Proverbs 10

Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.

Proverbi di Salomone. Un figliuol savio rallegra suo padre, ma un figliuolo stolto è il cordoglio di sua madre.

Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci.

I tesori d’empietà non giovano, ma la giustizia libera dalla morte.

Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy.

L’Eterno non permette che il giusto soffra la fame, ma respinge insoddisfatta l’avidità degli empi.

Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.

Chi lavora con mano pigra impoverisce, ma la mano dei diligenti fa arricchire.

Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohańbienia.

Chi raccoglie nella estate è un figliuolo prudente, ma chi dorme durante la raccolta è un figliuolo che fa vergogna.

Błogosławieństwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość.

Benedizioni vengono sul capo dei giusti, ma la violenza cuopre la bocca degli empi.

Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.

La memoria del giusto e in benedizione, ma il nome degli empi marcisce.

Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie.

Il savio di cuore accetta i precetti, ma lo stolto di labbra va in precipizio.

Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.

Chi cammina nella integrità cammina sicuro, ma chi va per vie tortuose sarà scoperto.

Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie.

Chi ammicca con l’occhio cagiona dolore, e lo stolto di labbra va in precipizio.

Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość.

La bocca del giusto è una fonte di vita, ma la bocca degli empi nasconde violenza.

Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa.

L’odio provoca liti, ma l’amore cuopre ogni fallo.

W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego.

Sulle labbra dell’uomo intelligente si trova la sapienza, ma il bastone è per il dosso di chi è privo di senno.

Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku.

I savi tengono in serbo la scienza, ma la bocca dello stolto e una rovina imminente.

Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem.

I beni del ricco sono la sua città forte; la rovina de’ poveri è la loro povertà.

Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.

Il lavoro del giusto serve alla vita, le entrate dell’empio servono al peccato.

Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.

Chi tien conto della correzione, segue il cammino della vita; ma chi non fa caso della riprensione si smarrisce.

Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest.

Chi dissimula l’odio ha labbra bugiarde, e chi spande la calunnia è uno stolto.

Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.

Nella moltitudine delle parole non manca la colpa, ma chi frena le sue labbra è prudente.

Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.

La lingua del giusto è argento eletto; il cuore degli empi val poco.

Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.

Le labbra del giusto pascono molti, ma gli stolti muoiono per mancanza di senno.

Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.

Quel che fa ricchi è la benedizione dell’Eterno e il tormento che uno si dà non le aggiunge nulla.

Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.

Commettere un delitto, per lo stolto, è come uno spasso; tale è la sapienza per l’uomo accorto.

Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.

All’empio succede quello che teme, ma ai giusti è concesso quel che desiderano.

Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.

Come procella che passa, l’empio non è più, ma il giusto ha un fondamento eterno.

Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.

Come l’aceto ai denti e il fumo agli occhi, così è il pigro per chi lo manda.

Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.

Il timor dell’Eterno accresce i giorni ma gli anni degli empi saranno accorciati.

Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie.

L’aspettazione dei giusti è letizia, ma la speranza degli empi perirà.

Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.

La via dell’Eterno è una fortezza per l’uomo integro, ma una rovina per gli operatori d’iniquità.

Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.

Il giusto non sarà mai smosso, ma gli empi non abiteranno la terra.

Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty.

La bocca del giusto sgorga sapienza, ma la lingua perversa sarà soppressa.

Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne.

Le labbra del giusto conoscono ciò che è grato, ma la bocca degli empi e piena di perversità.