Job 21

А Йов відповів та й сказав:

Ijob respondis kaj diris:

Уважно послухайте слово моє, і нехай буде мені це розрадою вашою!

Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.

Перетерпіть мені, а я промовлятиму, по промові ж моїй насміхатися будеш.

Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

Хіба до людини моє нарікання? Чи не мав би чого стати нетерпеливим мій дух?

Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

Оберніться до мене й жахніться, та руку на уста свої покладіть...

Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.

І якщо я згадаю про це, то жахаюсь, і морозом проймається тіло моє...

Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

Чого несправедливі живуть, доживають до віку, й багатством зміцняються?

Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?

Насіння їх міцно стоїть перед ними, при них, а їхні нащадки на їхніх очах...

Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.

Доми їхні то спокій від страху, і над ними нема бича Божого.

Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

Спинається бик його, і не даремно, зачинає корова його, й не скидає.

Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.

Вони випускають своїх молодят, як отару, а їх діти вибрикують.

Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

Вони голос здіймають при бубні та цитрі, і веселяться при звуку сопілки.

Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

Провадять в добрі свої дні, і сходять в спокої в шеол.

Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente.

А до Бога говорять вони: Уступися від нас, ми ж доріг Твоїх знати не хочем!

Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

Що таке Всемогутній, що будем служити Йому? І що скористаєм, як будем благати Його?

Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

Та не в їхній руці добро їхнє, далека від мене порада безбожних...

Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

Як часто світильник безбожним згасає, і приходить на них їх нещастя? Він приділює в гніві Своїм на них пастки!

Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

Вони будуть, немов та солома на вітрі, і немов та полова, що буря схопила її!

Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.

Бог ховає синам його кривду Свою та нехай надолужить самому йому, і він знатиме!

Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

Нехай його очі побачать нещастя його, й бодай сам він пив гнів Всемогутнього!

Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

Яке бо старання його про родину по ньому, як для нього число його місяців вже перелічене?

Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?

Чи буде хто Бога навчати знання, Його, що й небесних судитиме?

Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?

Оцей в повній силі своїй помирає, увесь він спокійний та мирний,

Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

діжки його повні були молока, а мізок костей його свіжий.

Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

А цей помирає з душею огірченою, і доброго не споживав він,

Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.

та порохом будуть лежати обоє вони, і черва їх покриє...

Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

Тож я знаю думки ваші й задуми, що хочете кривдити ними мене.

Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;

Бож питаєте ви: Де князів дім, і де намет пробування безбожних?

Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?

Тож спитайтеся тих, що дорогою йдуть, а їхніх ознак не затаюйте:

Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

що буває врятований злий в день загибелі, на день гніву відводиться в захист!

En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

Хто йому розповість у лице про дорогу його? А коли наробив, хто йому надолужить?

Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

І на кладовище буде проваджений він, і про могилу подбають...

Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.

Скиби долини солодкі йому, і тягнеться кожна людина за ним, а тим, хто попереду нього, немає числа...

Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.

І як ви мене потішаєте марністю, коли з ваших відповідей зостається сама тільки фальш?...

Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?