Proverbs 12

Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.

Chi ama la correzione ama la scienza, ma chi odia la riprensione è uno stupido.

Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.

L’uomo buono ottiene il favore dell’Eterno, ma l’Eterno condanna l’uomo pien di malizia.

Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.

L’uomo non diventa stabile con l’empietà, ma la radice dei giusti non sarà mai smossa.

Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.

La donna virtuosa è la corona del marito, ma quella che fa vergogna gli è un tarlo nell’ossa.

Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.

I pensieri dei giusti sono equità, ma i disegni degli empi son frode.

Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.

Le parole degli empi insidiano la vita, ma la bocca degli uomini retti procura liberazione.

Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.

Gli empi, una volta rovesciati, non sono più, ma la casa dei giusti rimane in piedi.

Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.

L’uomo è lodato in proporzione del suo senno, ma chi ha il cuore pervertito sarà sprezzato.

Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.

E’ meglio essere in umile stato ed avere un servo, che fare il borioso e mancar di pane.

Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.

Il giusto ha cura della vita del suo bestiame, ma le viscere degli empi sono crudeli.

Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.

Chi coltiva la sua terra avrà pane da saziarsi, ma chi va dietro ai fannulloni e privo di senno.

Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.

L’empio agogna la preda de’ malvagi, ma la radice dei giusti porta il suo frutto.

W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.

Nel peccato delle labbra sta un’insidia funesta, ma il giusto uscirà dalla distretta.

Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.

Per il frutto della sua bocca l’uomo è saziato di beni, e ad ognuno è reso secondo l’opera delle sue mani.

Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.

La via dello stolto è diritta agli occhi suoi, ma chi ascolta i consigli è savio.

Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.

Lo stolto lascia scorger subito il suo cruccio, ma chi dissimula un affronto è uomo accorto.

Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.

Chi dice la verità proclama ciò ch’è giusto, ma il falso testimonio parla con inganno.

Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.

C’è chi, parlando inconsultamente trafigge come spada, ma la lingua de’ savi reca guarigione.

Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.

Il labbro veridico è stabile in perpetuo, ma la lingua bugiarda non dura che un istante.

Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.

L’inganno è nel cuore di chi macchina il male, ma per chi nutre propositi di pace v’è gioia.

Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.

Nessun male incoglie al giusto, ma gli empi son pieni di guai.

Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.

Le labbra bugiarde sono un abominio per l’Eterno, ma quelli che agiscono con sincerità gli sono graditi.

Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.

L’uomo accorto nasconde quello che sa, ma il cuor degli stolti proclama la loro follia.

Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.

La mano dei diligenti dominerà, ma la pigra sarà tributaria.

Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.

Il cordoglio ch’è nel cuore dell’uomo l’abbatte, ma la parola buona lo rallegra.

Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.

Il giusto indica la strada al suo compagno, ma la via degli empi li fa smarrire.

Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.

Il pigro non arrostisce la sua caccia, ma la solerzia è per l’uomo un tesoro prezioso.

Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.

Nel sentiero della giustizia sta la vita, e nella via ch’essa traccia non v’è morte.