Proverbs 12

Chi ama la correzione ama la scienza, ma chi odia la riprensione è uno stupido.

Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.

L’uomo buono ottiene il favore dell’Eterno, ma l’Eterno condanna l’uomo pien di malizia.

Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.

L’uomo non diventa stabile con l’empietà, ma la radice dei giusti non sarà mai smossa.

Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.

La donna virtuosa è la corona del marito, ma quella che fa vergogna gli è un tarlo nell’ossa.

Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.

I pensieri dei giusti sono equità, ma i disegni degli empi son frode.

Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.

Le parole degli empi insidiano la vita, ma la bocca degli uomini retti procura liberazione.

Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.

Gli empi, una volta rovesciati, non sono più, ma la casa dei giusti rimane in piedi.

Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.

L’uomo è lodato in proporzione del suo senno, ma chi ha il cuore pervertito sarà sprezzato.

Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.

E’ meglio essere in umile stato ed avere un servo, che fare il borioso e mancar di pane.

Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.

Il giusto ha cura della vita del suo bestiame, ma le viscere degli empi sono crudeli.

Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.

Chi coltiva la sua terra avrà pane da saziarsi, ma chi va dietro ai fannulloni e privo di senno.

Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.

L’empio agogna la preda de’ malvagi, ma la radice dei giusti porta il suo frutto.

Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.

Nel peccato delle labbra sta un’insidia funesta, ma il giusto uscirà dalla distretta.

W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.

Per il frutto della sua bocca l’uomo è saziato di beni, e ad ognuno è reso secondo l’opera delle sue mani.

Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.

La via dello stolto è diritta agli occhi suoi, ma chi ascolta i consigli è savio.

Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.

Lo stolto lascia scorger subito il suo cruccio, ma chi dissimula un affronto è uomo accorto.

Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.

Chi dice la verità proclama ciò ch’è giusto, ma il falso testimonio parla con inganno.

Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.

C’è chi, parlando inconsultamente trafigge come spada, ma la lingua de’ savi reca guarigione.

Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.

Il labbro veridico è stabile in perpetuo, ma la lingua bugiarda non dura che un istante.

Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.

L’inganno è nel cuore di chi macchina il male, ma per chi nutre propositi di pace v’è gioia.

Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.

Nessun male incoglie al giusto, ma gli empi son pieni di guai.

Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.

Le labbra bugiarde sono un abominio per l’Eterno, ma quelli che agiscono con sincerità gli sono graditi.

Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.

L’uomo accorto nasconde quello che sa, ma il cuor degli stolti proclama la loro follia.

Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.

La mano dei diligenti dominerà, ma la pigra sarà tributaria.

Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.

Il cordoglio ch’è nel cuore dell’uomo l’abbatte, ma la parola buona lo rallegra.

Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.

Il giusto indica la strada al suo compagno, ma la via degli empi li fa smarrire.

Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.

Il pigro non arrostisce la sua caccia, ma la solerzia è per l’uomo un tesoro prezioso.

Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.

Nel sentiero della giustizia sta la vita, e nella via ch’essa traccia non v’è morte.

Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.