Job 33

Men hør nu, Job, på min tale og lytt til alle mine ord!

Tena ra, whakarongo, e Hopa, ki aku korero, kia whai taringa ki aku kupu katoa.

Se, jeg har åpnet mine leber, allerede taler min tunge i min munn.

Nana, kua puaki nei toku mangai, kei te korero toku arero i roto i toku mangai.

Ærlige og opriktige er mine ord, og hvad jeg vet, skal mine leber uttale likefrem.

Ma aku kupu e whakapuaki te tika o toku ngakau; ka korero pono oku ngutu i ta ratou e matau ana.

Guds Ånd har skapt mig, og den Allmektiges ånde holder mig live.

He mea hanga ahau na te Wairua o te Atua, a na te manawa o te Kaha Rawa ahau i whai ora ai.

Hvis du kan, så svar mig! Rust dig mot mig, tred frem!

Ki te taea e koe, whakahokia mai e koe he kupu ki ahau; whakatikaia au korero ki toku aroaro, e tu ki runga.

Se, jeg er din like for Gud, også jeg er dannet av ler.

Nana, ko toku anga ki te Atua he pena hoki i tau; he mea hanga nei ano hoki ahau ki te paru.

Redsel for mig skal ikke overvelde dig, og min myndighet ikke tynge dig.

Nana, e kore te wehi ki ahau e whakawehi i a koe; e kore ano hoki toku ringa e taimaha iho ki a koe.

Sannelig, du har sagt i mitt nærvær, så lød dine ord som jeg hørte:

He pono kua hakiri oku taringa ki au kupu, a kua rongo atu ahau i te reo o au kupu, e mea ana,

Ren er jeg, uten brøde, plettfri er jeg og fri for misgjerning;

He ma ahau, kahore oku he; he harakore ahau, kahore hoki he kino i roto i ahau:

men Gud søker grunn til fiendskap mot mig, han akter mig for sin uvenn;

Na e rapu ana ia i te take riri ki ahau, e kiia ana ahau e ia he hoariri nona;

han setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier.

E karapitia ana e ia oku waewae ki te rakau, e ata titiro ana ia ki oku hikoinga katoa.

Nei, i dette har du ikke rett, svarer jeg dig; Gud er jo større enn et menneske.

Nana, maku e whawhati tau kupu, ehara tenei mea au i te mea tika; nui atu hoki te Atua i te tangata.

Hvorfor går du i rette med ham? Han svarer jo ikke et eneste ord.

He aha koe i totohe ai ki a ia? E kore hoki e korerotia e ia te tikanga o tetahi o ana mea.

Men én gang taler Gud, ja to ganger hvis mennesket ikke akter på det.

Kotahi hoki, ae ra, e rua korerotanga a te Atua, otiia kahore e maharatia e te tangata.

I drøm, i nattlig syn, når dyp søvn faller på menneskene, når de slumrer på sitt leie,

I te moe, i te putanga moemoea mai o te po, ina au iho te moe o te tangata, i nga moenga i runga i te takotoranga;

da åpner han deres ører og trykker sitt segl på advarselen til dem,

Ko reira ia whakapuare ai i nga taringa o nga tangata, hiri ai hoki i te ako mo ratou;

for å få mennesket til å la sin gjerning fare og for å utrydde overmotet hos mannen,

Kia whakanekehia ai te tangata i tana whakaaro, kia hipokina ai hoki te whakapehapeha o te tangata;

for å berge hans sjel fra graven og hans liv fra å rammes av det drepende spyd.

E puritia ana e ia tona wairua kei tae ki te rua, tona ora kei riro i te hoari.

Mennesket tuktes også med smerter på sitt leie, og en stadig uro går gjennem marg og ben.

E whiua ana hoki ia ki te mamae i runga i tona moenga, ki te ngau tonu hoki o ona wheua;

Han vemmes ved brød og hans sjel ved lekker mat.

A whakarihariha ana tona ora ki te taro, tona wairua ki te kai whakaminamina.

Hans kjøtt tæres bort, så en ikke ser det mere, og hans ben, som en før ikke så, ligger bare;

E honia ana ona kiko, a kore noa e kitea; a purero mai ana ona wheua kihai nei i kitea i mua.

hans sjel kommer nær til graven og hans liv til dødens engler.

Heoi e whakatata ana tona wairua ki te rua, tona ora ki nga kaiwhakamate.

Er det da hos ham en engel, en tolk, en av tusen, som forkynner mennesket dets rette vei,

Ki te mea he karere tera kei a ia, he kaiwhakaatu tikanga tetahi i roto i te mano, hei whakaatu i tona tika ki te tangata:

da ynkes Gud over ham og sier: Fri ham fra å fare ned i graven! Jeg har fått løsepenger.

Na ka tohu tera i a ia, a ka mea, Whakaorangia ia kei heke ki te rua, kua kitea hoki e ahau he utu.

Hans kropp blir da frodigere enn i ungdommen, han blir atter som i sin ungdoms dager.

Ko tona kiri ka ngawari atu i to te tamaiti; ka hoki iho ia ki nga ra o tona tamarikitanga:

Han beder til Gud, og han er ham nådig; han ser Guds åsyn med jubel, og han gir mennesket dets rettferdighet tilbake.

Ka inoi ia ki te Atua, a ka manako tera ki a ia; heoi ka kite ia i tona mata i runga i te koa: a ka utua e ia te tika o te tangata.

Han synger for menneskene og sier: Jeg hadde syndet og gjort det rette kroket, men han gjengjeldte mig det ikke;

E waiata ana ia i te aroaro o nga tangata, e mea ana, Kua hara ahau, whakaparoritia ake e ahau te tika, a kahore he pai ki ahau:

han har fridd min sjel fra å fare ned i graven, og mitt liv ser lyset med lyst.

Kua whakaorangia e ia toku wairua kei riro ki te rua, a e kite toku wairua i te marama.

Se, alt dette gjør Gud to ganger, ja tre, mot en mann

Nana, e meatia ana enei mea katoa e te Atua, e tuaruatia ana, ae, e tuatorutia ana, ki te tangata,

for å frelse hans sjel fra graven, så han omstråles av de levendes lys.

Hei whakahoki mai i tona wairua i roto i te rua, kia whakamaramatia ai ki te marama o te ora.

Gi akt, Job, hør på mig! Ti, så jeg får tale.

Kia whai whakaaro mai, e Hopa, whakarongo mai ki ahau: kati tau, a ka korero ahau.

Har du ord, så svar mig, tal! Jeg vil gjerne gi dig rett.

Ki te mea he kupu tau, utua mai taku: korero, ko taku hoki i pai ai kia whakatikaia tau.

Hvis ikke, så hør du på mig! Ti, så jeg får lære dig visdom.

Ki te kahore, whakarongo ki ahau: noho puku koe, a maku koe e whakaako ki te whakaaro nui.