Job 29

addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit

Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me

Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris

Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo

Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei

Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei

Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi

Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant

Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo

Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat

Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi

Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor

Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum

Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo

W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

oculus fui caeco et pes claudo

Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam

Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam

I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies

Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea

Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur

Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum

Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum

Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum

Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram

Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator

Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.