Proverbs 9

Bilgelik kendi evini yaptı, Yedi direğini yonttu.
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
Hayvanlarını kesti, Şarabını hazırlayıp sofrasını kurdu.
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
Kentin en yüksek noktalarına gönderdiği Hizmetçileri aracılığıyla herkesi çağırıyor:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
“Saflığı bırakın da yaşayın, Aklın yolunu izleyin.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
“Alaycıyı paylayan aşağılanmayı hak eder, Kötü kişiyi azarlayan hakarete uğrar.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
Alaycıyı azarlama, yoksa senden nefret eder. Bilge kişiyi azarlarsan, seni sever.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
Bilge kişiyi eğitirsen Daha bilge olur, Doğru kişiye öğretirsen bilgisini artırır.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
[] RAB korkusudur bilgeliğin temeli. Akıl Kutsal Olan’ı tanımaktır.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
Benim sayemde günlerin çoğalacak, Ömrüne yıllar katılacak.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
Bilgeysen, bilgeliğinin yararı sanadır, Alaycı olursan acısını yalnız sen çekersin.”
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
Akılsız kadın yaygaracı Ve saftır, hiçbir şey bilmez.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
“Kim safsa buraya gelsin” der. Sağduyudan yoksun olanlara da,
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
“Çalıntı su tatlı, Gizlice yenen yemek lezzetlidir” der.
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
Ne var ki, evine girenler ölüme gittiklerini, Ona konuk olanlar Ölüler diyarının dibine indiklerini bilmezler.
Kaj li ne scias, ke tie estas mortintoj Kaj ke ŝiaj invititoj estas en la profundoj de Ŝeol.