Job 34

Тогава Елиу продължи и каза:

Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

Чуйте думите ми, вие, мъдри, слушайте ме, вие, знаещи,

“Ey bilgeler, sözlerimi dinleyin, Kulak verin bana, ey bilgi sahipleri.

защото ухото изпитва думи, както небцето вкусва храна.

Çünkü damak nasıl yemeği tadarsa, Kulak da sözleri sınar.

Нека правото си изберем, нека знаем помежду си доброто.

Gelin, doğruyu seçelim, İyiyi birlikte öğrenelim.

Защото Йов каза: Аз съм праведен, но правото ми Бог отне.

“Çünkü Eyüp, ‘Ben suçsuzum’ diyor, ‘Tanrı hakkımı elimden aldı.

Против правото си съм считан за лъжец. Раната ми е неизлечима, без да имам престъпление.

Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum, Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.’

Кой човек е като Йов, който пие презрение като вода,

Eyüp gibisi var mı? Alayı su gibi içiyor!

който дружи с онези, които вършат грях, и ходи с безбожни мъже?

Kötülük yapanlarla dostluk edip geziyor, Kötülerle aynı yolda yürüyor.

Защото той каза: Нищо не ползва човека да е благоугоден на Бога.

Çünkü, ‘Tanrı’yı hoşnut etmeye çalışmak İnsana yarar getirmez’ diyor.

Затова слушайте ме, вие, разумни мъже! Далеч да бъде зло от Бога и беззаконие от Всемогъщия!

“Bu yüzden, ey sağduyulu insanlar, beni dinleyin! Tanrı kötülük yapar mı, Her Şeye Gücü Yeten haksızlık eder mi? Asla!

Защото Той въздава на човека според делото му и прави всеки да намери според пътя си.

[] Çünkü O herkese yaptığının karşılığını öder, Hak ettiğini başına getirir.

Наистина Бог няма да извърши беззаконие, нито Всемогъщият ще изкриви съда.

Tanrı kesinlikle kötülük etmez, Her Şeye Gücü Yeten adaleti saptırmaz.

Кой земята Му е поверил и наредил е цялата вселена?

Kim yeryüzünü O’na emanet etti? Kim O’nu bütün dünyanın başına atadı?

Ако Той обърне сърцето Си само към Себе Си и в Себе Си оттегли Своя Дух и Своето дихание,

Eğer niyet eder de Ruhunu ve soluğunu geri çekerse,

всички създания заедно ще издъхнат и човекът ще се върне във пръстта.

Bütün insanlık bir anda yok olur, İnsan yine toprağa döner.

Но ако разбираш, чуй това, гласа на думите ми слушай:

“Aklın varsa dinle, Kulak ver sözlerime.

Ще властва ли онзи, който мрази съда? И ще изкараш ли виновен Праведния и Могъщия,

Adaletten nefret eden hiç hüküm sürebilir mi? Adil ve güçlü olanı suçlayacak mısın?

който казва на цар: Негоден си. — и на княз: Беззаконник. —

Krallara, ‘Değersizsiniz’, Soylulara, ‘Kötüsünüz’ diyen,

който пристрастие към първенци не показва, нито зачита богатия повече от бедния, понеже всички те са дело на ръцете Му!

Önderlere ayrıcalık tanımayan, Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi? Çünkü hepsi O’nun ellerinin işidir.

В един миг умират, посред нощ, народ се развълнува и те преминават, и мощните се вземат, не с ръка.

Gece yarısı bir anda ölürler, Herkes sarsılır, ölüp gider, Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.

Защото Неговите очи са върху пътищата на човека и Той вижда всичките му стъпки.

“Tanrı’nın gözleri insanların yolundan ayrılmaz, Attıkları her adımı görür.

Няма тъмнина и няма смъртна сянка, където да се скрият онези, които вършат грях.

Kötülük yapanların gizlenebileceği Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.

Понеже Той няма нужда да подлага на изпитание човека, за да отиде той на съд пред Бога.

Yargılanmak için önüne gelsinler diye, Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz.

Той строшава силни без изследване, на тяхно място слага други,

Araştırmadan güçlü insanları kırar, Onların yerine başkalarını diker.

защото Той делата им познава и ги събаря нощем, и се стриват.

Çünkü ne yaptıklarını bilir, Gece onları deviriverir, ezilirler.

Поразява ги като безбожните, на видно място,

Herkesin gözü önünde Kötülükleri yüzünden onları cezalandırır;

понеже се отклониха от Него и не зачетоха ни един от пътищата Му,

Artık O’nun ardından gitmedikleri, Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.

и направиха да стигне викът на бедните до Него и Той да чуе вика на наскърбените.

Yoksulun feryadını O’na duyurdular; Düşkünlerin feryadını işitti.

Ако Той успокоява, кой може да смути? И ако крие лицето Си, кой може да Го види — било то за народ или за сам човек —

Ama Tanrı sessiz kalırsa kim O’nu suçlayabilir? Yüzünü gizlerse kim O’nu görebilir? Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,

за да не царува лицемер и да не става примка за народа.

Tanrısız insan krallık etmesin, Halka tuzak kurmasın diye.

Казал ли е някой на Бога: Понесох наказание, и вече няма да греша;

“Kimse Tanrı’ya, ‘Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım’ dedi mi,

научи ме на това, което аз не виждам; ако съм извършил беззаконие, няма да го върша вече?

‘Göremediğimi sen bana öğret, Haksızlık ettimse, bir daha etmem?’

Трябва ли Той да отплаща според твоето мнение, защото ти отхвърляш отплатата Му — защото трябва ти да избереш, не аз — затова говори, каквото знаеш.

O’nu reddettiğin halde, Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli? Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil, Öyleyse anlat bana bildiğini.

Разумни мъже ще ми кажат и мъдър човек, който ме чува:

“Sağduyulu insanlar, Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki,

Йов не говори със знание и думите му са лишени от разум.

‘Eyüp bilgisizce konuşuyor, Sözlerinin değeri yok.’

Желая Йов да бъде изпитан докрай, защото отговаря като грешните хора.

Kötü biri gibi yanıtladığı için Keşke Eyüp’ün sınanması sonsuza dek sürse!

Защото към греха си той прибавя бунт, пляска с ръце между нас и умножава думите си против Бога.

Çünkü günahına isyan da ekliyor, Önümüzde alay edercesine el çırpıyor, Tanrı’ya karşı konuştukça konuşuyor.”