Job 33

Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

Tena ra, whakarongo, e Hopa, ki aku korero, kia whai taringa ki aku kupu katoa.

Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

Nana, kua puaki nei toku mangai, kei te korero toku arero i roto i toku mangai.

Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

Ma aku kupu e whakapuaki te tika o toku ngakau; ka korero pono oku ngutu i ta ratou e matau ana.

La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

He mea hanga ahau na te Wairua o te Atua, a na te manawa o te Kaha Rawa ahau i whai ora ai.

Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

Ki te taea e koe, whakahokia mai e koe he kupu ki ahau; whakatikaia au korero ki toku aroaro, e tu ki runga.

Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

Nana, ko toku anga ki te Atua he pena hoki i tau; he mea hanga nei ano hoki ahau ki te paru.

Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

Nana, e kore te wehi ki ahau e whakawehi i a koe; e kore ano hoki toku ringa e taimaha iho ki a koe.

Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

He pono kua hakiri oku taringa ki au kupu, a kua rongo atu ahau i te reo o au kupu, e mea ana,

Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

He ma ahau, kahore oku he; he harakore ahau, kahore hoki he kino i roto i ahau:

Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

Na e rapu ana ia i te take riri ki ahau, e kiia ana ahau e ia he hoariri nona;

Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

E karapitia ana e ia oku waewae ki te rakau, e ata titiro ana ia ki oku hikoinga katoa.

Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

Nana, maku e whawhati tau kupu, ehara tenei mea au i te mea tika; nui atu hoki te Atua i te tangata.

Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

He aha koe i totohe ai ki a ia? E kore hoki e korerotia e ia te tikanga o tetahi o ana mea.

Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

Kotahi hoki, ae ra, e rua korerotanga a te Atua, otiia kahore e maharatia e te tangata.

En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

I te moe, i te putanga moemoea mai o te po, ina au iho te moe o te tangata, i nga moenga i runga i te takotoranga;

Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

Ko reira ia whakapuare ai i nga taringa o nga tangata, hiri ai hoki i te ako mo ratou;

Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

Kia whakanekehia ai te tangata i tana whakaaro, kia hipokina ai hoki te whakapehapeha o te tangata;

Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

E puritia ana e ia tona wairua kei tae ki te rua, tona ora kei riro i te hoari.

Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

E whiua ana hoki ia ki te mamae i runga i tona moenga, ki te ngau tonu hoki o ona wheua;

Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

A whakarihariha ana tona ora ki te taro, tona wairua ki te kai whakaminamina.

Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

E honia ana ona kiko, a kore noa e kitea; a purero mai ana ona wheua kihai nei i kitea i mua.

Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

Heoi e whakatata ana tona wairua ki te rua, tona ora ki nga kaiwhakamate.

Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

Ki te mea he karere tera kei a ia, he kaiwhakaatu tikanga tetahi i roto i te mano, hei whakaatu i tona tika ki te tangata:

Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

Na ka tohu tera i a ia, a ka mea, Whakaorangia ia kei heke ki te rua, kua kitea hoki e ahau he utu.

Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

Ko tona kiri ka ngawari atu i to te tamaiti; ka hoki iho ia ki nga ra o tona tamarikitanga:

Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

Ka inoi ia ki te Atua, a ka manako tera ki a ia; heoi ka kite ia i tona mata i runga i te koa: a ka utua e ia te tika o te tangata.

Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

E waiata ana ia i te aroaro o nga tangata, e mea ana, Kua hara ahau, whakaparoritia ake e ahau te tika, a kahore he pai ki ahau:

Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

Kua whakaorangia e ia toku wairua kei riro ki te rua, a e kite toku wairua i te marama.

Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

Nana, e meatia ana enei mea katoa e te Atua, e tuaruatia ana, ae, e tuatorutia ana, ki te tangata,

Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

Hei whakahoki mai i tona wairua i roto i te rua, kia whakamaramatia ai ki te marama o te ora.

Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

Kia whai whakaaro mai, e Hopa, whakarongo mai ki ahau: kati tau, a ka korero ahau.

Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

Ki te mea he kupu tau, utua mai taku: korero, ko taku hoki i pai ai kia whakatikaia tau.

Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.

Ki te kahore, whakarongo ki ahau: noho puku koe, a maku koe e whakaako ki te whakaaro nui.