Job 15

Därefter tog Elifas från Teman till orda och sade:

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

 Skall en vis man tala så i vädret  och fylla upp sitt bröst med östanvind?

Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?

 Skall han försvara sin sak med haltlöst tal,  med ord som ingenting bevisa?

Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

 Än mer, du gör gudsfruktan om intet  och kommer med klagolåt inför Gud.

Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.

 Ty din ondska lägger dig orden i munnen,  och ditt behag står till illfundigt tal.

Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

 Så dömes du nu skyldig av din mun, ej av mig,  dina egna läppar vittna emot dig.

Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.

 Var du den första människa som föddes,  och fick du liv, förrän höjderna funnos?

Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?

 Blev du åhörare i Guds hemliga råd  och fick så visheten i ditt våld?

Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?

 Vad vet du då, som vi icke veta?  Vad förstår du, som ej är oss kunnigt?

Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

 Gråhårsman och åldring finnes också bland oss,  ja, en som övergår din fader i ålder.

Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

 Försmår du den tröst som Gud har att bjuda,  och det ord som i saktmod talas med dig?

Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

 Vart föres du hän av ditt sinne,  och varför välva dina ögon så,

Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

 i det du vänder ditt raseri mot Gud  och öser ut ord ur din mun?

Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?

 Vad är en människa, att hon skulle vara ren?  Vad en av kvinna född, att han skulle vara rättfärdig?

Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

 Se, ej ens på sina heliga kan han förlita sig,  och himlarna äro icke rena inför hans ögon;

Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:

 huru mycket mindre då den som är ond och fördärvad,  den man som läskar sig med orättfärdighet såsom med vatten!

Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

 Jag vill kungöra dig något, så hör nu mig;  det som jag har skådat vill jag förtälja,

Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

 vad visa män hava gjort kunnigt,  lagt fram såsom ett arv ifrån sina fäder,

Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,

 ifrån dem som allena fingo landet till gåva,  och bland vilka ingen främling ännu hade trängt in:

Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

 Den ogudaktige har ångest i alla sina dagar,  under de år, helt få, som beskäras en våldsverkare.

Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;

 Skräckröster ljuda i hans öron;  när han är som tryggast, kommer förhärjaren över honom.

Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

 Han har intet hopp om räddning ur mörkret,  ty svärdet lurar på honom.

Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.

 Såsom flykting söker han sitt bröd: var är det?  Han förnimmer att mörkrets dag är för handen.

Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

 Ångest och trångmål förskräcka honom,  han nedslås av dem såsom av en stridsrustad konung.

Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;

 Ty mot Gud räckte han ut sin hand,  och mot den Allsmäktige förhävde han sig;

Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,

 han stormade mot honom med trotsig hals,  med sina sköldars ryggar i sluten hop;

Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.

 han höljde sitt ansikte med fetma  och samlade hull på sin länd;

Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

 han bosatte sig i städer, dömda till förstöring,  i hus som ej fingo bebos,  ty till stenhopar voro de bestämda.

Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.

 Därför bliver han ej rik, och hans gods består ej,  hans skördar luta ej tunga mot jorden.

Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.

 Han kan icke undslippa mörkret;  hans telningar skola förtorka av hetta,  och själv skall han förgås genom Guds muns anda.

Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.

 I sin förvillelse må han ej lita på vad fåfängligt är,  ty fåfänglighet måste bliva hans lön.

La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.

 I förtid skall hans mått varda fyllt,  och hans krona skall ej grönska mer.

Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.

 Han bliver lik ett vinträd som i förtid mister sina druvor,  lik ett olivträd som fäller sina blommor.

Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.

 Ty den gudlöses hus förbliver ofruktsamt,  såsom eld förtär hyddor där mutor tagas.

Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.

 Man går havande med olycka och föder fördärv;  den livsfrukt man alstrar är ett sviket hopp.

Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.