Psalms 69

Til sangmesteren; efter "Liljer"; av David.

Savu min, ho Dio; Ĉar la akvoj venis ĝis mia animo.

Frels mig, Gud, for vannene er kommet inntil sjelen.

Mi profundiĝis en profundan marĉon, kaj mi ne havas, sur kio stari; Mi enfalis en la profundon de la akvo, kaj la fluo min forportas.

Jeg er sunket ned i bunnløst dynd, hvor der intet fotfeste er; jeg er kommet i dype vann, og strømmen slår over mig.

Mi senfortiĝis de mia kriado, sekiĝis mia gorĝo; Laciĝis miaj okuloj de la atendado de mia Dio.

Jeg har ropt mig trett, min strupe brenner; mine øine er borttæret idet jeg venter på min Gud.

Pli multaj ol la haroj de mia kapo estas miaj senkaŭzaj malamantoj; Fortiĝis miaj premantoj, miaj maljustaj malamikoj; Kion mi ne rabis, tion mi devas fordoni.

Flere enn hårene på mitt hode er de som hater mig uten årsak; tallrike er de som vil forderve mig, mine fiender uten grunn; det jeg ikke har røvet, skal jeg nu gi tilbake.

Ho Dio, Vi scias mian malsaĝecon; Kaj miaj kulpoj ne estas kaŝitaj por Vi.

Gud, du kjenner min dårskap, og all min syndeskyld er ikke skjult for dig.

Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj esperas al Vi, ho mia Sinjoro, Eternulo Cebaot! Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj Vin serĉas, ho Dio de Izrael!

La dem ikke bli til skamme ved mig, de som bier efter dig, Herre, Herre, hærskarenes Gud! La dem ikke bli til spott ved mig, de som søker dig, Israels Gud!

Ĉar pro Vi mi portas malhonoron, Honto kovras mian vizaĝon.

For for din skyld bærer jeg vanære, dekker skam mitt åsyn.

Mi fariĝis fremda por miaj fratoj, Nekonato por la filoj de mia patrino.

Jeg er blitt fremmed for mine brødre og en utlending for min mors barn.

Ĉar fervoro pri Via domo min konsumis, Kaj la insultoj de Viaj insultantoj falis sur min.

For nidkjærhet for ditt hus har fortært mig, og deres hån som håner dig, er falt på mig.

Kaj mi ploras, mia animo estas en fasto, Kaj pri tio oni min hontigas.

Og min sjel gråt mens jeg fastet, og det blev mig til spott.

Kiel veston mi metis sur min sakon, Kaj mi fariĝis moka ekzemplo por ili.

Og jeg gjorde sekk til mitt klædebon, og jeg blev dem til et ordsprog.

Parolas pri mi la sidantoj ĉe la pordego, Kaj la drinkantoj kantas pri mi.

De som sitter i porten, snakker om mig, og de som drikker sterk drikk, synger om mig.

Kaj mi preĝas al Vi, ho Eternulo, en favora tempo; Ho Dio, pro Via granda boneco respondu al mi per Via vera helpo.

Men jeg kommer med min bønn til dig, Herre, i nådens tid, Gud, for din megen miskunnhet; svar mig med din frelsende trofasthet!

Eligu min el la ŝlimo, ke mi ne dronu; Mi estu savita kontraŭ miaj malamantoj kaj el profunda akvo.

Redd mig ut av dyndet og la mig ikke synke! La mig bli reddet fra dem som hater mig, og fra de dype vann!

Ne fortiru min fluo de la akvo, Ne englutu min profundo, Kaj abismo ne fermu super mi sian buŝon.

La ikke vannstrømmen slå over mig og ikke dypet sluke mig, og la ikke brønnen lukke sitt gap over mig!

Aŭskultu min, ho Eternulo, ĉar bona estas Via favorkoreco; Laŭ Via kompatemeco turnu Vin al mi.

Svar mig, Herre, for din miskunnhet er god; vend dig til mig efter din store barmhjertighet!

Kaj ne kaŝu antaŭ Via sklavo Vian vizaĝon, ĉar mi suferas; Rapidu, aŭskultu min.

Og skjul ikke ditt åsyn for din tjener, for jeg er i nød; skynd dig å svare mig!

Alproksimiĝu al mia animo, savu ĝin; Spite miajn malamikojn liberigu min.

Kom nær til min sjel, forløs den, frels mig for mine fienders skyld!

Vi scias mian malhonoron kaj mian honton kaj mian mokatecon; Antaŭ Vi estas ĉiuj miaj premantoj.

Du kjenner min spott og min skam og min vanære; alle mine motstandere er for ditt åsyn.

Honto rompis mian koron, kaj mi senfortiĝis; Mi atendis kompatantojn, sed ili forestis; Konsolantojn, sed mi ne trovis.

Spott har brutt mitt hjerte, så jeg er syk, og jeg ventet på medynk, men der var ingen, på trøstere, men jeg fant ikke nogen.

Kaj ili donis al mi por manĝo galon, Kaj en mia soifo ili trinkigis al mi vinagron.

De gav mig galle å ete, og for min tørst gav de mig eddik å drikke.

Ilia tablo antaŭ ili fariĝu reto, Kaj ilia prospero fariĝu kaptilo.

La deres bord bli til en strikke for deres åsyn og til en snare for dem når de er trygge!

Mallumiĝu iliaj okuloj, ke ili ne vidu; Kaj iliajn lumbojn malfortigu por ĉiam.

La deres øine formørkes, så de ikke ser, og la deres lender alltid vakle!

Verŝu sur ilin Vian furiozon, Kaj la flamo de Via kolero ilin ataku.

Utøs din harme over dem, og la din brennende vrede nå dem!

Ilia loĝejo dezertiĝu, En iliaj tendoj ne ekzistu loĝanto.

Deres bolig bli øde, ei være der nogen som bor i deres telt!

Ĉar tiun, kiun Vi frapis, ili persekutas, Kaj la suferojn de Viaj batitoj ili rakontas.

For den du har slått, forfølger de, og de forteller om deres smerte som du har stunget.

Aldonu kulpon al ilia kulpo, Ke ili ne atingu Vian bonecon.

La dem legge skyld til sin skyld, og la dem ikke komme til din rettferdighet!

Ili estu elstrekitaj el la libro de vivantoj, Kaj ili ne estu skribitaj kune kun virtuloj.

La dem bli utslettet av de levendes bok, og la dem ikke bli innskrevet med de rettferdige!

Sed mi estas malriĉa kaj suferanta; Via helpo min defendu, ho Dio.

Men jeg er elendig og full av pine; la din frelse, Gud, føre mig i sikkerhet!

Mi gloros la nomon de Dio per kanto, Kaj mi rakontos en danko Lian grandecon.

Jeg vil love Guds navn med sang og ophøie ham med lovprisning,

Kaj ĝi estos pli agrabla al la Eternulo, Ol bovo aŭ bovido kun kornoj kaj fendohavaj hufoj.

og det skal behage Herren bedre enn en ung okse med horn og klover.

Vidos humiluloj kaj ĝojos! Ho serĉantoj de Dio, via koro reviviĝu.

Når saktmodige ser det, skal de glede sig; I som søker Gud, eders hjerte leve!

Ĉar la Eternulo aŭskultas humilulojn, Kaj Siajn malliberulojn Li ne malŝatas.

For Herren hører på de fattige, og sine fanger forakter han ikke.

Gloru Lin la ĉielo kaj la tero, La maroj, kaj ĉio, kio en ili moviĝas.

Himmel og jord skal love ham, havet og alt det som rører sig i det.

Ĉar Dio helpos Cionon kaj konstruos la urbojn de Judujo, Ke oni tie loĝos kaj ilin heredos.

For Gud skal frelse Sion og bygge byene i Juda, og de skal bo der og eie dem, og hans tjeneres avkom skal arve dem, og de som elsker hans navn, skal bo i dem.

Kaj la idaro de Liaj sklavoj ĝin heredos, Kaj la amantoj de Lia nomo loĝos en ĝi.