Job 30

nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni

Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum

Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream

Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes

Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium

Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt

Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea

Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis

A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt

Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me

Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri

Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me

Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi

Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide

Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi

Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis

Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi

Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae

Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis

Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi

Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

frater fui draconum et socius strutionum

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate

Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium

Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.