemez. Mademki bu şeyleri yapıyorsun, kendini dünyaya göster!”

for ingen gjør noget i lønndom og attrår dog selv å være almindelig kjent; gjør du sådanne ting, da åpenbar dig for verden!

Kardeşleri bile O’na iman etmiyorlardı.

For heller ikke hans brødre trodde på ham.

İsa onlara, “Benim zamanım daha gelmedi” dedi, “Oysa sizin için zaman hep uygundur.

Jesus sier til dem: Min tid er ennu ikke kommet; men eders tid er alltid forhånden.

Dünya sizden nefret edemez, ama benden nefret ediyor. Çünkü yaptıklarının kötü olduğuna tanıklık ediyorum.

Verden kan ikke hate eder; men mig hater den fordi jeg vidner om den at dens gjerninger er onde.

Siz bu bayramı kutlamaya gidin. Ben şimdilik gitmeyeceğim. Çünkü benim zamanım daha dolmadı.”

Dra I op til høitiden! jeg drar ikke op til denne høitid; for min tid er ennu ikke fullkommet.

İsa bu sözleri söyleyip Celile’de kaldı.

Da han hadde sagt dette til dem, blev han i Galilea.

Ne var ki, kardeşleri bayramı kutlamaya gidince, kendisi de gitti. Ancak açıktan açığa değil, gizlice gitti.

Men da hans brødre hadde draget op til høiden, da drog også han der op, dog ikke åpenbart, men som i lønndom.

Yahudi yetkililer O’nu bayram sırasında arıyor, “O nerede?” diye soruyorlardı.

Jødene lette da efter ham på høitiden og sa: Hvor er han?

Kalabalık arasında O’nunla ilgili bir sürü laf fısıldanıyordu. Bazıları, “İyi adamdır”, bazıları da, “Hayır, tam tersine, halkı saptırıyor” diyorlardı.

Og det blev mumlet meget om ham blandt folket; nogen sa: Han er en god mann, men andre sa: Nei, han fører folket vill.

Bununla birlikte yetkililerden korktukları için, hiç kimse O’ndan açıkça söz etmiyordu.

Dog talte ingen fritt ut om ham, av frykt for jødene.

Bayramın yarısı geçmişti. İsa tapınağa gidip öğretmeye başladı.

Men da det allerede var midt i høitiden, gikk Jesus op i templet og lærte.

Yahudiler şaşırdılar. “Bu adam hiç öğrenim görmediği halde, nasıl bu kadar bilgili olabilir?” dediler.

Jødene undret sig da og sa: Hvor har han sin lærdom fra, han som ikke er oplært?

İsa onlara, “Benim öğretim benim değil, beni gönderenindir” diye karşılık verdi.

Jesus svarte dem og sa: Min lære er ikke min, men hans som har sendt mig;

“Eğer bir kimse Tanrı’nın isteğini yerine getirmek istiyorsa, bu öğretinin Tanrı’dan mı olduğunu, yoksa kendiliğimden mi konuştuğumu bilecektir.

vil nogen gjøre hans vilje, han skal kjenne om læren er av Gud, eller om jeg taler av mig selv.

Kendiliğinden konuşan kendini yüceltmek ister, ama kendisini göndereni yüceltmek isteyen doğrudur ve O’nda haksızlık yoktur.

Den som taler av sig selv, søker sin egen ære; men den som søker hans ære som har sendt ham, han er sanndru, og det er ikke urettferdighet i ham.

Musa size Kutsal Yasa’yı vermedi mi? Yine de hiçbiriniz Yasa’yı yerine getirmiyor. Neden beni öldürmek istiyorsunuz?”

Har ikke Moses gitt eder loven? Og ingen av eder holder loven. Hvorfor står I mig efter livet?

Kalabalık, “Cin çarpmış seni!” dedi. “Seni öldürmek isteyen kim?”

Folket svarte: Du er besatt; hvem står dig efter livet?

İsa, “Ben bir mucize yaptım, hepiniz şaşkına döndünüz” diye yanıt verdi.

Jesus svarte og sa til dem: En gjerning gjorde jeg, og I undrer eder alle over den.

[] “Musa size sünneti buyurduğu için –aslında bu, Musa’dan değil, atalarınızdan kalmadır– Şabat Günü birini sünnet edersiniz.

Moses har gitt eder omskjærelsen - ikke så at den er fra Moses, men fra fedrene - og I omskjærer et menneske på sabbaten;

[] Musa’nın Yasası bozulmasın diye Şabat Günü biri sünnet ediliyor da, Şabat Günü bir adamı tamamen iyileştirdim diye bana neden kızıyorsunuz?

når nu et menneske blir omskåret på sabbaten, forat Mose lov ikke skal brytes, harmes I da på mig fordi jeg har gjort et helt menneske friskt på sabbaten?

Dış görünüşe göre yargılamayın, yargınız adil olsun.”

Døm ikke efter synet, men døm en rettferdig dom!

Yeruşalimliler’in bazıları, “Öldürmek istedikleri adam bu değil mi?” diyorlardı.

Nogen av dem som hørte hjemme i Jerusalem, sa da: Er det ikke ham de står efter livet?

“Bakın, açıkça konuşuyor, O’na bir şey demiyorlar. Yoksa önderler O’nun Mesih olduğunu gerçekten kabul ettiler mi?

Og se, han taler fritt ut, og de sier ikke et ord til ham; skulde virkelig våre rådsherrer være blitt overtydet om at han er Messias?

Ama biz bu adamın nereden geldiğini biliyoruz. Oysa Mesih geldiği zaman O’nun nereden geldiğini kimse bilmeyecek.”

Men om denne mann vet vi hvor han er fra; men når Messias kommer, vet ingen hvor han er fra.

O sırada tapınakta öğreten İsa yüksek sesle şöyle dedi: “Hem beni tanıyorsunuz, hem de nereden olduğumu biliyorsunuz! Ben kendiliğimden gelmedim. Beni gönderen gerçektir. O’nu siz tanımıyorsunuz.

Mens nu Jesus lærte i templet, ropte han ut: Både kjenner I mig, og I vet hvor jeg er fra; og av mig selv er jeg dog ikke kommet; men det er i sannhet en som har sendt mig, han som I ikke kjenner.

Ben O’nu tanırım. Çünkü ben O’ndanım, beni O gönderdi.”

Jeg kjenner ham; for fra ham er jeg, og han har utsendt mig.

Bunun üzerine O’nu yakalamak istediler, ama kimse O’na el sürmedi. Çünkü O’nun saati henüz gelmemişti.

De søkte da å få grepet ham; men ingen la hånd på ham, for hans time var ennu ikke kommet.

Halktan birçok kişi ise O’na iman etti. “Mesih gelince, bunun yaptıklarından daha mı çok mucize yapacak?” diyorlardı.

Men av folket var det mange som trodde på ham, og de sa: Når Messias kommer, mon han da vil gjøre flere tegn enn denne har gjort?

Ferisiler halkın İsa hakkında böyle fısıldaştığını duydular. Başkâhinler ve Ferisiler O’nu yakalamak için görevliler gönderdiler.

Fariseerne hørte folket mumle dette om ham, og yppersteprestene og fariseerne sendte tjenere avsted for å gripe ham.

İsa, “Kısa bir süre daha sizinleyim” dedi, “Sonra beni gönderene gideceğim.

Jesus sa da: Ennu en kort tid er jeg hos eder, så går jeg bort til ham som har sendt mig.

Beni arayacaksınız ama bulamayacaksınız. Ve benim bulunduğum yere siz gelemezsiniz.”

I skal lete efter mig og ikke finne mig, og der hvor jeg er, kan I ikke komme.

Bunun üzerine Yahudiler birbirlerine, “Bu adam nereye gidecek de biz O’nu bulamayacağız?” dediler. “Yoksa Grekler arasında dağılmış olanlara gidip Grekler’e mi öğretecek?

Jødene sa da til hverandre: Hvor vil han gå bort, siden vi ikke skal finne ham? Mon han vil gå til dem som er spredt omkring blandt grekerne, og lære grekerne?

‘Beni arayacaksınız ama bulamayacaksınız. Ve benim bulunduğum yere siz gelemezsiniz’ diyor. Ne demek istiyor?”

Hvad er dette for et ord han sa: I skal lete efter mig og ikke finne mig, og der hvor jeg er, kan I ikke komme?

[] Bayramın son ve en önemli günü İsa ayağa kalktı, yüksek sesle şöyle dedi: “Bir kimse susamışsa bana gelsin, içsin.

Men på den siste, den store dag i høitiden stod Jesus og ropte ut: Om nogen tørster, han komme til mig og drikke!

[] Kutsal Yazı’da dendiği gibi, bana iman edenin ‘içinden diri su ırmakları akacaktır.’ ”

Den som tror på mig, av hans liv skal det, som Skriften har sagt, rinne strømmer av levende vann.

Bunu, kendisine iman edenlerin alacağı Ruh’la ilgili olarak söylüyordu. Ruh henüz verilmemişti. Çünkü İsa henüz yüceltilmemişti.

Dette sa han om den Ånd som de skulde få som trodde på ham; for Ånden var ennu ikke kommet, fordi Jesus ennu ikke var herliggjort.

[] Halktan bazıları bu sözleri işitince, “Gerçekten beklediğimiz peygamber budur” dediler.

Nogen av folket sa nu, da de hørte disse ord: Dette er i sannhet profeten.

Bazıları da, “Bu Mesih’tir” diyorlardı. Başkaları ise, “Olamaz! Mesih Celile’den mi gelecek?” dediler.

Andre sa: Dette er Messias. Andre igjen sa: Messias kommer da vel ikke fra Galilea?

[] “Kutsal Yazı’da, ‘Mesih, Davut’un soyundan, Davut’un yaşadığı Beytlehem Kenti’nden gelecek’ denmemiş midir?”

Har ikke Skriften sag at Messias kommer av Davids ætt og fra Betlehem, den by hvor David var?

Böylece İsa’dan dolayı halk arasında ayrılık doğdu.

Det blev da splid iblandt folket for hans skyld.

Bazıları O’nu yakalamak istedilerse de, kimse O’na el sürmedi.

Og nogen av dem vilde gripe ham; men ingen la hånd på ham.

Görevliler geri dönünce, başkâhinlerle Ferisiler, “Niçin O’nu getirmediniz?” diye sordular.

Tjenerne kom da til yppersteprestene og fariseerne, og disse sa til dem: Hvorfor har I ikke ført ham hit?

Görevliler, “Hiç kimse hiçbir zaman bu adamın konuştuğu gibi konuşmamıştır” karşılığını verdiler.

Tjenerne svarte: Aldri har noget menneske talt således som denne mann.

Ferisiler, “Yoksa siz de mi aldandınız?” dediler.

Fariseerne svarte dem da: Har også I latt eder dåre?

“Önderlerden ya da Ferisiler’den O’na iman eden oldu mu hiç?

Har vel nogen av rådsherrene trodd på ham, eller nogen av fariseerne?

Kutsal Yasa’yı bilmeyen bu halk lanetlidir.”

Men denne hop som ikke kjenner loven, er forbannet.

[] İçlerinden biri, daha önce İsa’ya gelen Nikodim, onlara şöyle dedi: “Yasamıza göre, bir adamı dinlemeden, ne yaptığını öğrenmeden onu yargılamak doğru mu?”

Nikodemus, han som før engang var kommet til ham, og som var en av dem, sier til dem:

[] İçlerinden biri, daha önce İsa’ya gelen Nikodim, onlara şöyle dedi: “Yasamıza göre, bir adamı dinlemeden, ne yaptığını öğrenmeden onu yargılamak doğru mu?”

Vår lov dømmer da vel ikke nogen uten at de først har hørt ham og fått vite hvad han har gjort?

Ona, “Yoksa sen de mi Celile’densin?” diye karşılık verdiler. “Araştır, bak, Celile’den peygamber çıkmaz.”

De svarte ham: Kanskje du også er fra Galilea? Ransak, så skal du se at ingen profet kommer fra Galilea!

Bundan sonra herkes evine gitti.

Og de gikk hver til sitt.