Proverbs 11

La bilancia falsa è un abominio per l’Eterno, ma il peso giusto gli è grato.

Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.

Venuta la superbia, viene anche l’ignominia; ma la sapienza è con gli umili.

Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.

L’integrità degli uomini retti li guida, ma la perversità dei perfidi è la loro rovina.

Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.

Le ricchezze non servono a nulla nel giorno dell’ira, ma la giustizia salva da morte.

Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.

La giustizia dell’uomo integro gli appiana la via, ma l’empio cade per la sua empietà.

Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.

La giustizia degli uomini retti li libera, ma i perfidi restan presi nella loro propria malizia.

Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.

Quando un empio muore, la sua speranza perisce, e l’aspettazione degl’iniqui e annientata.

Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.

Il giusto è tratto fuor dalla distretta, e l’empio ne prende il posto.

Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.

Con la sua bocca l’ipocrita rovina il suo prossimo, ma i giusti sono liberati dalla loro perspicacia.

Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.

Quando i giusti prosperano, la città gioisce; ma quando periscono gli empi son gridi di giubilo.

Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.

Per la benedizione degli uomini retti la città è esaltata, ma è sovvertita dalla bocca degli empi.

Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.

Chi sprezza il prossimo è privo di senno, ma l’uomo accorto tace.

Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.

Chi va sparlando svela i segreti, ma chi ha lo spirito leale tien celata la cosa.

Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.

Quando manca una savia direzione il popolo cade; nel gran numero de’ consiglieri sta la salvezza.

Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.

Chi si fa mallevadore d’un altro ne soffre danno, ma chi odia la mallevadoria è sicuro.

Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.

La donna graziosa ottiene la gloria, e gli uomini forti ottengon la ricchezza.

Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.

L’uomo benigno fa del bene a se stesso, ma il crudele tortura la sua propria carne.

Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.

L’empio fa un’opera fallace, ma chi semina giustizia ha una ricompensa sicura.

Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.

Così la giustizia mena alla vita, ma chi va dietro al male s’incammina alla morte.

Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.

I perversi di cuore sono un abominio per l’Eterno, ma gl’integri nella loro condotta gli sono graditi.

Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.

No, certo, il malvagio non rimarrà impunito, ma la progenie dei giusti scamperà.

Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.

Una donna bella, ma senza giudizio, è un anello d’oro nel grifo d’un porco.

Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.

Il desiderio dei giusti è il bene soltanto, ma la prospettiva degli empi e l’ira.

Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.

C’è chi spande liberalmente e diventa più ricco, e c’è chi risparmia più del dovere e non fa che impoverire.

Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.

L’anima benefica sarà nell’abbondanza, e chi annaffia sarà egli pure annaffiato.

Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.

Chi detiene il grano è maledetto dal popolo, ma la benedizione è sul capo di chi lo vende.

Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.

Chi procaccia il bene s’attira benevolenza, ma chi cerca il male, male gl’incoglierà.

Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.

Chi confida nelle sue ricchezze cadrà, ma i giusti rinverdiranno a guisa di fronde.

Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.

Chi getta lo scompiglio in casa sua erediterà vento, e lo stolto sarà lo schiavo di chi ha il cuor savio.

Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.

Il frutto del giusto è un albero di vita, e il savio fa conquista d’anime.

Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.

Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione sulla terra, quanto più l’empio e il peccatore!

Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.