Proverbs 8

[] Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.

Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?

Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.

Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.

Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:

Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:

“Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!

Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:

Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!

Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.

Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.

Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.

Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.

Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.

Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.

Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.

Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.

Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.

Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.

Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.

Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

RAB’den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.

Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.

Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.

De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.

Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.

Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.

Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.

Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.

Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.

Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.

Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.

Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.

Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.

Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.

Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;

Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.

Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

[] RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,

La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.

Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.

Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.

Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.

Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.

Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;

Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,

Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,

Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,

Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,

Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

Baş mimar olarak O’nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.

Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.

O’nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.

Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.

Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.

Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.

Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.

Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!

Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.

Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB’bin beğenisini kazanır.

Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”

Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.