Job 36

صبور باش و قدری بیشتر گوش بده که از طرف خدا چه می‌گویم.

Zatím přidal Elihu, a řekl:

صبور باش و قدری بیشتر گوش بده که از طرف خدا چه می‌گویم.

Postrp mne maličko, a oznámímť šíře; neboť mám ještě, co bych za Boha mluvil.

معلومات خود را به کار می‌گیرم تا نشان بدهم که خالق من، خدا عادل است.

Vynesu smysl svůj zdaleka, a stvořiteli svému přivlastním spravedlnost.

من که در برابر تو ایستاده‌ام دروغ نمی‌گویم و دانش من کامل است.

V pravdě, žeť nebudou lživé řeči mé; zdravě smýšlejícího máš mne s sebou.

خدا در واقع با عظمت و داناست و کسی را ذلیل و خوار نمی‌شمارد.

Aj, Bůh silný mocný jest, aniž svých zamítá; silný jest, a srdce udatného.

اشخاص شریر را زنده نمی‌گذارد و به داد مردم مظلوم می‌رسد.

Neobživuje bezbožného, chudým pak k soudu dopomáhá.

به مردمان نیک توجّه دارد و آنها را به تخت پادشاهی می‌نشاند و تا به ابد سرفراز می‌سازد.

Neodvrací od spravedlivého očí svých, nýbrž s králi na stolici sází je na věky, i bývají zvýšeni.

امّا اگر با زنجیرها بسته شوند و به‌خاطر آنچه که انجام داده‌اند به مصیبتی گرفتار شوند،

Pakli by poutami sevříni byli, zapleteni jsouce provazy ssoužení:

خدا خطاها و گناهشان را که از روی غرور مرتکب شده‌اند، به رخ آنها می‌کشد.

Tudy jim v známost uvodí hřích jejich, a že přestoupení jejich se ssilila.

گوشهایشان را باز می‌کند تا دستورات او را بشنوند و از کارهای خطا دست بکشند.

A tak otvírá sluch jejich, aby se napravili, anobrž mluví jim, aby se navrátili od nepravosti.

هرگاه سخنان او را شنیده، از او اطاعت کنند، در تمام عمر خود سعادتمند و خوشحال خواهند شد.

Uposlechnou-li a budou-li jemu sloužiti, stráví dny své v dobrém, a léta svá v potěšení.

امّا اگر نافرمانی کنند، با شمشیر کشته می‌شوند و در نادانی خواهند مرد.

Pakli neuposlechnou, od meče sejdou, a pozdychají bez umění.

آنانی که بی‌خدا می‌باشند، همیشه خشمگین هستند و حتّی در وقت هلاکت هم از خدا کمک نمی‌طلبند.

Nebo kteříž jsou nečistého srdce, přivětšují hněvu, aniž k němu volají, když by je ssoužil.

در جوانی می‌میرند و عمرشان با ننگ و رسوایی به پایان می‌رسد.

Protož umírá v mladosti duše jejich, a život jejich s smilníky.

امّا خدا رنجدیدگان را از سختی و زحمت نجات می‌دهد و در حقیقت وقتی‌که رنج می‌بینند، گوشهایشان را باز می‌کنند.

Vytrhuje, pravím, ssouženého z jeho ssoužení, a ty, jejichž sluch otvírá, v trápení.

خدا تو را از رنج و مصیبت می‌رهاند و به جایی می‌آورد که خوشبخت و آرام باشی و سفرهٔ تو را با نعمات خود پُر می‌کند.

A tak by i tebe přenesl z prostředku úzkosti na širokost, kdež není stěsnění, a byl by pokojný stůl tvůj tukem oplývající.

امّا اکنون به‌خاطر شرارت خود سزاوار مجازات هستی.

Ale ty zasloužils, abys jako bezbožný souzen byl; soud a právo na tě dochází.

پس احتیاط کن، مبادا کسی تو را با رشوه و ثروت از راه راست منحرف سازد.

Jistě strach, aby tě neuvrhl Bůh u větší ránu, tak že by jakkoli veliká výplaty mzda, tebe nevyprostila.

ناله و فریاد تو سودی ندارد و با قدرت خود نمی‌توانی از مصیبت رهایی یابی.

Zdaliž by sobě co vážil bohatství tvého? Jistě ani nejvýbornějšího zlata, ani jakékoli síly neb moci tvé.

در آرزوی فرا رسیدن شب نباش، چرا که شب وقت هلاکت ملّتهاست.

Nechvátejž tedy k noci, v kterouž odcházejí lidé na místo své.

به راه گناه مرو، زیرا به‌خاطر گناه بود که تو به این مصیبتها گرفتار شدی.

Hleď, abys se neohlédal na marnost, zvoluje ji raději, nežli ssoužení.

به یادآور که قدرت خدا چقدر عظیم است؛ او معلّمی است که همتا ندارد.

Aj, Bůh silný nejvyšší jest mocí svou. Kdo jemu podobný učitel?

چه کسی می‌تواند به او بگوید که چه کند و یا او را متّهم به بی‌عدالتی نماید؟

Kdo jemu vyměřil cestu jeho? Kdo jemu smí říci: Činíš nepravost?

مردم همیشه کارهای خدا را ستایش کرده‌اند، تو هم باید او را به‌خاطر کارهایش ستایش کنی.

Pamětliv buď raději, abys vyvyšoval dílo jeho, kteréž spatřují lidé,

همهٔ مردم کارهای او را دیده‌اند و از دور مشاهده کرده‌اند.

Kteréž, pravím, všickni lidé vidí, na něž člověk patří zdaleka.

ما نمی‌توانیم عظمت خدا را بکلّی درک کنیم و به ازلی بودن او پی ببریم.

Nebo Bůh silný tak jest veliký, že ho nemůžeme poznati, počet let jeho jest nevystižitelný.

او آب را به صورت بخار به هوا می‌فرستد و از آن قطرات باران را می‌سازد.

On zajisté vyvodí krůpěje vod, kteréž vylévají déšť z oblaků jeho,

بعد ابرها باران را به فراوانی برای انسان می‌ریزند.

Když se rozpouštějí oblakové, a kropí na mnohé lidi.

کسی نمی‌داند که ابرها چگونه در آسمان حرکت می‌کنند و غرّش رعد از آسمان خدا چگونه برمی‌خیزد!

(Anobrž vyrozumí-li kdo roztažení oblaků, a zvuku stánku jeho,

می‌بینید که چگونه آسمان را با برق روشن می‌سازد، امّا اعماق دریا همچنان تاریک می‌ماند.

Jak rozprostírá nad ním světlo své, aneb všecko moře přikrývá?

خدا روزیِ مردم را آماده کرده، به فراوانی به آنها می‌دهد.

Skrze ty věci zajisté tresce lidi, a též dává pokrmu hojnost.

برق را با دستهای خود می‌گیرد و به هدف می‌زند.

Oblaky zakrývá světlo, a přikazuje mu ukrývati se za to, co je potkává.)

رعد، فرا رسیدن توفان را اعلام می‌کند و حیوانات هم از آمدن آن باخبر می‌شوند.

Ohlašuje o něm zvuk jeho, též dobytek, a to hned, když pára zhůru vstupuje. [ (Job 36:34) Takéť se i nad tím děsí srdce mé, až se pohybuje z místa svého. ]