Proverbs 7

Oğlum, sözlerimi yerine getir, Aklında tut buyruklarımı.

Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.

Buyruklarımı yerine getir ki, yaşayasın. Öğrettiklerimi gözünün bebeği gibi koru.

Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.

Onları yüzük gibi parmaklarına geçir, Yüreğinin levhasına yaz.

Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.

Bilgeliğe, “Sen kızkardeşimsin”, Akla, “Akrabamsın” de.

Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;

Zina eden kadından, Yaltaklanan ahlaksız kadından seni koruyacak olan bunlardır.

Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.

Evimin penceresinden, Kafesin ardından dışarıyı seyrederken,

Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;

Bir sürü toy gencin arasında, Sağduyudan yoksun bir delikanlı çarptı gözüme.

Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,

Akşamüzeri, alaca karanlıkta, Akşam karanlığı çökerken, O kadının oturduğu sokağa saptığını, Onun evine yöneldiğini gördüm.

Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,

Akşamüzeri, alaca karanlıkta, Akşam karanlığı çökerken, O kadının oturduğu sokağa saptığını, Onun evine yöneldiğini gördüm.

En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.

Derken kadın onu karşıladı, Fahişe kılığıyla sinsice.

Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.

Yaygaracı, dik başlı biriydi kadın. Bir an bile durmaz evde.

Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.

Kâh sokakta, kâh meydanlardadır. Sokak başlarında pusuya yatar.

Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.

Delikanlıyı tutup öptü, Yüzü kızarmadan ona şöyle dedi:

Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:

“Esenlik kurbanlarımı kesmek zorundaydım, Adak sözümü bugün yerine getirdim.

Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.

Bunun için seni karşılamaya, seni aramaya çıktım, İşte buldum seni!

Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.

Döşeğime Mısır ipliğinden dokunmuş Renkli örtüler serdim.

Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.

Yatağıma mür, öd Ve tarçın serptim.

Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.

Haydi gel, sabaha dek doya doya sevişelim, Aşktan zevk alalım.

Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.

Kocam evde değil, Uzun bir yolculuğa çıktı.

Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;

Yanına para torbasını aldı, Dolunaydan önce eve dönmeyecek.”

La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.

Onu bir sürü çekici sözlerle baştan çıkardı, Tatlı diliyle peşinden sürükledi.

Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.

Kesimevine götürülen öküz gibi Hemen izledi onu delikanlı; Tuzağa düşen geyik gibi,

Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;

Ciğerini bir ok delene kadar; Kapana koşan bir kuş gibi, Bunun yaşamına mal olacağını bilmeden.

Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.

Çocuklarım, şimdi dinleyin beni, Kulak verin söylediklerime,

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.

Sakın o kadına gönül vermeyin, Onun yolundan gitmeyin.

Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;

Yere serdiği bir sürü kurbanı var, Öldürdüğü kişilerin sayısı pek çok.

Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.

Ölüler diyarına giden yoldur onun evi, Ölüm odalarına götürür.

Ŝia domo estas vojoj al Ŝeol, Kiuj kondukas malsupren al la ĉambroj de la morto.