Job 27

Giobbe riprese il suo discorso e disse:

Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:

"Come vive Iddio che mi nega giustizia, come vive l’Onnipotente che mi amareggia l’anima,

Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:

finché avrò fiato e il soffio di Dio sarà nelle mie nari,

Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,

le mie labbra, no, non diranno nulla d’ingiusto, e la mia lingua non proferirà falsità.

Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.

Lungi da me l’idea di darvi ragione! Fino all’ultimo respiro non mi lascerò togliere la mia integrità.

Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.

Ho preso a difendere la mia giustizia e non cederò; il cuore non mi rimprovera uno solo de’ miei giorni.

Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.

Sia trattato da malvagio il mio nemico e da perverso chi si leva contro di me!

Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.

Quale speranza rimane mai all’empio quando Iddio gli toglie, gli rapisce l’anima?

Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?

Iddio presterà egli orecchio al grido di lui, quando gli verrà sopra la distretta?

Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?

Potrà egli prendere il suo diletto nell’Onnipotente? invocare Iddio in ogni tempo?

Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?

Io vi mostrerò il modo d’agire di Dio, non vi nasconderò i disegni dell’Onnipotente.

Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.

Ma queste cose voi tutti le avete osservate e perché dunque vi perdete in vani discorsi?

Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?

Ecco la parte che Dio riserba all’empio, l’eredità che l’uomo violento riceve dall’Onnipotente.

Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:

Se ha figli in gran numero son per la spada; la sua progenie non avrà pane da saziarsi.

Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.

I superstiti son sepolti dalla morte, e le vedove loro non li piangono.

Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.

Se accumula l’argento come polvere, se ammucchia vestiti come fango;

Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,

li ammucchia, sì, ma se ne vestirà il giusto, e l’argento l’avrà come sua parte l’innocente.

Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.

La casa ch’ei si edifica è come quella della tignuola, come il capanno che fa il guardiano della vigna.

Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.

Va a letto ricco, ma per l’ultima volta; apre gli occhi e non è più.

Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.

Terrori lo sorprendono come acque; nel cuor della notte lo rapisce un uragano.

Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.

Il vento d’oriente lo porta via, ed egli se ne va; lo spazza in un turbine dal luogo suo.

Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.

Iddio gli scaglia addosso i suoi dardi, senza pietà, per quanto egli tenti di scampare a’ suoi colpi.

Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.

La gente batte le mani quando cade, e fischia dietro a lui quando lascia il luogo dove stava.

Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.