Job 21

А Йов відповів та й сказав:
Dia namaly Joba ka nanao hoe:
Уважно послухайте слово моє, і нехай буде мені це розрадою вашою!
Mihainoa dia mihainoa ny teniko, Ary aoka izany no ho fampiononanareo ahy.
Перетерпіть мені, а я промовлятиму, по промові ж моїй насміхатися будеш.
Mandefera amiko ianareo, fa mba hiteny kosa aho izao; Ary rehefa tapitra ny teniko, dia mandatsalatsà ihany indray ianareo.
Хіба до людини моє нарікання? Чи не мав би чого стати нетерпеливим мій дух?
Raha ny amiko, moa ny ataon'ny olona va no itarainako? Ary raha izany, nahoana no hahalefitra ny fanahiko?
Оберніться до мене й жахніться, та руку на уста свої покладіть...
Jereo aho, dia aoka ho talanjona ianareo, ary mitampena vava.
І якщо я згадаю про це, то жахаюсь, і морозом проймається тіло моє...
Eny, raha mahatsiaro izany aho, dia raiki-tahotra, sady toran-kovitra ny tenako:
Чого несправедливі живуть, доживають до віку, й багатством зміцняються?
Nahoana no velona ny ratsy fanahy ka sady tratrantitra no be hery?
Насіння їх міцно стоїть перед ними, при них, а їхні нащадки на їхніх очах...
Ny zanany koa mitomoetra tsara eo anatrehany, ary ny zafiny eo anoloany.
Доми їхні то спокій від страху, і над ними нема бича Божого.
Ny ankohonany miadana ka tsy manan-tahotra, ary ny tsorakazon'Andriamanitra tsy mamely azy.
Спинається бик його, і не даремно, зачинає корова його, й не скидає.
Ny ombilahiny mampiteraka ka mahavanona; Ny ombivaviny miteraka ka tsy mamotsotra.
Вони випускають своїх молодят, як отару, а їх діти вибрикують.
Mamoaka ny zanany madinika toy ny ondry aman'osy izy, ka mikoriana ny zanany.
Вони голос здіймають при бубні та цитрі, і веселяться при звуку сопілки.
Mihoby mitondra ampongatapaka sy lokanga izy ary mifaly amin'ny feon-tsodina.
Провадять в добрі свої дні, і сходять в спокої в шеол.
Mandany ny androny amin'ny fahafinaretana izy; Amin'ny indray mipi-maso monja no idinany any amin'ny fiainan-tsi-hita.
А до Бога говорять вони: Уступися від нас, ми ж доріг Твоїх знати не хочем!
Kanefa anie ireo no manao amin'Andriamanitra hoe: Mialà aminay! Fa tsy mba irinay ny hahalala ny lalanao.
Що таке Всемогутній, що будем служити Йому? І що скористаєм, як будем благати Його?
Zinona izay Tsitoha, no hotompoinay? Ary inona no soa ho azonay, raha mivavaka aminy?
Та не в їхній руці добро їхнє, далека від мене порада безбожних...
Indro, tsy avy amin'ny tenany ihany ny fahafinaretany! Ho lavitra ahy anie ny fisainan'ny ratsy fanahy!
Як часто світильник безбожним згасає, і приходить на них їх нещастя? Він приділює в гніві Своїм на них пастки!
Indraindray foana no mba maty ny jiron'ny ratsy fanahy, sy tonga ny loza manjo azy. Ary amelaran'Andriamanitra fandrika ireny noho ny fahatezerany,
Вони будуть, немов та солома на вітрі, і немов та полова, що буря схопила її!
Ka tonga tahaka ny mololo voatetika indaosin'ny rivotra izy sy tahaka ny akofa entin'ny tafio-drivotra.
Бог ховає синам його кривду Свою та нехай надолужить самому йому, і він знатиме!
Andriamanitra, hoy ianareo, mbola hampijaly ny zanany noho ny helodrainy! Tsia; fa ny tenan'ireny ihany no aoka hovaliany, mba hahalalany.
Нехай його очі побачать нещастя його, й бодай сам він пив гнів Всемогутнього!
Aoka ny masony ihany no hahita ny loza manjo azy, ary aoka ny tenany ihany no hisotro ny fahatezeran'ny Tsitoha.
Яке бо старання його про родину по ньому, як для нього число його місяців вже перелічене?
Fa mampaninona azy moa ny amin'ny taranany mandimby azy, raha tapaka ny isan'ny androny?
Чи буде хто Бога навчати знання, Його, що й небесних судитиме?
Moa Andriamanitra va no hampianarim-pahalalana, nefa Izy no mitsara ny any an-danitra aza?
Оцей в повній силі своїй помирає, увесь він спокійний та мирний,
Maty ny anankiray, raha tsy mbola mihena ny fahatanjahany, sady miadana tokoa ka tsy manana ahiahy;
діжки його повні були молока, а мізок костей його свіжий.
Feno ronono ny fitoeran-drononony, ary vonton-tsoka ny taolany.
А цей помирає з душею огірченою, і доброго не споживав він,
Ary ny anankiray maty amin'ny fahorian'ny fanahiny kosa ka tsy mba nanandrana soa akory.
та порохом будуть лежати обоє вони, і черва їх покриє...
Samy mandry ao amin'ny vovoka izy roa tonta, ka feno olitra ny tenany.
Тож я знаю думки ваші й задуми, що хочете кривдити ними мене.
Indro, fantatro ny hevitrareo sy ny saim-petsy amelezanareo ahy;
Бож питаєте ви: Де князів дім, і де намет пробування безбожних?
Fa hoy ianareo: Aiza ny tranon'ny mpitohatoha? Ary aiza ny lay fitoeran'ny ratsy fanahy?
Тож спитайтеся тих, що дорогою йдуть, а їхніх ознак не затаюйте:
Kanefa tsy mba nanontany tamin'ny mpandeha amin'ny tany lavitra va ianareo? Ary tsy heverinareo va ny zava-mahagaga, ambaran'Ireo hoe:
що буває врятований злий в день загибелі, на день гніву відводиться в захист!
Amin'ny andro hahitan-doza dia voaaro ihany ny ratsy fanahy, ary amin'ny andro fahatezerana dia enti-miala izy?
Хто йому розповість у лице про дорогу його? А коли наробив, хто йому надолужить?
Iza no hanambara ny lalany eo anatrehany? Ary raha misy zavatra nataony, iza no sahy hamaly azy?
І на кладовище буде проваджений він, і про могилу подбають...
Ary ho entina ho eny an-tany fandevonana izy ka mbola hitazana ao am-pasana;
Скиби долини солодкі йому, і тягнеться кожна людина за ним, а тим, хто попереду нього, немає числа...
Ho mamy aminy ny bainga any an-dohasaha, ary ny olona rehetra hanaraka azy, toy ny nandehanan'ny maro tany alohany.
І як ви мене потішаєте марністю, коли з ваших відповідей зостається сама тільки фальш?...
Endrey! ity ianareo mba mampionona ahy foana! Ary ny famalianareo anefa, raha voasana tsara, dia lainga ihany!