Job 33

 Men hör nu, Job, mina ord,  och lyssna till allt vad jag vill säga.

En gewisselijk, o Job! hoor toch mijn redenen, en neem al mijn woorden ter ore.

 Se, jag upplåter nu mina läppar,  min tunga tager till orda i min mun.

Zie nu, ik heb mijn mond opengedaan; mijn tong spreekt onder mijn gehemelte.

 Ur ett redbart hjärta framgår mitt tal,  och vad mina läppar förstå säga de ärligt ut.

Mijn redenen zullen de oprechtigheid mijns harten, en de wetenschap mijner lippen, wat zuiver is, uitspreken.

 Guds ande är det som har gjort mig,  den Allsmäktiges fläkt beskär mig liv.

De Geest Gods heeft mij gemaakt, en de adem des Almachtigen heeft mij levend gemaakt.

 Om du förmår, så må du nu svara mig;  red dig till strid mot mig, träd fram.

Zo gij kunt, antwoord mij; schik u voor mijn aangezicht, stel u.

 Se, jag är likställd med dig inför Gud,  jag är danad av en nypa ler, också jag.

Zie, ik ben Godes, gelijk gij; uit het leem ben ik ook afgesneden.

 Ja, fruktan för mig behöver ej förskräcka dig,  ej heller kan min myndighet trycka dig ned.

Zie, mijn verschrikking zal u niet beroeren, en mijn hand zal over u niet zwaar zijn.

 Men nu sade du så inför mina öron,  så ljödo de ord jag hörde:

Zeker, gij hebt gezegd voor mijn oren, en ik heb de stem der woorden gehoord;

 »Ren är jag och fri ifrån överträdelse,  oskyldig är jag och utan missgärning;

Ik ben rein, zonder overtreding; ik ben zuiver, en heb geen misdaad.

 men se, han finner på sak mot mig,  han aktar mig såsom sin fiende.

Zie, Hij vindt oorzaken tegen mij, Hij houdt mij voor Zijn vijand.

 Han sätter mina fötter i stocken,  vaktar på alla mina vägar.»

Hij legt mijn voeten in den stok; Hij neemt al mijn paden waar.

 Nej, häri har du orätt, svarar jag dig.  Gud är ju förmer än en människa.

Zie, hierin zijt gij niet rechtvaardig, antwoord ik u; want God is meerder dan een mens.

 Huru kan du gå till rätta med honom,  såsom gåve han aldrig svar i sin sak?

Waarom hebt gij tegen Hem getwist? Want Hij antwoordt niet van al Zijn daden.

 Både på ett sätt och på två talar Gud,  om man också ej aktar därpå.

Maar God spreekt eens of tweemaal; doch men let niet daarop.

 I drömmen, i nattens syn,  när sömnen har fallit tung över människorna  och de vila i slummer på sitt läger,

In den droom, door het gezicht des nachts, als een diepe slaap op de lieden valt, in de sluimering op het leger;

 då öppnar han människornas öron  och sätter inseglet på sina varningar till dem,

Dan openbaart Hij het voor het oor der lieden, en Hij verzegelt hun kastijding;

 när han vill avvända någon från en ogärning  eller hålla högmodet borta ifrån en människa.

Opdat Hij den mens afwende van zijn werk, en van den man de hovaardij verberge;

 Så bevarar han hennes själ från graven  och hennes liv ifrån att förgås genom vapen.

Dat Hij zijn ziel van het verderf afhoude; en zijn leven, dat het door het zwaard niet doorga.

 Hon bliver ock agad genom plågor på sitt läger  och genom ständig oro, allt intill benen.

Ook wordt hij gestraft met smart op zijn leger, en de sterke menigte zijner beenderen;

 Hennes sinne får leda vid maten,  och hennes själ vid den föda hon älskade.

Zodat zijn leven het brood zelf verfoeit, en zijn ziel de begeerlijke spijze;

 Hennes hull förtvinar, till dess intet är att se,  ja, hennes ben täras bort intill osynlighet.

Dat zijn vlees verdwijnt uit het gezicht, en zijn beenderen, die niet gezien werden, uitsteken;

 Så nalkas hennes själ till graven  och hennes liv hän till dödens makter.

En zijn ziel nadert ten verderve, en zijn leven tot de dingen, die doden.

 Men om en ängel då finnes, som vakar över henne,  en medlare, någon enda av de tusen,  och denne får lära människan hennes plikt,

Is er dan bij Hem een Gezant, een Uitlegger, een uit duizend, om den mens zijn rechten plicht te verkondigen;

 då förbarmar Gud sig över henne och säger;  »Fräls henne, så att hon slipper fara ned i graven;  lösepenningen har jag nu fått.»

Zo zal Hij hem genadig zijn, en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden.

 Hennes kropp får då ny ungdomskraft,  hon bliver åter såsom under sin styrkas dagar.

Zijn vlees zal frisser worden dan het was in de jeugd; hij zal tot de dagen zijner jonkheid wederkeren.

 När hon då beder till Gud, är han henne nådig  och låter henne se sitt ansikte med jubel;  han giver så den mannen hans rättfärdighet åter.

Hij zal tot God ernstiglijk bidden, Die in hem een welbehagen nemen zal, en zijn aangezicht met gejuich aanzien; want Hij zal den mens zijn gerechtigheid wedergeven.

 Så får denne då sjunga inför människorna och säga:  »Väl syndade jag, och väl kränkte jag rätten,  dock vederfors mig ej vad jag hade förskyllt;

Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd, en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat;

 ty han förlossade min själ, så att den undslapp graven,  och mitt liv får nu med lust skåda ljuset.»

Maar God heeft mijn ziel verlost, dat zij niet voere in het verderf, zodat mijn leven het licht aanziet.

 Se, detta allt kommer Gud åstad,  både två gånger och tre, för den mannen,

Zie, dit alles werkt God twee maal of driemaal met een man;

 till att rädda hans själ från graven,  så att han får njuta av de levandes ljus.

Opdat hij zijn ziel afkere van het verderf, en hij verlicht worde met het licht der levenden.

 Akta nu härpå, du Job, och hör mig;  tig, så att jag får tala.

Merk op, o Job! Hoor naar mij; zwijg, en ik zal spreken.

 Dock, har du något att säga, så svara mig;  tala, ty gärna gåve jag dig rätt.

Zo er redenen zijn, antwoord mij; spreek, want ik heb lust u te rechtvaardigen.

 Varom icke, så är det du som må höra på mig;  du må tiga, så att jag får lära dig vishet.

Zo niet, hoor naar mij; zwijg, en ik zal u wijsheid leren.