Proverbs 10

Proverbi di Salomone. Un figliuol savio rallegra suo padre, ma un figliuolo stolto è il cordoglio di sua madre.

Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.

I tesori d’empietà non giovano, ma la giustizia libera dalla morte.

Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci.

L’Eterno non permette che il giusto soffra la fame, ma respinge insoddisfatta l’avidità degli empi.

Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy.

Chi lavora con mano pigra impoverisce, ma la mano dei diligenti fa arricchire.

Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.

Chi raccoglie nella estate è un figliuolo prudente, ma chi dorme durante la raccolta è un figliuolo che fa vergogna.

Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohańbienia.

Benedizioni vengono sul capo dei giusti, ma la violenza cuopre la bocca degli empi.

Błogosławieństwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość.

La memoria del giusto e in benedizione, ma il nome degli empi marcisce.

Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.

Il savio di cuore accetta i precetti, ma lo stolto di labbra va in precipizio.

Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie.

Chi cammina nella integrità cammina sicuro, ma chi va per vie tortuose sarà scoperto.

Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.

Chi ammicca con l’occhio cagiona dolore, e lo stolto di labbra va in precipizio.

Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie.

La bocca del giusto è una fonte di vita, ma la bocca degli empi nasconde violenza.

Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość.

L’odio provoca liti, ma l’amore cuopre ogni fallo.

Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa.

Sulle labbra dell’uomo intelligente si trova la sapienza, ma il bastone è per il dosso di chi è privo di senno.

W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego.

I savi tengono in serbo la scienza, ma la bocca dello stolto e una rovina imminente.

Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku.

I beni del ricco sono la sua città forte; la rovina de’ poveri è la loro povertà.

Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem.

Il lavoro del giusto serve alla vita, le entrate dell’empio servono al peccato.

Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.

Chi tien conto della correzione, segue il cammino della vita; ma chi non fa caso della riprensione si smarrisce.

Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.

Chi dissimula l’odio ha labbra bugiarde, e chi spande la calunnia è uno stolto.

Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest.

Nella moltitudine delle parole non manca la colpa, ma chi frena le sue labbra è prudente.

Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.

La lingua del giusto è argento eletto; il cuore degli empi val poco.

Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.

Le labbra del giusto pascono molti, ma gli stolti muoiono per mancanza di senno.

Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.

Quel che fa ricchi è la benedizione dell’Eterno e il tormento che uno si dà non le aggiunge nulla.

Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.

Commettere un delitto, per lo stolto, è come uno spasso; tale è la sapienza per l’uomo accorto.

Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.

All’empio succede quello che teme, ma ai giusti è concesso quel che desiderano.

Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.

Come procella che passa, l’empio non è più, ma il giusto ha un fondamento eterno.

Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.

Come l’aceto ai denti e il fumo agli occhi, così è il pigro per chi lo manda.

Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.

Il timor dell’Eterno accresce i giorni ma gli anni degli empi saranno accorciati.

Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.

L’aspettazione dei giusti è letizia, ma la speranza degli empi perirà.

Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie.

La via dell’Eterno è una fortezza per l’uomo integro, ma una rovina per gli operatori d’iniquità.

Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.

Il giusto non sarà mai smosso, ma gli empi non abiteranno la terra.

Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.

La bocca del giusto sgorga sapienza, ma la lingua perversa sarà soppressa.

Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty.

Le labbra del giusto conoscono ciò che è grato, ma la bocca degli empi e piena di perversità.

Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne.