Proverbs 10

اینها از سخنان سلیمان است: فرزند عاقل، پدر خود را خوشحال می‌سازد امّا فرزند احمق مادر خویش را غمگین می‌نماید.

Притчите на Соломон: Мъдър син радва баща си, а глупав син е тъга за майка си.

ثروتی را که از راههای نادرست به دست آورده باشی، برایت مفید نخواهد بود امّا امانت و درستکاری زندگی تو را از نابودی نجات می‌دهد.

Съкровища от неправда нищо не ползват, а правдата избавя от смърт.

خداوند نمی‌گذارد که شخص درستکار گرسنه بماند، ولی خواهش‌های مردم شریر را بر‌آورده نمی‌کند.

ГОСПОД няма да остави да гладува душата на праведния, но отхвърля алчността на безбожните.

تنبلی تو را فقیر می‌سازد، امّا کار و کوشش تو را ثروتمند می‌نماید.

Който работи с немарлива ръка, ще обеднее, а ръката на трудолюбивия обогатява.

شخص عاقل هنگام تابستان آذوقه خود را ذخیره می‌کند ولی کسی‌که در موقع درو بخوابد، شرمنده خواهد شد.

Който събира лятно време, е разумен син, а който спи в жетва, е син, който докарва срам.

شخص نیکوکار برکت خواهد یافت ولی سخنان شخص زورگو، ظلم و شرارت را می‌‌پوشاند.

Благословения почиват на главата на праведния, а насилие ще скрие устата на безбожните.

خاطرهٔ مردم نیک موجب برکت است، امّا مردم شریر خیلی زود فراموش می‌شوند.

Споменът на праведния е благословен, а името на безбожните ще изгние.

شخص عاقل به نصیحت دیگران گوش می‌دهد، امّا احمق پرگو تلف خواهد شد.

Мъдрият по сърце ще приеме заповеди, а бъбривият глупак ще падне.

مردم درستکار در امن و امان خواهند بود، ولی مردم نادرست رسوا خواهند شد.

Който ходи непорочно, ходи безопасно, а който изкривява пътищата си, ще се познае.

کسی‌که حقیقت را پنهان کند، موجب بدبختی می‌شود، ولی کسی‌که آشکارا انتقاد کند، وسیلهٔ صلح و آرامش می‌گردد.

Който намига с око, докарва скръб, и бъбривият глупак ще падне.

سخنان شخص نیک چشمهٔ حیات است. امّا سخنان شخص زورگو، ظلم و شرارت را پنهان می‌کند.

Устата на праведния е извор на живот, а насилие ще скрие устата на безбожните.

کینه و نفرت موجب زحمت و دردسر می‌شود، امّا محبّت تقصیرات دیگران را نادیده می‌گیرد.

Омразата предизвиква раздори, а любовта покрива всички провинения.

مردم فهمیده از روی شعور حرف می‌زنند، ولی مردم نادان باید تنبیه شوند.

В устните на разумния се намира мъдрост, а тоягата е за гърба на лишения от ум.

مردم حکیم همیشه دنبال کسب علم و دانش هستند، امّا سخنان مردم نادان موجب هلاکت است.

Мъдрите съхраняват знание, а устата на безумния е близка гибел.

اموال دولتمندان ایشان را محافظت می‌کند، امّا تهی‌دستی فقیران، سبب نابودی آنها می‌گردد.

Имотът на богатия е неговият укрепен град, съсипия за бедните е тяхната бедност.

پاداش نیکوکاری رستگاری و عاقبت شرارت گمراهی است.

Приходът на праведния е за живот, доходът на злия е за грях.

آنهایی که به پند و اندرز دیگران گوش می‌دهند، رستگار می‌شوند. امّا کسانی‌که اشتباهات خود را قبول نمی‌کنند، گمراه می‌گردند.

Който внимава в поука, е в пътеката към живот, а който отхвърля изобличението, се заблуждава.

کسی‌که کینه و نفرت خود را مخفی می‌کند دروغگو و کسی‌که شایعات بی‌اساس را منتشر می‌کند، احمق است.

Който крие омраза, има лъжливи устни и който разгласява клевета, е безумен.

پر حرفی موجب گناه می‌شود، امّا شخص عاقل بیشتر سکوت می‌کند.

В многословието грехът е неизбежен, а който въздържа устните си, е разумен.

سخنان شخص نیکو، مانند نقره خالص است، ولی افکار شریران هیچ ارزش ندارد.

Езикът на праведния е избрано сребро, сърцето на безбожните не струва нищо.

سخنان شخص نیکو به عدّهٔ زیادی منفعت می‌رساند، امّا سخنان احمق موجب نابودی خودش می‌شود.

Устните на праведния пасат мнозина, а безумните умират от липса на разум.

این برکت خداوند است که تو را ثروتمند می‌سازد و زحمت زیاد نمی‌تواند آن را زیادتر کند.

Благословението на ГОСПОДА обогатява и ГОСПОД не прибавя към него скръб.

لذّت بردن از کارهای بد، کار احمقانه‌ای است. مردم دانا از حکمت لذّت می‌برند.

Злодейството е като забавление за безумния, така е и мъдростта за разумния човек.

مردم درستکار به آروزهای خود می‌رسند، ولی مردم شریر دچار همان چیزی می‌شوند که از آن وحشت دارند.

Това, от което се страхува безбожният, ще го постигне, а желанието на праведните ще се изпълни.

وقتی توفان بیاید مردم شریر نابود می‌شوند، امّا مردم درستکار همیشه در امان هستند.

Щом вихрушката отмине, и безбожния го няма, а праведният има вечна основа.

هرگز کار خود را به مردم تنبل مسپار، آنها مثل سرکه برای دندان و مانند دود برای چشم زیان‌بخش هستند.

Както оцет за зъбите и дим за очите, така е ленивият за онези, които го изпращат.

خداوند را احترام کن تا عمرت دراز شود. مردم شریر قبل از اینکه موقع مرگشان برسد هلاک می‌شوند.

Страхът от ГОСПОДА умножава дни, а годините на безбожните ще се скъсят.

امیدهای شخص نیک او را خوشحال می‌سازد، ولی مردم شریر هیچ امیدی ندارند.

Надеждата на праведните е радост, а очакването на безбожните ще загине.

خداوند از مردم درستکار حمایت می‌کند، ولی شریران را نابود می‌سازد.

Пътят на ГОСПОДА е крепост за непорочния и съсипия за онези, които вършат неправда.

مردم نیک همیشه در امنیّت به سر می‌برند، امّا مردم شریر بر زمین باقی نخواهند ماند.

Праведният няма да се поклати до века, а безбожните няма да обитават земята.

مردم نیکوکار از روی حکمت صحبت می‌کنند، امّا زبان شریران بریده خواهد شد.

От устата на праведния блика мъдрост, а лъжливият език ще се отсече.

مردم نیکوکار با مهربانی صحبت می‌کنند، امّا سخنان شریران همیشه موجب رنجش است.

Устните на праведния познават благоугодното, а устата на безбожните — лъжливото.