Job 37

از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.

Poslouchejte pilně hřmotného hlasu jeho, a zvuku z úst jeho pocházejícího.

غرّش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.

Pode všecka nebesa jej rozprostírá, a světlo své k krajům země.

او برق را به سراسر آسمان می‌فرستد و هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.

Za nímž zvučí hlukem, a hřímá hlasem důstojnosti své, aniž mešká s jinými věcmi, když se slýchá hlas jeho.

بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسد و با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.

Bůh silný hřímá hlasem svým předivně, činí veliké věci, a však nemůžeme rozuměti, jak.

به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهد که عقل ما از درک آنها عاجز است.

Sněhu zajisté říká: Buď na zemi, tolikéž pršce dešťové, ano i přívalu násilnému.

به برف امر می‌کند که بر زمین ببارد و وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،

Zavírá ruku všelikého člověka, aby žádný z lidí nemohl konati díla svého.

مردم دست از کار می‌کشند و متوجّه قدرت او می‌شوند.

Tehdáž i zvěř vchází do skrýše, a v peleších svých obývá.

حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.

Z skrýše vychází vichřice, a od půlnoční strany zima.

توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.

Dchnutím Bůh silný dává mráz, až se široké vody zavírají.

خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمد و آن را منجمد می‌سازد.

Také i při svlažování země pohybuje oblakem, a rozhání mračno světlem svým.

ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.

A tentýž sem i tam obrací se moudrostí jeho, aby činil, což by mu koli přikázal na tváři okršlku zemského.

به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنند و آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.

Buď k trestání, neb pro zemi svou, buď k prokazování dobrotivosti, spraví to, že se postaví.

او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می‌فرستد.

Pozorujž toho, Jobe, zastav se a podívej se divům Boha silného.

لحظه‌ای صبر کن و گوش بده و لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.

Víš-li, kdy Bůh ukládá co o těch věcech, aneb kdy chce osvěcovati světlem oblaky své?

آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازد و برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟

Znáš-li, jak se vznášejí oblakové, a jiné divy dokonalého v uměních?

آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟ اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.

A že tě roucho tvé zahřívati bude, když Bůh zemi pokojnou činí větry poledními?

وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شود و لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،

Roztahoval-li jsi s ním nebesa trvánlivá, k zrcadlu slitému podobná?

آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟

Poukaž nám, co bychom řekli jemu; nebo nemůžeme ani řeči zpořádati pro temnost.

به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.

Zdaž jemu kdo oznámí, co bych já mluvil? Pakli by kdo za mne mluvil, jistě že by byl sehlcen.

من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می‌ترسم که کشته شوم.

Ano nyní nemohou patřiti lidé na světlo, když jest jasné na oblacích, když je vítr prochází a vyčišťuje,

همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر، به نور خورشید نگاه کنیم،

Od půlnoční strany s jasnem jako zlato přicházeje, ale v Bohu hroznější jest sláva.

همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا، که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.

Všemohoucí, jehož vystihnouti nemůžeme, ač jest veliký v moci, však soudem a přísnou spravedlností netrápí.

خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.

Protož bojí se ho lidé; neohlédá se na žádného z těch, kdož jsou moudrého srdce.

بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.