Proverbs 11

Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.

La bilancia falsa è un abominio per l’Eterno, ma il peso giusto gli è grato.

Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.

Venuta la superbia, viene anche l’ignominia; ma la sapienza è con gli umili.

Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.

L’integrità degli uomini retti li guida, ma la perversità dei perfidi è la loro rovina.

Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.

Le ricchezze non servono a nulla nel giorno dell’ira, ma la giustizia salva da morte.

Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.

La giustizia dell’uomo integro gli appiana la via, ma l’empio cade per la sua empietà.

Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.

La giustizia degli uomini retti li libera, ma i perfidi restan presi nella loro propria malizia.

Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.

Quando un empio muore, la sua speranza perisce, e l’aspettazione degl’iniqui e annientata.

Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.

Il giusto è tratto fuor dalla distretta, e l’empio ne prende il posto.

Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.

Con la sua bocca l’ipocrita rovina il suo prossimo, ma i giusti sono liberati dalla loro perspicacia.

Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.

Quando i giusti prosperano, la città gioisce; ma quando periscono gli empi son gridi di giubilo.

Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.

Per la benedizione degli uomini retti la città è esaltata, ma è sovvertita dalla bocca degli empi.

Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.

Chi sprezza il prossimo è privo di senno, ma l’uomo accorto tace.

Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.

Chi va sparlando svela i segreti, ma chi ha lo spirito leale tien celata la cosa.

Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.

Quando manca una savia direzione il popolo cade; nel gran numero de’ consiglieri sta la salvezza.

Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.

Chi si fa mallevadore d’un altro ne soffre danno, ma chi odia la mallevadoria è sicuro.

Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.

La donna graziosa ottiene la gloria, e gli uomini forti ottengon la ricchezza.

Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.

L’uomo benigno fa del bene a se stesso, ma il crudele tortura la sua propria carne.

Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.

L’empio fa un’opera fallace, ma chi semina giustizia ha una ricompensa sicura.

Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.

Così la giustizia mena alla vita, ma chi va dietro al male s’incammina alla morte.

Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.

I perversi di cuore sono un abominio per l’Eterno, ma gl’integri nella loro condotta gli sono graditi.

Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.

No, certo, il malvagio non rimarrà impunito, ma la progenie dei giusti scamperà.

Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.

Una donna bella, ma senza giudizio, è un anello d’oro nel grifo d’un porco.

Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.

Il desiderio dei giusti è il bene soltanto, ma la prospettiva degli empi e l’ira.

Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.

C’è chi spande liberalmente e diventa più ricco, e c’è chi risparmia più del dovere e non fa che impoverire.

Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.

L’anima benefica sarà nell’abbondanza, e chi annaffia sarà egli pure annaffiato.

Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.

Chi detiene il grano è maledetto dal popolo, ma la benedizione è sul capo di chi lo vende.

Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.

Chi procaccia il bene s’attira benevolenza, ma chi cerca il male, male gl’incoglierà.

Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.

Chi confida nelle sue ricchezze cadrà, ma i giusti rinverdiranno a guisa di fronde.

Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.

Chi getta lo scompiglio in casa sua erediterà vento, e lo stolto sarà lo schiavo di chi ha il cuor savio.

Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.

Il frutto del giusto è un albero di vita, e il savio fa conquista d’anime.

Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.

Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione sulla terra, quanto più l’empio e il peccatore!