Psalms 69

(Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af David.) Frels mig Gud, thi Vandene når mig til Sjælen,

Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy.

jeg er sunket i bundløst Dynd, hvor der intet Fodfæste er, kommet i Vandenes Dyb, og Strømmen går over mig;

Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

træt har jeg skreget mig, Struben brænder, mit Øje er mat af at bie på min Gud;

Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.

flere end mit Hoveds Hår er de, der hader mig uden Grund, mange er de, som vil mig til Livs, uden Skel er mig fjendske; hvad jeg ikke har ranet, skal jeg dog erstatte!

Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

Gud, du kender min Dårskab, min Skyld er ej skjult for dig.

Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.

Lad mig ej bringe Skam over dem, som bier på dig, o Herre, Hærskarers HERRE, lad mig ej bringe Skændsel over dem der søger dig, Israels Gud!

Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.

Thi for din Skyld bærer jeg Spot, mit Åsyn dækkes af Skændsel;

Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!

fremmed er jeg for mine Brødre en Udlænding for min Moders Sønner.

Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.

Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, Spotten mod dig er faldet på mig:

Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,

jeg spæged min Sjæl med Faste, og det blev mig til Spot;

Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.

i Sæk har jeg klædt mig, jeg blev dem et Mundheld.

Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.

De, der sidder i Porten, taler om mig, ved Drikkelagene synger de om mig.

Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.

Men jeg beder, HERRE, til dig i Nådens Tid, o Gud, i din store Miskundhed svare du mig!

Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.

Frels mig med din trofaste Hjælp fra Dyndet, at jeg ikke skal synke; red mig fra dem, der hader mig, fra Vandenes Dyb,

Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.

lad Strømmen ikke gå over mig; lad Dybet ikke sluge mig eller Brønden lukke sig over mig.

Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;

Svar mig, HERRE, thi god er din Nåde, vend dig til mig efter din store Barmhjertighed;

Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

dit Åsyn skjule du ej for din Tjener, thi jeg er i Våde, skynd dig og svar mig;

Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.

kom til min Sjæl og løs den, fri mig for mine Fjenders Skyld!

Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.

Du ved, hvorledes jeg smædes og bærer Skam og Skændsel; du har Rede på alle mine Fjender.

Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.

Spot har ulægeligt knust mit Hjerte; jeg bied forgæves på Medynk, på Trøstere uden at finde;

Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.

de gav mig Malurt at spise og slukked min Tørst med Eddike.

Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.

Lad Bordet foran dem blive en Snare, deres Takofre blive en Fælde;

Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.

lad Øjnene slukkes, så Synet svigter, lad Lænderne altid vakle!

Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.

Din Vrede udøse du over dem din glødende Harme nå dem;

Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.

deres Teltlejr blive et Øde, og ingen bo i deres Telte!

Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.

Thi de forfølger den, du slog, og øger Smerten for dem, du såred.

Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.

Tilregn dem hver eneste Brøde lad dem ikke få Del i din Retfærd;

Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.

lad dem slettes af Livets Bog, ej optegnes blandt de retfærdige!

Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.

Men mig, som er arm og lidende, bjærge din Frelse, o Gud!

Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.

Jeg vil prise Guds Navn med Sang og ophøje ham med Tak;

Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.

det er mer for HERREN end Okser end Tyre med Horn og Klove!

Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.

Når de ydmyge ser det, glæder de sig; I, som søger Gud, eders Hjerte oplives!

A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.

Thi HERREN låner de fattige Øre, han agter ej fangne Venner ringe.

To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

Himmel og Jord skal prise ham, Havet og alt, hvad der rører sig der;

Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.

thi Gud vil frelse Zion og opbygge Judas Byer; der skal de bo og tage det i Eje;

Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.

hans Tjeneres Afkom skal arve det, de, der elsker hans Navn, skal bo deri.

Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają. Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.